inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1830-1899

poëzie (nr. 101):

DIE AVOND EN DIE ROZE

‘k Heb menig uur bij u
gesleten en genoten,
en nooit en heeft een uur met u
me een enkle stond verdroten.
‘k Heb menig menig blom voor u
gelezen en geschonken,
en, lijk een bie, met u, met u,
er honing uit gedronken;
maar nooit een uur zo lief met u,
zo lang zij duren koste,
maar nooit een uur zo droef om u,
wanneer ik scheiden moste,
als de uur wanneer ik dicht bij u,
die avond, neergezeten,
u spreken hoorde en sprak tot u
wat onze zielen weten.
Noch nooit een blom zo schoon, van u
gezocht, geplukt, gelezen,
als die die avond blonk op u,
en mocht de mijne wezen!

Ofschoon, zo wel voor mij als u,
- wie zal dit kwaad genezen? -
een uur bij mij, een uur bij u
niet lang een uur mag wezen;
ofschoon voor mij, ofschoon voor u,
zo lief en uitgelezen,
die roze, al was ‘t een roos van u,
niet lang een roos mocht wezen,
toch lang bewaart, dit zeg ik u,
‘t en ware ik ‘t al verloze,
mijn hert drie dierbre beelden: u,
die avond - en - die roze!

Gedichten Gezangen Gebeden(1 november 1858 )

Schrijver: Guido Gezelle
Inzender: Marleen S., 3 juli 2002


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 4.647

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Corry Broer
Datum:
7 november 2013
Email:
corry.broerupcmail.nl
In dit intens emotievolle gedicht lees ik over een romance. Een hartstochtelijke geliefde die Guido Gezelle in het geheim ontmoette, immers het celibatair zijn verbood hen om elkaar ook lichamelijk lief te mogen hebben.

Heel ontroerend eindigt hij met de prachtige zin:
'U die avond - en - die roze!'
Naam:
Da-nie
Datum:
24 februari 2003
Email:
da_nie100hotmail.com
Guido Gezelle...
Is dat niet hetzelfde als kwaliteit?
Je vóelt gewoon de rust tijdens het lezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)