Wintergepeinzen
Dat ook ons hart rusten kon
lijk 's winters velden doen,
die liggen daar onder Gods hemel wijd
de waarde te vieren
van eenzaamheid.
Ze weten heimelijk meer dan wij
die trappen over hun wijs gezicht;
ze weten: in voren van diep geduld
wordt het mirakel
van 't zaad vervuld.
Wij mensen met ons gulzig hart,
wat is er aan ons te doen?
Wij persen uit alle getijen 't genot,
wij werden niet waardig
de zoom'ren van God.
Dat ook ons hart rusten kon
lijk 's winters de velden doen.
Wij zouden verstild, voor 't wonder bereid
de liefde erkennen
als God nader schrijdt.
Inzender: Sienie, 27 december 2004
Geplaatst in de categorie: jaargetijden