inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1896-1928

poëzie (nr. 2.243):

Het stille lied

Voor de zoveelste maal heb ik Botticelli over het land zien gaan,
die bloemen zaait.
En weer strekken de bomen hun geweldig bottende takken,
levensdrift die de Japannezen begrepen.

De avond weerhoudt zich te vallen, de mensen haasten zich in dit jong getij,
arme schelpvissers met de wilde hoop:
thans zal de vloed hun rijkdom zijn.
De huizenvlakten en toonprojecties, die zijn de afstand tussen hen en mij,
verdringen mij naar 't diepst van mijn geweten.

Doch niet meer een roes is thans de Lente die van mij gaat,
niet meer het zwak geloof: dit is zich geven.
Mocht het mij thans worden het bruidsgetij der wijze maagden;
God in mij moet wekken, - Jezus en Lazarus tevens, -
moesten ook mijn nagels in mijn vlees de vreselikste beproeving enten:
de snik, het ‘alles is volbracht’ en de drie-dagen-dood.

Nog niet heb ik het leed, het grote godsgeschenk begrepen.
Nog sta ik dwaas vóór al de wonderen en ben nog steeds mijn eigen deemoed zoekend,
die mij de sleutel geven moet.
Thans zal ik enkel daarvoor zorgen:
olie te hebben ten allen tijde, want wanneer de bruidegom komt weet geen.

Eenieder hoeft gereed te zijn,
want plots kunnen lichten de schaduwen van de bomen doen zinken,
dan is de bruidegom dichtbij.
Hij die de bruidegom van het Leven vóór de poort laat staan,
zal blijven onbevrucht een ganse leven.

Doch hij, - o mocht ik reeds een ver Hosannah horen! -
die olie had, de bruidegom zal in hem de lichten omzetten
en hij zal zijn hooglied mogen zingen, de klare stem van God.
Dit lied dat staan zal in de werkelijkheid der dingen
als de gebeurtenis van een ruimere Lente, na de hopeloze wentelingen van een lange jarenreeks.


10 april 1918

Het Sienjaal

Schrijver: Paul van Ostaijen
Inzender: Redactie, 26 oktober 2013


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 3.103

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
21 april 2014
Email:
worldpoet546live.nl
Nooit gedacht dat ik aan oude woorden op een dag
als vandaag... zóveel steun en krachten mocht
ervaren!
Naam:
Alexander Peters
Datum:
26 oktober 2013
Paul van Ostaijen kun je toch geen cijfer meer geven.
Dat is poëzie van een andere orde

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)