Gelijk een hond

Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt
om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen...
- Waarom uw avondlijke vreê bevuild
met slijk van derf verleden, o Geheugen?

Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht
met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken...
- Waarom, waarom uw beeltenis gerecht
uit leem van leed, vereeuwigend Verrukken?

Ach, diepte huilt en ijlte is hoogste kim;
begeert moet zich aan onmacht vergewissen;
en alle liefde is lammer dan de vim
van dode vissen.

--------------------------------------
vim - honderdtal, grote hoeveelheid

God aan zee (Oostende 1919- 1926)

Schrijver: Karel van de Woestijne
Inzender: Redactie, 28 maart 2020

infogedichten.nl

Biografie van deze schrijver

vim hond geheugen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 11 stemmen 1.647