Poëzie

1522 - 1590

poëzie (nr. 2.322):

Tafellied

Wij danken de waard,
Omdat hij ons voedt:
En d'edel wijngaard,
Die dees druifkens zoet,
Ons mildelijk biedt,
Dit wijntje wil drinken
Hij doet het ons schinken
Uit liefde om niet.

Drink al vrij dronken
Van dees zoete most
Zij wordt geschonken,
Buiten onze kost.
En mindert verdriet,
Dit wijntje wil drinken.
Hij doet het ons schinken,
Uit liefde om niet.

Dees vruchtbare rank
Verdrijft ons rouwe
Door lieflijke drank,
En Hemels douwe.
Die hij in ons giet
Dit wijntje wil drinken.
Hij doet het ons schinken.
Uit Liefde om niet.

Smaak prince dees wijn
In reinder borste
Zij doet vrolijk zijn
En blust de dorste
Met Hemels bediet
Dit wijntje wil drinken.
Hij doet het ons schinken,
Uit liefde om niet.