inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1814 - 1903

poëzie (nr. 3.054):

IN DEN VREEMDE.

Zo klonk ze nimmer nog me in 't oor, —
Zo rein, zo roerend nooit, als hier
1k laat er Grisi's zangen voor,
Manzoni's gulden lier.

't Is of dat vriendlijk spraakgeruis
Me in toverdraden wart;
'k Zie beelden zweven, teer en kuis,
Voel oude vreugden, zoete smart ....
Ik denk aan zoveel liefs te huis ,
En 't wordt me week aan 't hart.

Wat gloort Vezuvoos wolkenkrans
Bij 't scheiden van de dag!
De Golf is enkel goud en glans;
Natuur gaat sluimren met een lach:
't Is schoon — toch zag ik liever thans,
Naast Rottes grijze torentrans,
Mijn Maas en Hollands vlag!

Gedichten (1859)

Schrijver: Nicolaas Beets
Inzender: Redactie, 30 december 2016


Geplaatst in de categorie: woonoord

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.382

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)