inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1856 - 1936

poëzie (nr. 1.195):

De boom

Er was een boom in een vervallen tuin.
De netels wiesen om zijn voet uit puin.

Eerst hier, toen elders was zijn erf bemuurd
Met steen waarlangs zijn krimpend lover schuurt,

Totdat één tak opnieuw de ruimte won,
Zich rekte en uitschoot naar de morgenzon.

Er was weer wind die in zijn blaadren greep
En vreugde in 't ruisen van zijn loversleep,

En bloesem die tot volle rijpheid kwam
En jeugd die lachende zijn vruchten nam.

Hij werd de boom met de verborgen tronk,
Die overmuurs zijn late weldaad schonk.

Schrijver: Albert Verwey
Inzender: adm, 4 juni 2008


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.688

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
rob
Datum:
7 december 2009
uit welke dichtbundel of wat is de bron van dit gedicht

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)