40 resultaten.
Passie en vuur.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 430 Het is zover, de gekte kan beginnen.
De lusten en de passies laaien op,
de bierverkoop bereikt een nieuwe top
door zij die ’t bal- en benenspel beminnen.
En heeft er al eens een een zware kop,
of raakt er soms al iemand buiten zinnen,
door al te hevig smeulend vuur vanbinnen,
geen nood, die komt er heus wel bovenop.
Al kan ik zelf die…
Kracht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 211 Als mijn dromen zijn vervlogen
en illusies zijn vergaan,
als de winter is gekomen
en het licht is uitgegaan,
als het leven me te druk is
en mijn lichaam te vermoeid,
als mijn vrijheid werd gevangen
en de wanhoop is gegroeid,
dan wil ik mezelf bevrijden
en gaan stappen in de wind,
wil ik net zolang gaan dwalen
tot mijn ziel de rust hervindt…
Geneugten van volwassenheid
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 363 De wegen naar volwassenheid
of dat wat wijsheid wordt genoemd,
die wou ik exploreren.
Ik dacht dat ik op die manier
de toekomst kon beheren.
De wegen naar volwassenheid
of dat wat wijsheid wordt genoemd,
die ben ik echt gaan zoeken.
Ik heb naar wijze raad gezocht
in heel wat dikke boeken.
De wegen naar volwassenheid
of dat wat wijsheid…
Pleidooi voor Vrije Meningsuiting.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 154 Als je praten gaat met mensen
over 't leven dat ze wensen,
over angsten, over dromen,
over al wat nog zal komen,
laat hen vrij en open spreken
zonder hen te onderbreken,
luister dan naar wat ze zeggen,
vraag hen om het uit te leggen.
Ben je bang om het te horen,
zijn er woorden die je storen?
Heb je zin om 'stop!' te zeggen,
om hen 't zwijgen…
Vervlogen dagen.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 249 Hier sta ik ingetogen bij je graf,
en 'k denk nog eens terug aan vroeger dagen,
hoe waardig jij je leven hebt gedragen,
de vreugde die je aan de wereld gaf.
'k Herinner mij hoeveel ik je kon vragen,
hoe vlot jij elke misstap weer vergaf,
de wijsheid die je tederheid omgaf.
Ik ben je dankbaar voor die mooie dagen.
Ik weet niet of ik nu…
De dag dat alles anders werd.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 178 De dag dat alles anders werd,
waarop de waarheid 't daglicht zag,
waarop wat eerst verborgen was,
heel openlijk voor 't grijpen lag.
De dag dat alles anders werd,
waarop de dromen zijn vergaan,
waarop de eenheid die er was
heel plots de mist is ingegaan.
Die dag dat alles anders werd,
toen is er ook iets nieuws ontstaan:
de vrijheid die…
Hoe ze dat steeds weer doet
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 219 De toekomst, die loopt voor mij uit,
ik hol erachteraan,
maar telkens als ik bij haar kom
is zij alweer vergaan.
Die toekomst stapt ook naar mij toe,
ze wandelt dichterbij,
maar van zodra ze mij bereikt
is zij helaas voorbij.
Die toekomst zweeft ook boven mij,
ze dwarrelt zachtjes neer,
maar als ik haar dan vatten wil
bestaat zij al niet…
Verdraaid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 368 Verdraaid zeg, een sonnet, hoe schrijf ik dat?
Leer mij nu toch eens hoe ik moet beginnen.
Wat moest ik daarvoor ook alweer verzinnen?
'k Dacht dat het iets met rijm te maken had.
Ik moet me toch eens dringend gaan bezinnen -
er zaten toch ook jamben in vervat?
Ik vrees dat ik al heel erg veel vergat,
en dat ik weer van vooraf moet beginnen…
Gewoon maar genieten.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 Laat kunsten maar groeien
en schoonheid ontbloeien,
de wereld verrijken;
dat wij ze bekijken
en voor en door zichzelf laten spreken
zonder de volheid ervan te verbreken,
eerlijk proberen om ze te doorgronden
zonder de schoonheid ervan te verwonden,
galant te bevatten in heldere woorden
zonder de waarheid erin te vermoorden.
Laat alles…
Een blad papier...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 299 Voor mij ligt een blad papier, dat vrijmoedig naar me lacht,
een onbeschreven vel papier, dat geduldig op me wacht.
't Blad lijkt me wel toe te spreken en het kijkt me helder aan,
"Ga je gang", lijkt het te zeggen, "tijd nu om van start te gaan".
