Poëzie

1864 - 1924

poëzie (nr. 2.940):

Overpeinzing na het lezen van Einstein's theorie

I

De drie laatste begrippen in 't heelal,
Die nog vast stonde' in dat donker kristal,
Tijd, ruimte, massa, zijn dat dus niet meer.
Ze zijn beweeglijk en - als alles - teer.

Welk een gedachte! Welk een nieuw geluk!
Welk een bevrijding van een hoge druk!
Welke slagen toegebracht aan een God,
De laatste slag, vernietigende God!

Er is dus in 't heelal niets absoluut.
Een tirannie van één bestaat er niet.
Van enkelen is ook geen heerschappij -
Allen zijn gelijk, slechts 't geheel is vrij.
Maar dit is eindeloos in tijd.....

Welk een steun voor het machtig socialisme,
En voor het gouden eeuwig communisme!