Verbittering
De namen van wie eens mijn vrienden waren
werden tot as tussen mijn tanden, en ik spuw ze uit.
eenzaam schijnt men te moeten zijn in deze dode landen,
het leven dooft in kaars na late nachtkaars uit.
Porta Nigra (1934)
Schrijver: Hendrik MarsmanInzender: adm, 7 december 2011
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid