inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1870 - 1943

poëzie (nr. 3.874):

De wolken spieglen

De wolken spieglen in de zee.
Het is geen avond en geen nacht:
Geen schijn van zon of maan of ster
Vloeit door het hoge koele blauw
Achter het windloos vlotte zwerk:
Niets glanst in hemel of op aard
Dan enkel uw verklaard gezicht.
Het is geen avond en geen nacht;
De wolken spieglen in de zee.

Wij zitten bij de top van 't duin
Hoog in de bocht van 't diepe pad;
Laag ligt gelijk een bleek ravijn
Het strand voor 't duister klimmend vlak
Der grote huiver-effen zee.
Het is geen avond en geen nacht:
Niets straalt dan uw verklaard gezicht.
Hoog in de bocht van 't diepe pad
Zitten wij bij de top van 't duin.

Wanneer en waar was ik nog eens
Zo hoog en stil met u alleen,
Dat zoals nu de fletse schijn,
Weerlicht van zomermiddagbui,
Die vaagt door uwer ogen rust,
Alenige herinnering
Aan droom van god en wereld leek -
Wanneer en waar was ik nog eens
Zo hoog en stil met u alleen?

Wij zitten bij de top van 't duin
Hoog in de bocht van 't diepe pad.
Achter het windloos vlotte zwerk
Vloeit door het hoge koele blauw
Geen schijn van zon of maan of ster,
Het is geen avond en geen nacht:
De wolken spieglen in de zee -
Wanneer en waar was ik nog eens
Zo hoog en stil met u alleen?

Vergeten liedjes (1909)

Schrijver: P.C. Boutens
Inzender: Redactie, 8 april 2020


Geplaatst in de categorie: vriendschap

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 2.762

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)