Poëzie

1863-1919

poëzie (nr. 4.559):

Soms vraag ik nuchter

I

Soms vraag ik nuchter: Is 't misschien een waan,
Wanneer ik denk, ik ben Brahman's profeet -?
Herleeft in mij, zonder dat 'k zelf het weet,
Een zon- en regentov'rende shamaan?

Of doe ik aan mystiek, noem 'k mij brahmaan,
Omdat het literair staat en gekleed?
En preek ik koketterend van mijn leed,
Omdat het hoort bij 't dichterlijk bestaan?

Dat 'k zelf dit vraag, is dat al geen bewijs?
Ja, zeg ik daarom, dat 'k oud ben en grijs,
Opdat 't zal schijnen: Wat hij zegt, is waar?

Of knaagt de twijfel na mijn wetenschap
Hong'rig 't geloof stuk in mijn dichterschap? -
Ik meende altijd, ik was geen huichelaar.