inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1885 - 1933

poëzie (nr. 2.201):

AVOND IS HET

Avond is het, en ik denk aan allen,
Die verwijderd van mij, en onzichtber
Voor mijn ogen, nu diezelfde avond
D'onbewogene, de stille, inzien.

Langs de bevende, de zacht ontroerde
Luchtspiralen, lopen fijne ritme-
Draden, waarop de gestalten dansen,
Ener teder dromende muziek.

Slechts voor deze die fijn luisteren,
Vloeit de kleurengolving van het ritme;
En begint de melodie haar loop,
Onbekommerd, door het lochtig ruim.

Zijn het uw gedachten, of de mijne,
Van een komende gemeenschap zingend,
Verre kameraden, die als ik nu,
Dromend in de wijde avond turen?

Schrijver: Abraham van Collem
Inzender: Redactie, 8 september 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 393

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)