inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1814 - 1903

poëzie (nr. 338):

DE MOERBEITOPPEN RUISTEN

De moerbeitoppen ruisten;
God ging voorbij;
Neen, niet voorbij, hij toefde;
Hij wist wat ik behoefde,
En sprak tot mij;

Sprak tot mij in de stille,
De stille nacht;
Gedachten, die mij kwelden,
Vervolgden en ontstelden,
Verdreef hij zacht.

Hij liet zijn vrede dalen
Op ziel en zin;
'k Voelde in zijn vaderarmen
Mij koestren en beschermen,
En sluimerde in.

De morgen, die mij wekte
Begroette ik blij.
Ik had zo zacht geslapen,
En Gij, mijn Schild en Wapen,
Waart nog nabij.

Dennenaalden (1892 -1900)

Schrijver: Nicolaas Beets
Inzender: K.K., 16 oktober 2003


Geplaatst in de categorie: religie

4.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 4.782

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Nelnouwen
Datum:
29 december 2022
Mooi gedicht,heb het doorgestuurd naar m'n zussen.
Naam:
JP van de Giessen
Datum:
12 oktober 2004
Email:
janpietergiessen.fol.nl
Beets heeft zich hier blijkbaar laten inspireren door de Bijbel (2 Samuel 5: 24)
Voor de redactie: zie 83.232.33.124/Bible/2_Samuel/2_Samuel__5.html#24
voor een verdere behandeling van deze tekst.
Ik ben zo vrij geweest een link naar jullie site te plaatsen
Naam:
EV
Datum:
24 mei 2004
Email:
lady_freehotmail.com
Heel mooi gedicht! Ik kende het al, mooi dat het ook hier te bewonderen is.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)