Alle inzendingen van Aaike Jordans

Er staan in dit gebouw, in elke klas, verzuurde dames en verzakte heren hun lang gestorven wijsheid te dicteren, wakker gehouden door wat pen-gekras. De taak van heel dat traag docentenras ? De vragen van de jeugd te confisqueren, haar creativiteit elimineren totdat zij loopt in eender, trage pas. Nieuwsgierigheid wordt hier beschouwd als…

Hier lig ik weer. Een nieuwe nacht, een nieuwe merrie die mij wacht. Alsof Jeroen Bosch zijn penseel doorheen de tijden tot mij bracht. Ik word spitsvondig afgeslacht door monsters die mij vrij onzacht vernielen nu ik, deel na deel, ten prooi val aan hun overmacht. Ooit droomde ik, gejaagd en heet, van wulpse meisjes, schaars gekleed en…

Hij stierf niet zo bijzonder, heel gewoon. We maakten nog een paar mislukte grappen waarna ik zei dat ik weer op moest stappen, en ’s nachts om vijf uur ging de telefoon. Hij was aan ’t einde zo ontzettend licht nadat zijn bij elkaar gerookte kanker hem uitgedund had, elke week wat slanker. Maar zwaarte meet men niet aan het gewicht. Dat…

Het was een lentedag, de vogels floten, de bloesem bloeide met een zoete geur. Aan bomen was een fris, jong groen ontsproten, een prille lentezon gaf alles kleur. Daar stond opeens een hondje aan mijn voeten, een pluizig, vrolijk diertje, nog heel klein. Het kwispelde, als om mij te begroeten, en had een vriend’lijk baasje aan de lijn. Toen…

Al is een cavia een heel klein beest, hij maakt nochtans behoorlijk veel geluid. Van vér hoor je zijn vrolijke gefluit, al is een cavia een heel klein beest. Ik zag hem niet, en stapte achteruit, en van zijn doodskreet trof mij nog het meest: al is een cavia een heel klein beest, hij maakt nochtans behoorlijk veel geluid.…

Ik reed links, veel te hard, en door rood licht, door alcohol onmatig opgehitst, werd uiteraard een keer of zes geflitst. Een boete dus, ‘t bewijs is waterdicht. Toch denk ik: foto’s, ach, het komt wel goed als men dat rolletje ontwikkelen moet.…

Vergrijzing, en ’t pensioenfonds bijna blut. Als iedereen nou ’ns zonder traineren gewoon een jaartje vroeger zou creperen, dan kon u wellicht tóch nog in de VUT, het geld, waarmee men dat betalen moest, door snipverkouden werkers opgehoest....…

Een somber lot zal dichters immer tergen al houden zij de schijn op, en zich flink. Soms gappen ze wat ginne, slaan wat kwink, waarmee ze slechts hun peilloos leed verbergen. Bedrukt zet ik een feestneus op, waarna ik eenzaam mompel: “Vijftig, hiep, hoera...”…

U vindt wel iemand voor mijn beide nieren, een pees, een bot, een trommelvlies, mijn ogen, een long, een lever waarop ik kan bogen en waarmee u wel drie man kunt plezieren. Maar schenk mijn hart niet aan het vrouwengilde dat het toen ik nog leefde óók niet wilde.…

Zij heeft zo’n lief gezicht, zo’n slanke taille, zulk ragfijn haar, en borstjes nog zo pril. ‘k Ben vijftien jaar, en wat ik van haar wil staat op mijn hoofd in hormonale braille.…

Het lijkt wellicht wat triviaal ge-emmer, een pop die wordt bestempeld als iets fouts. Men had in Rusland echter al vanouds een afkeer van Amerikaanse glamour. Onlangs onthulde mij een diplomaat dat KGB voor “Koop Geen Barbie” staat.…

En het geschiedde in tweeduizenddrie: een stalletje, versperd door prikkeldraad, daarvoor een zwaarbewapende soldaat, een lied, gezongen door artillerie. Geen staartster, wél zie je een zoeklicht schijnen, geen herders ook, want dat zijn Palestijnen.…

Een rit naar Paling City met ‘n taxi ver na het middernachtelijke uur is al met al tóch al behoorlijk duur dus ik verbaas mij over haar reactie: Toen de chauffeur zei: “Da’s dan dertig pop” deed zij daar nog een schepje bovenop.…

Mij lijkt het vrij opvallend, dat gefriemel, de broek heeft ook meer bobbels bovendien en volgens mij is het heel snel te zien ofdat-ie echt is, of zo’n namaakpiemel. Je toont wat plaatjes uit een porno-shop en daarna staat de échte heus wel op.…

Nieuwjaar, als altijd wéér te laat naar bed na wéér een feest, wéér teveel alcohol, wéér vette snacks met veel cholesterol. Ik stop daarmee, óók met die sigaret. Hoe vast ik me dit ook heb voorgenomen, ‘k weet nu al dat er wéér niets van zal komen.…

