inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1877 - 1924

poëzie (nr. 3.697):

RUMOER

Het leven is te hard van geluiden,
De mensen doen te druk; -
Om een ander wat doms te beduiden
Verpraten ze hun eigen geluk!

In plaats van de vruchten te smaken,
Gooien ze elkaar met de schil,
Ze praten om maar leven te maken -
En de wereld is zelf toch zo stil!

Ze konden het eindlijk wel weten
Dat geeneen het in woorden vindt,
En dat, waar ze hun woorden vergeten,
Het leven pas waarlijk begint!

Schrijver: C.S. Adama van Scheltema
Inzender: Redactie, 3 oktober 2019


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.0 met 43 stemmen aantal keer bekeken 3.180

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)