Poëzie

1815 - 1891

poëzie (nr. 4.184):

Aan een vriend

Geheugt het u hoe we eens in vroeger dagen
Met lichte voet, vriend lief, en hand aan hand,
De doffe stad verlieten om op ’t land
Langs de oosterkim de morgen zien te dragen?

Geheugt het u dat wij dan ’t leven zagen
Als ’t lieve veld met bloemen rijk beplant,
Bij zonnegloed bestraald en niet verbrand,
Van regen fris en niet van onweersvlagen?

Toen wisten wij, wij gulle dromers, niet
Hoe luttel de ontwaakte overschiet,
Hoe vaak de slang zich schuil houdt onder bloemen,

Hoe vaak de zon het dorstig veld verschroeit,
Hoe soms het kleinste wolkje ’t onweer broeit,
Wat ijdelheid wij hier als leven roemen!