inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1899 - 1940

poëzie (nr. 2.116):

De vreemdeling

Laat mij alleen.
dit is de tweesprong onzer wegen.
gij hebt mij tot de verste rand geleid.

maar keer hier om, ween niet.
gij kunt de laatste tocht naast mij niet schrijden,
noch ik met u, gij gaat hem eens alleen.

gij zijt mij nochtans onverdeeld verpand:
ik heb uw bloed de donkre kus gegeven
van hen, die boven dood en leven
ontstegen zijn. ik ben hun afgezant.

ik beid uw komst.

wij zullen eens de zwarten wijn
van dood en donker uit één beker drinken,
wij zullen stromend in elkaar verzinken
en eeuwig zijn.

vaarwel.
ik keer niet weer.
maar gij komt zelve, later.
vaarwel. het water
roept voor de derde keer.

Gedichten (1941)

Schrijver: Hendrik Marsman
Inzender: adm, 25 maart 2013


Geplaatst in de categorie: afscheid

5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 4.618

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
26 maart 2013
Email:
worldpoet546live.nl
Op de rand, tussen leven en dood, totdat de rand
overschreden wordt en bijkomende diepe dalende
gevoelens, die ik mag herkennen. Het is niet eng
daar, in het niemandsland, maar rustig.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)