Toen Amor’s pijlen doel hadden getroffen werd in zijn hart de liefdesvlam ontstoken. Het mocht niet zijn, dus heeft hij zich gewroken door vuur te schieten uit zijn Kasjmir-sloffen. Dat heb je met die Indiase gasten, het nee-woord jaagt ze pijlsnel op de kaste.…

Er werd door hen een hoge berg bedwongen. Een topprestatie voor een alpinist die allerhande lichaamsfuncties mist, dus worden ze bejubeld en bezongen. Men zei het Bush, die daarop smalend sprak: “Poeh, zonder brein bedwing ik heel Irak !”…

“Ja, met de brandweer, u heeft brand ? O jee ! Waar vuur is, is waarschijnlijk ook veel rook. Wat zegt u ? Een probleem ? Dat denk ik ook, én vuur, én rook, het zit u echt niet mee ! Da’s niet het rookvrij werk dat ons beloofd is, wij komen wel wanneer het vuur gedoofd is”.…

De neus vrij fors, en adellijk gebogen, een kleurrijk en zeer pittoresk gebit, een bril, een snor, grijs haar dat warrig zit en fraaie wallen onder beide ogen, zo blijkt het ideaal gelaat gebouwd. Maar dames, pech, ik ben allang getrouwd.…

Hoe werd ik door de Vlaamse Greet bekoord ! Het werd dan ook een wilde vrijpartij. “Hier heet dat vogelen”, verklaarde zij, van SOA had ik destijds nooit gehoord. De jeuk waar ik daarna nog lang mee liep was duidelijk een vorm van vogelgriep.…

Hallo ? U worstelt met een doodsverlangen ? De medewerkers zijn thans in gesprek… Wablief ? U heeft de strop al om uw nek ? Ik kom zó bij u, blijft u even hangen. We komen er wel uit, uit uw problemen, dat lukt, daarop kunt u vergif innemen.…

Een Muppet, da’s zo’n pop van lappengoed waar je langs achteren je hand in steekt, dan lijkt het net alsof hij ook echt spreekt maar ‘t is de poppenspeler die dat doet. Bush heeft er twee, daar speelt-ie soms wat mee: een koddig duo, Tony en J.P.…

Er is een man die rechtop durfde leven omwille van zijn mening laf vermoord. Maar hier geen statement over ’t Vrije Woord, alleen een stilstaan bij wie achterbleven. Ik zie het enkel in dit kleine kader: een jongetje verloor vandaag zijn vader.…

Oók vloeiend Nederlands, stond er vermeld. Ik dacht, toen ik dit nieuwtje had gelezen: Zou dat voor Philip Freriks niet wat wezen ? En heb er eentje voor mijzelf besteld. Dan hoor ik, als Frank Boeyen weer eens swingt, misschien ook eindelijk eens wát hij zingt.…

Er blinkt een mes van twintig centimeter, het zwerk is zwart, het schimmig noodlot gluurt. Al was het dan, citeer ik: “in de buurt”, een duister, naamloos kwaad bedreigt Jan-Peter. Laatst, toen hij in de buurt was van Roermond, liep dáár ook iemand met een snoeischaar rond.…

“Ik heb definitief een streep gezet onder mijn kleinejongetjesverleden. Door mij wordt nu een lieve vrouw aanbeden, ik hoef geen kinderen meer in mijn bed. Het moest, dat ligt nu eenmaal in mijn lijn, natuurlijk wel een kíndermeisje zijn”.…

De kranten kopten: MERRIE FOUT BESTEGEN ! Een reiger die dat las, sprak ietwat bitsig: “Waarom wordt iemand van zo’n hit zo hitsig ? Van mij had-ie meteen een hengst gekregen. Ik, die vaak liefdevol een kikkerproef, verklaar dat ik beslist geen paardenhoef”.…

Als ik weer ui met bonen heb gegeten (een culinair legaat van grootpapa) en daarna een dessert van pruimenvla, dan resulteert dat vaak in natte scheten. Da’s dus met waterdamp methaan-gas geven en ik verzeker u: dat maakt veel leven.…

De liefde van de man gaat door de maag. Wiens maag zou ik in dit verband niet weten, maar Duitsers vind ik echt om óp te vreten, hoewel ik een Berliner slecht verdraag. Zelf heb ik, dat beken ik onomwonden, vanochtend nog een Hamburger verslonden.…

Benjamin Britten was, blijkt onvermoed, als componist beslist avant-gardist. Naast stukken voor cellist en trompettist schreef hij ook voor nieuw kinder-ondergoed. Thans prijzen kenners alom blindelings zijn “Serenade for Tenor, Horn and Strings”.…