inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1837 - 1895

poëzie (nr. 2.708):

De trouwste vriend.

Gij flinke hond, getrouwe vrind
Van jager, reiziger en kind,
Men prijst u vele keren,
Omdat gij zo gehoorzaam zijt,
Zo waakzaam, vol geduld altijd,
En kunstjes ook wilt leren.

Men roemt u als gij in het veld
Het wild, dat angstig henensnelt,
Alras weet in te halen,
En aan komt dragen naar uw baas
Nu met een eend, dan met een haas,
Die 't met de dood betalen.

Men spreekt van u zo dikwijls goed,
Omdat gij uit de diepe vloed
- Vóór ze in de stroom verzinken -
De kindren pakt met sterke tand,
Voorzichtig voorttrekt naar de kant,
En redt, wie haast verdrinken.

Of als gij, door uw kracht en moed,
De Eskimo in 't Noord behoedt
Voor beren, die daar loeren,
En ander hongrend roofgediert;
Gij zult - wordt slechts uw toom gevierd -
Hem wel 't gevaar ontvoeren.

Maar ik roem u het meeste dan,
Wanneer gij d'arme blindeman
Geleidt langs straat en wegen;
Gij zijt voor hem haast meer dan vriend,
En hebt daarvoor een kluif verdiend,
Een grote, ja terdege.

't Is lang geleden (1893)

Schrijver: Anton L. de Rop
Inzender: Redactie, 22 juni 2015


Geplaatst in de categorie: dieren

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 368

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)