inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1868 - 1922

poëzie (nr. 3.811):

Diep in mijn leven is een heiligdom

Diep in mijn leven is een heiligdom
Waar niemand toegang vindt, waar mijn gedachten
Niet binnen durven gaan. Als ik met zachte,
Bevende schreden langzaam naderkom,

Dan hef ik wel de ogen naar het dicht
Gordijn en strek de handen vol verlangen,
Maar grijp de plooien nooit en in mijn bange
Handen verberg ik wenend het gezicht.

Ik durf niet vragen, welke God het is,
Die ik aanbid maar nimmer durf ontmoeten.
Maar Moeder! Jezus! als Uw beider zoete
Naam door mijn ziel gaat, voel ik als gemis
Mijn liefde, en dan naderen mijn voeten
Het heiligste, dat in mijn leven is.

Schrijver: Jacqueline van der Waals
Inzender: Redactie, 2 februari 2020


Geplaatst in de categorie: religie

3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 3.842

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Greta Casier
Datum:
2 februari 2020
Een prachtig gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)