inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1898 - 1936

poëzie (nr. 4.546):

Zwanenzang

Is ‘t waar dat ik, in langvervlogen dagen,
Geloofde in dromen en een dichter was?
Dat jonge meisjes met mijn verzen lagen
Zich te verzadigen, eenzaam in ’t hoge gras?

Waarom wil geen mij, eenzaam nu, hergeven
Wat van de liefde, aan hun bloei verloren?
Nu ik verminderd ben, na zoveel leven
Nog zelfs niet zeggen kan: ik ben geboren.

Is de vervoering in hen opgegaan,
Die, eens een weelde, mij verwoestend was?
Ook de engelen die ijl en ver bestaan
Zijn onbereikbaar voor ’t gebannen ras,

Dat ze verwekt heeft in verkeer met geesten
En in volmaakte schoonheid heen liet gaan,
De goden tot genot. Zij zijn voor ons geweest, en
Nu gelukzalig en zien ons niet aan.

Serenade III

Schrijver: Jan Jacob Slauerhoff
Inzender: Redactie, 28 februari 2022


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 3.407

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)