Poëzie

1870 - 1943

poëzie (nr. 4.749):

De dag lag bleek

De dag lag bleek neer op bleke sponde.
De wateren lagen blank onder blanke avond,
De lucht was stil van sprakeloze monden,
de wolken waren droef van ingehouden tranen.

De windevloot, de schepen van de luchtezee,
Lagen alle stil voor anker aan de kimmeree.
Daar was geen zonnemond de avond rood te kussen;
Daar was geen teer gerucht de stilte in slaap te sussen.

Onder effen wolkentent ging Aarde slapen;
Stilte alleen was aan haar peluw wakker.
Niets scheen te leven op de donkerbrede akker
Dan wat oude wensen, lang begraven.

Toen roodde de zon even door sneeuwen voorhangen,
Gespannen windezeil streek langs ons wangen,
Een jong gerucht stond naast ons, zei een woord
Zacht in ons oren en ging toen voort.

---------------------------------------

uit: Gegeven Keur (1924)