inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1863-1923

poëzie (nr. 4.980):

O, sluimer zacht!

O, sluimer zacht!
't is al zo kalm:
Geen vooglengalm
Verstoort de nacht:
O, sluimer zacht!
Alleenlijk trilt
Mijn minnezange;
Die smacht en smilt
Van zoet verlangen,
Nu woest en wild,
Dan bevend-bange
In de avondstilt
Maar, laas, niet acht ge,
Ai, waarom niet?
Mijn zielsverdriet;
En spotziek lacht ge,
Went 't zangzoet lied
Der luite ontvliedt;
Waar 'k minne bied
In spranken schiet;
Waar 'k tranen giet
In paarlen vliet...!

Zag ik bij maanlicht
Aan 't vensterkijn
Uw loddrig aanzicht,
Wat vreugd was mijn!
Uws lampjens schijn,
Een rozengloor,
Lucht bleekjes door
Het blank gordijn
Van kant zo fijn.
En 't schijnt, die glimmer
Bediedt mij: nimmer,
O, nimmer, nimmer
Verhoort ze uw klacht,
Wat elke nacht
Gij hier ook wacht,
En smeekt en smacht
Als zonder kracht
Voor minnes macht...!
O, sluimer zacht!
't Is al zo kalm:
Geen vooglengalm
Verstoort de nacht...
O, sluimer zacht!

----------------------------------------
uit: Een lent van vaerzen(1884)

Schrijver: Louis Couperus
Inzender: Redactie (H), 26 mei 2023


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 5.731

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)