inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1876-1931

poëzie (nr. 2.807):

Het huis

Dit huis heeft de rust van de maagdelijke duinen
Gebroken noch verstoord;
Het ligt in het nest van zijn geurige tuinen,
Als bracht de grond het voort.

En waarlijk, het wèrd ook gewonnen, geboren;
Een eedle kunstnaarsdroom
Bevruchtte, als het zaad, dat zich mengt met de voren,
Het steenblok en de boom.

En zo uit die paring, dat innigst verzamen,
Is toen de bouw gegroeid,
Die nu, tussen duindorens, distels en bramen,
Gelijk hun broeder bloeit.

Vaak zit ik hier uren in stilte te turen,
Ik, meester die het schiep,
Naar 't blozende dak en de sneeuwwitte muren,
Alsof mijn kind daar sliep.

bron: De Beweging, jaargang 14 (1918)

Schrijver: Aart van der Leeuw
Inzender: Redactie, 2 januari 2016


Geplaatst in de categorie: woonoord

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 459

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)