Alle inzendingen van 4u2

Zijdezachte ogen strelen jouw gelaat, fluisteren van liefde die nooit meer over gaat. Vragen zonder woorden: "weet je wel hoeveel"? Soms gewoon benauwend, grijpend naar mijn keel... Geen leven kunnen zien zonder jou naast mij, als aan elkaar vergroeid levend zij aan zij. "Weet je wel hoeveel , hoeveel ik van jou hou"? Ik lees…

Vandaag zijn alle kleuren fletser, klinken tonen iets minder mooi. Smaakt je eten minder lekker, voelt je lichaam als een "kooi". Vandaag zijn geuren minder zalig, en je ogen missen glans. Kijk je door een natte waas heen, is er geen reden tot vreugdedans. Vandaag gaat ook weer -gisteren- heten dagen komen, dagen gaan…

lelieblank genot in dit dal vol bloesemgeuren, duinen vol kippenvel een zachte warme bries verlaat mijn lippen wanneer ik nagloei als na een hete zomerdag…

In mijn hart heb ik besloten, dat ik jou het best laat gaan Met volle teugen nog genoten, en weggeslikt die dikke traan Aan de buitenkant heel kalmpjes maar met chaos in mijn brein Heeft mijn kop mijn hart verteld dat het zo misschien moest zijn Voor mijn lijf heb ik besloten het duurde nu écht lang genoeg Wat voor…

Ik ben bij jou gewoon mezelf met al mijn fouten en gebreken. Bij and'ren stop ik "haar" vaak weg en meermaals is dat terecht gebleken. Jij voelt mij aan en tast mij af, weegt jouw woorden op een gouden schaal. Anderen die "gewoon" hun zegje doen, zonder af te wegen kwetsen diep verbaal. Ik ben "te soft" "gebutst…

Ik wilde dat ik je weg kon kiezen een pad vol voorspoed géén verliezen Ik wilde dat ik je blij kon maken je middenin je hart kon raken Ik wilde dat ik de pijn kon wissen en je niet te vaak zo erg zou missen Ik wilde dat ik bepalen kon aan welke relatie jij begon Maar ik héb niets te kiezen het is jouw leven ik kan…

Een helpende hand een luisterend oor een brede schouder een zachte kus dan een stapje terug Want ik weet dat jij dit zélf moet doen ik kan de scherven niet lijmen van het hart dat ZIJ brak van het kind dat IK baarde Maar in gedachten pak ik je hand en wijs je de weg en hoop dat je kiest voor weer een stapje vooruit ! Je Mamsie…

Het is stil in huis de man op de radio lult 5 kwartier in een uur zonder jou Het is stil in huis de wasmachine centrifugeert, straks weer wat te doen zonder jou Het is stil in huis onze hondjes blaffen de deurbel gaat zonder jou Het is stil in huis de muziek staat hard Adèle schreeuwt tranentrekkers zonder jou Het is stil…

Al mijn wensen uitgekomen, een plek om oud te worden met de man van mijn dromen. Mijn kids kostbaar dichterbij overbrugde afstand maakt me blij. Vertrouwd straatbeeld om me heen, ziel ontdooiend minder alleen. Langzaam vind ik weer mijzelf door liefde van mijn wederhelft. Al mijn wensen uitgekomen, een plek om oud te worden…

Dag lief huisje met gebarsten muren, dag lief huisje met schreeuwende buren Dag lief huisje met krakend skelet, dag lief huisje waar eens stond ons bed Dag lief huisje waar liefde bloeide, dag lief huisje waar gevoelens groeiden Dag lief huisje waaronder eeuwig werd verbouwd, dag lief thuis waar ik innig van houd…

Ik mis haar Zij die met me praatte Zij die met mij lachte en ik met haar Ik mis haar Zij die naar me luisterde Zij die met mij huilde en ik met haar Ik mis haar Zij die mij kende Zij die me begreep en ik haar Ik mis haar Zij die mij doorzag Zij die me aanvoelde en ik haar Ik ben haar kwijt al een hele poos Langzaam zag ik haar…

Ik heb een héél klein vakje verborgen in mijn hart, met daarin ál mijn wensen voor eens die nieuwe start. 't Startschot galmt zacht na maar voeten staan nog stil, eindeloos in die startblokken waaruit ik rennen wil... dan zie ik aan mijn zijde hij die geduldig wacht op wat er in de toekomst op ons pad nog wordt gebracht.…

Ik had je heel erg graag gezien, of éven je stem gehoord. Een lieve sms gekregen of een krabbel "gescoord". Ik hoef écht geen cadeaus, geen boeket met rode rozen, een minuutje van jouw tijd had mij al laten blozen. Het feit dat je aan me dacht, me écht niet bent vergeten… dat wil een moeder soms zó graag weer even zeker weten.…

Het gevoel zo dood, zo verloren, zonder ziel... Het gevoel zo intens, zo warm, toen ik voor hém viel. Het gevoel zo verward, zo complex, toen ik blééf proberen. Het gevoel zo dom, zo gebruikt, blíjf maar negeren! Het gevoel zo vrij, zo blij, na deze laatste schrede. Blanco gevoel naar jou toe; mijn ex-echtgenoot…

Spreek ik in een vreemde taal? Is mijn stem soms veel te zacht? Zijn mijn woorden overbodig? Of niet dàt wat men had verwacht? Praat ik tevéél van gevoelens? Gedachten die men niet herkent? Wens ik te vaak op een wonder? Dat een ander mij ook ziet... Niet met ogen maar met gevoelens, voor mij zo simpel voor…

