Stadsgezichten I
't Is laat,
en de wind
sluipt door de straat,
als een kind,
dat niet meer wil schreien ...
Een klok slaat
zijn lichte beien
dat vergaat ...
De boulevard ligt lang
regenglinstrend als een slang,
die naar zijn prooi wil glijen
en de huizen komen,
de sombre fantomen
zich roerloos rijen ...
Als donkre ziel,
waarin nog wanhoop gloeit,
jaagt onvermoeid
een automobiel
door de nacht...
Een horen lacht.
't Is laat,
en de wind,
vlucht door de regenstraat
als een kind.
Parijsche verzen (1923)
Schrijver: Dop BlesInzender: adm, 26 november 2010
Geplaatst in de categorie: woonoord