inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1883 - 1940

poëzie (nr. 2.182):

EEN VERDOOLDE

Nu is zij dood
ze was van mij,
ze leefde jaren aan mijn zij
en kende nauwelijks mijn taal;
haar leven was een vreemd verhaal.
Zij kwam een avond met een lach
en bleef ook na de eerste dag;
zij is mij met een lach verschenen,
na vele tranen ging zij henen;
ik gaf haar meer dan kleed en brood...
Nu is zij dood!
Nu is zij dood!

Nu is zij dood -
haar kleine hart
kan niet meer zeggen wat het mart,
en beide ogen zijn gedoofd;
'k Heb in hun gloed heel lang geloofd;
haar lippen zijn van klank ontdaan,
nu zij voor goed is heen gegaan.
Zo sluipend stil is zij verdwenen;
zij ging voor altijd van mij henen
het leven in, dat flonk'ring bood ...
Nu is zij dood!
Nu is zij dood!

Parijsche Verzen

Schrijver: Dop Bles
Inzender: Redactie, 16 juni 2013


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 782

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)