Poëzie

1859 - 1941

poëzie (nr. 3.938):

Ons eigen land

Ons eigen land, in zilvr- en parelwazen,
Omspeeld van zijden zilte zeeëwinden,
Belommerd koel van olmen, wilge’ en linden,
Hoe houdt ge ons gevangen in uw mazen!

Geen schelle kleuren, die de blik verblinden,
Geen vreemde vormen, die de ziel verbazen,
Uw luchten zijn als bronnen van extasen,
Die heeml en aard met bevend licht verbinden.

O lief mooi land, vol weliggroene weiden,
Waar rosse rundre’ en ranke popels dromen,
Waar blonde schapen graze’ op malve heiden!

O land vol ernst van beuken- en eikenbomen,
Vol tulpenvuur en hyacint-verblijden
En bloesem blank en blauw van avonddomen!

-----------------------------------------
-----------------------------------------
malve: mauve (lichtpaars)
domen: dampen