Poëzie

1868 - 1922

poëzie (nr. 5.202):

Het licht dat op de daken valt

Zal 't licht dat op de daken valt
En geluwt op het groen,
Mijn hart weer blijde maken, zal 't
Mijn mond weer zingen doen?

Ik heb gezwegen maanden lang,
Of 'k nooit meer zingen zou;
Gaat nu mijn zang weer aan de gang,
Door één klein plekje blauw?

Is met één vlekje zonneschijn,
Dat op de duinrand ligt,
Dat aanstonds zal verwonnen zijn,
Gaan weer de wolken dicht,

Een enkel vleugje zonnegoud,
Dat geluwt op het groen,
De vreugde alree begonnen? Zou 't
Mijn mond weer zingen doen?