Jij bent mijn rots in brullend water. Jij bent "mijn schouder" op het juiste moment. Mijn minnaar, man én maatje. Jij bent mijn wereldvent. Ik ben "jouw thuis" gevuld met liefde. Jouw warme veilige haven na dagen vol met stress. Jouw maatje, vrouw én jouw liefdevolle minnares!…

Hier ben ik dan, weer een dag present. Ons kind verzorgen tot jij er weer bent. Hier zit ik weer m'n kop vol vragen, zoonlief doet zijn ding en bij mij begint 't knagen... Hier vul ik weer mijn dag met "zorgen voor" maar het huis verraad dat ik hier niet meer hoor. Hier "breek" ik weer, een parel langs mijn lip. Blijf mezelf…

Wàt kan ik toch genieten, van zómaar naar je staren en elk moment van de dag die sterretjes ontwaren. Ze dansen in je ogen wanneer je naar me kijkt en maken pirouettes als je lach je mond bereikt. Die sterretjes die stralen elke dag weer meer, 'kan het bijna niet geloven maar kzie er méér en méér. Blijf altijd zo vól liefde en…

Gebroken lig je daar, zwart van die nacht nog in je haar. Na die grote val bleek je tóch niet onschendbaar! Jij dacht : "Ik kan de wereld aan" Wat kan het in 1 seconde anders gaan ... Gebroken lig je daar, na 't zwart van die nacht die ons nu allemaal tart. Na jouw ongeluk je lichaam stuk, en daarmee ook een Moederhart!…

Gebroken lig je daar, zwart van die nacht nog in je haar. Na die grote val bleek je tóch niet onschendbaar! Jij dacht : "Ik kan de wereld aan" Wat kan het in 1 seconde anders gaan ... Gebroken lig je daar, na 't zwart van die nacht die ons nu allemaal tart. Na jouw ongeluk je lichaam stuk, en daarmee ook een Moederhart!…

Jij opende mijn ogen, mijn hart, en een vat vól emotie ... en was daar zó door overdonderd dat je niet merkte dat ik in één onoplettend ogenblik jouw zorgvuldig gemetselde muur om trapte !…

Waarom denken sommige mensen dat ze je plezieren met ongevraagd commentaar ? Waarop baseren ze gedachten te kunnen spuien zónder diep te kwetsen vertel mij het maar ... Waardoor is onzichtbaar, die lijfelijke pijn van je minderwaardig voelen als mens ? Ben ik daarvoor te zwaar ? Waarmee kan ik jou eindelijk duidelijk maken,…

Kop op, gevoelige man laat de wereld zien wat jij allemaal kan. Jij bent zo waardevol en heel sociaal alleen missen zij dat stuk totaal... Recht je schouders, gevoelige man sta erboven en leer ervan. Trek je eigen plan het kan állemaal, jíj bent de auteur van jouw levensverhaal. Kop op, gevoelige man laat de wereld zien…

Goedemorgen mooie nieuwe dag, wat straal je mij toch tegemoet. Je warme adem over ons bed, ik moet bekennen het voelt goed. Het voelt fijn en erg geborgen, ontwaken hier elke morgen. Goedemorgen mooie nieuwe man, wat stráál je vol goede moed. Je warme blik, je lieve stem, ik hoor je zeggen: "dit is voorgoed"! Zó moet…

Starend naar deze blauwe lucht strelende warmte langs m'n huid, zweven gedachten mijlenver. Drijvend op dat donzige wolkje dat nèt traag mijn bewustzijn in schuift terwijl jij er langzaam uit verdwijnt. Eindelijk serene rust in mijn hoofd, ondanks spelende buurkinderen onder deze blauwe lucht.…

Soms zou ik willen dat ik weer een kleuter was. Dan ging ik pardoes op je tenen staan, mijn knuistjes wapperend voor je gezicht, je naam twintig keer herhalend... Misschien zou je me dán horen misschien zou je dán zien hoe ik nu ben niet wie ik was. Misschien zou je mij dán antwoorden niet vanuit wie jij was maar wie jij nu…

Telkens woorden van begrip, telkens weer die woorden maar zonder het gevoel. Ik zou zó graag willen ervaren, tot in elke vezel van mijn zijn, dat ik begrepen word zónder meteen gelijk te krijgen... Dat mensen mij gaan zien zoals in mijn optiek alléén Hij mij nu ziet .…

Woorden schieten tekort om hier duidelijk te omschrijven wat ik voel. Letters zijn er te weinig om de tekst te vormen voor wàt ik precies bedoel. Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat ik heel erg blij en gelukkig ben mam... dat ik juíst van álle wiegjes ter wereld in het jouwe te liggen kwam. Ik ben je dankbaar, voor ál je steun…

Is er dan tóch aan het eind van deze tunnel een zwak licht ? Kunnen we schuifelend ons onttrekken aan dit donkere gat , ogen niet meer dicht ? Is er dan tóch aan het eind van dit verhaal een "happy end" ? Kunnen we schoorvoetend elkaar toegeven : "Ik heb zolang mezélf niet echt herkend ." Ik verloor niet alleen jou maar ook…

...Ik wil écht, zo vréselijk graag, de moeder blijven van onze zonen. Ik wil af en toe, met heel m'n hart, héél éven vergeten dat ze niet mijn huis bewonen. Ik wilde dat jíj, bijna twee jaar verder, voor deze feiten iets meer sympathie zou tonen. Maar ik hèb denk ik NIKS te willen en met smeken en huilen, zal jouw begrip er…