inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1864 - 1924

poëzie (nr. 4.248):

Mij brandt dit ene grote verdriet

Mij brandt dit ene grote verdriet,
ik kan niet vinden,
wie eens om mij het leven liet,
die jonge hinde,

dat jonge kindje, die jonge bloem,
die ochtendwolk, die nachteroem,
die witte ster, die bloemewinde,
die jonge hinde.

Ik ben gegaan de werelden door,
ik kan 't niet vinden
waarin ze schuilt die ik zo minde,
zij is te loor.

Zij was de zon en ik de regen,
zij scheen door mij -
en van ons beide is opgestegen
een kleurenrij.

Die hangt nu boven in de lucht
met wereldvlucht,
de wereld is groot, eindloos groot
maar zij is dood.

Schrijver: Herman Gorter
Inzender: Redactie, 19 mei 2021


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 3.559

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)