't Blad papier heeft dus het woord,
en het babbelt lustig voort :
"Geef me maar je mooiste…
De grillen van de mode.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 De mode, dat is best een raar geval.
Ze predikt over stijl en welbevinden,
en dat wat we tot kort voordien beminden,
verwijst ze naar het land van het verval.
Gewiekst wil zij ons om de vinger winden,
ons lokken in haar luisterrijke val,
maar 't blikveld dat ze gunt is klein en smal -
al weet zij vlot het grote geld te vinden.
Slechts…
Haantjes en spierballen.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 178 De spierballen zijn weer eens aan het rollen,
de leiders steken woest de borst vooruit,
begluren elkaars opgeblazen snuit,
en doen hun best om heel gemeen te grollen.
Zo nu en dan wat met de mensheid sollen,
wat maakt het voor een president ook uit?
In ’t vuur stuurt hij de anderen vooruit
om zelf naar een beveiligd nest te hollen.
Als iemand…
Ware Wijsheid.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 394 Het is nu toch al heel erg lang geleden
dat jij voor 't eerst het daglicht hebt gezien,
en dat jij op de wereldbol sindsdien
de meest bizarre paden hebt betreden.
Dus vroeg ik mij plots af of jij misschien,
daar ergens in je vrij en vrank verleden,
met elke strijd die jij al hebt gestreden,
al ooit de Ware Wijsheid hebt gezien.
Zeg mij…
Sterren aan de hemel.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 198 Als bruut geweld de harten weer doet bloeden,
terreurgeweld dat niets of niemand spaart,
als god of mens ook nu niet kon verhoeden
dat dwazen weer tot beulen zijn ontaard,
dat twijfel dan de blik niet zal verblinden,
dat angst noch haat de mensheid dan verdeelt,
dat 't hart zich met de rede blijft verbinden
en solidariteit de wonden heelt…
Die Mooie Toekomst...
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 282 Vervuld van hoop hol ik erachteraan,
hoewel zijzelf me steevast blijft ontwijken,
want telkens als ik haar de hand wil reiken,
dan loopt ze vliegensvlug bij mij vandaan.
Daar staat ze me dan vrolijk aan te kijken,
heel eventjes laat ik haar wel begaan,
dan ga ik er weer dapper tegenaan
en 'k hoop dat zij deemoedig zal bezwijken.
Maar…
Bloemetjes en vogeltjes...
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 307 Zij wou zo graag een vogeltje bekijken,
hij wou wel eens fleurig bloempje zien.
Hun biologisch inzicht wat verrijken,
daar hadden ze allang naar uitgezien.
Het vogeltje kwam dapper naar haar lonken,
ze voelde zich gelukkig en vereerd.
Het bloemetje stond voor zijn neus te pronken
en voor hij 't wist, was hij al gecharmeerd.
Hun kennis…
De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen,
waar elke fantasie haar voeding vindt,
waar grenzeloze hartstocht wordt bezongen
en waar de mythe aan haar tocht begint.
Een reis doorheen een wereld vol verhalen,
op zoek naar dramatiek en avontuur,
waar passies en emoties nooit verschralen
maar zich verblijden in ’t poëtisch vuur.
Een taal die…
Ochtendlijke peptalk.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 314 Wat sta je daar versuft en dwaas te gapen?
vanwaar die rare trek op je gezicht?
Wat heb je nu alweer voor doms verricht?
Je oogt in elk geval niet uitgeslapen.
Ik wil dat je meteen deemoedig zwicht,
probeert om al je moed bijeen te rapen,
al ligt je hersenpan op apegapen -
hoewel, ze was ook nooit een zwaargewicht.
Allée, probeer je nu eens…
Eenvoud.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 224 Hoe mooi de eenvoud soms kan zijn,
hoezeer zijn kracht het hart beroert,
toch wordt hij zelden gewaardeerd.
Die drang om naar de kern te gaan,
de zoektocht naar wat telt,
waar schone schijn en ijdelheid
meteen worden geveld.
Hoe mooi de eenvoud soms kan zijn,
hoezeer zijn kracht het hart beroert,
toch wordt hij dikwijls genegeerd.…
Benen, ballen en fluiten.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 525 Hun dolle geestdrift is weer niet te stuiten,
ze gaan er nog eens stevig tegenaan.
De ballenvreugde raast als een orkaan
in 't streven van die pezige kornuiten.
De toezichthouder holt erachteraan -
er glipt al eens een deugnietje naar buiten,
waarop hijzelf geëxalteerd mag fluiten
tot ook aan zijn behoeften is voldaan.
Wie zou die vreugde…
Humor.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 251 De humor, da’s een heel speciaal geval.
Behulpzaam helpt ze spanning te bevrijden,
ze vecht om de verzuring te bestrijden,
ze brengt verlichting in dit tranendal.
Al kan haar glans niet iedereen verblijden,
vertoont ze zich maar best niet overal,
ontsnapt ook zij niet steeds aan wat verval,
ze blijft verheugd een warme gloed verspreiden.…
Wat je toekomst brengen zal...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 201 Wat je toekomst brengen zal,
kan ik niet voorspellen,
Echt, ik vond geen glazen bol
die het kan vertellen.
Maar ik weet dat ik je wens
dat je in je streven
door en boven alles heen
vreugde zult beleven.
Vrijheid in verankering,
vriendschap en verbondenheid,
hoop die grenzen kan verleggen,
liefdevolle tederheid.
Veel te krijgen, veel…
Paradijselijke Papieren.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 218 Waar zal ik mijn papieren eens verbergen?
Waar vind ik 't groot papieren-paradijs?
'k Wil ook wel eens een anti-fiscusreis
naar landen van fortuin en gouden bergen.
Misschien kom ik dan in een mooi paleis
waar niemand ooit de zwartwerkers wil tergen,
of van de rijken wat fairplay gaat vergen,
want wie niet graait, die is er niet goed wijs…
Een nieuwe brug.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 137 Blijf niet roeren in de wanhoop,
in al wat ellendig is,
blijf de bitterheid niet voeden,
't doelloos hangen in 't gemis.
Neem de brokken uit 't verleden,
alles wat werd stukgeslagen,
voeg daarbij ook al het goede
dat je ooit hebt meegedragen.
Leg dit alles dan tesamen,
en begin met veel vertrouwen
aan een nieuwe samenhang,
aan een nieuwe…
De jaren van verstand.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 317 Zeg mij, waar zijn de jaren van verstand?’
k Probeer nu al zo lang ze te ontdekken,
maar ’t lukt me niet om wijsheid op te wekken
en ‘k heb helaas geen trucjes bij de hand.
Wie kan mij eens een beetje hulp verstrekken?
Hoe raak ik bij die wijsheid aanbeland?
Bestaat er soms een bollebozenland
en moet ik daarvoor heel ver weg gaan trekken?…
Zoete verlangens.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 252 Zie hoe ze de voorbijgangers verleiden,
en lonken naar al wie aan 't raam passeert,
zij die door menigeen worden begeerd
voor kort genot dat hevig kan verblijden.
Maar nadat de genoegens zijn verteerd
zijn er ook velen die hun spijt belijden,
die lusten in 't vervolg maar liever mijden
als zoete vruchten die men 't beste weert.
Maar toch…
Volgend jaar, dan doe ik het!
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 376 'k Heb veel intenties voor een frisse start,
nu 't nieuwe jaar er weer zit aan te komen,
Wat ik in 't oude niet heb ondernomen,
heeft al mijn goede wil alleen verhard.
Geen mens die nog mijn ijver in kan tomen,
met prachtig resultaat als ik volhard,
en elke knoop wordt volgend jaar ontward.
Verheugd geloof ik in mijn eigen dromen.
'k…
Zonder inspiratie...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 304 Mijn inspiratie heeft me net verlaten,
ze heeft besloten om op reis te gaan.
Heel eigenzinnig liet ze me verstaan
dat ik haar af en toe met rust moet laten.
Ik smeekte haar, maar nee, het mocht niet baten,
ze vond dat ik 't gemis maar moest doorstaan.
Wie weet is het met 't dichten wel gedaan
nu zij me geen ideeën aan kan praten.
Maar…
Presidentiële wensen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 De grote charlatan heeft weer gesproken,
de vredeshoop in haat en nijd verteerd.
Zolang hij maar zijn entourage eert.
De potten worden elders wel gebroken.
Hoe heerlijk toch om vuurtjes te gaan stoken,
want ja, hij heeft het lesje goed geleerd,
de aandacht moet gewiekst worden geweerd
van wat hij in 'geniep heeft uitgestoken.
Wat maakt…
Wensen voor het Nieuwe Jaar.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 119 Wat 't nieuwe jaar voor jou in petto heeft?
Het spijt me, maar ik kan het niet vertellen.
'k Heb echt geen glazen bol die kan voorspellen
wat jij in 't Jaar Achttien zoal beleeft.
'k Wou dat ik je veel vreugde kon bestellen,
dat 't leven jou intens voldoening geeft,
je alles krijgt waarnaar je hartje streeft,
en bovenal een flink pak hersencellen…