89 resultaten.
VERSCHEIDEN
poëzie
4.0 met 1 stemmen 551 Een aarzlend reiken
Naar de overzij,
Een angst, een wijken,
Een: neen niet míj,
Nog één gedachte,
Een snelle droom,
Over het zachte
Van bloem en boom,
Een laatst verlangen
Naar akkerland,
Hoe de appels hangen,
Het najaar brandt;
Dan…
DE VOGELAAR
poëzie
4.0 met 2 stemmen 721 Van de appels 't bloesemsnoer,
En langs de groene vloer
Der velden knoop en klit,
Goudgeel, zacht paars, en wit,
De mazen van de zon,
De draad, die 't lommer spon,
Dit is het blinkend net,
Dit is het blinkend net,
Hier heimlijk uitgezet.
Gij, die vervolgt en jaagt,
Loerend wat vlucht belaagt,
0 heilig-groot…
DE WERELD
poëzie
4.0 met 4 stemmen 609 Hij hield de handen voor 't gezicht,
Hij dacht door tranen te verstaan,
En in dit duister, diep en dicht,
Zag hij de bonte wereld aan;
Hoe blonk het goud, hoe rees de stad
Gehorend opwaarts voor het blauw;
Wie ooit gezocht had en bezat,
Hoe maakte rook zijn vensters grauw.…
DE ZOEKER TOT ZIJN ZIEL
poëzie
4.0 met 2 stemmen 517 Nu ik me in 't reinst van de nacht
Met U vereenzamen mag,
Uit zich mijn twijfel als klacht
Gaf ik genoeg U deez' dag?
Werd mijn geduld en mijn daad,
Al wat ik derfde en dorst,
Sier voor Uw leest en gelaat
Lieflijk juweel op Uw borst?
En het geloof in de droom,
't Schoon waar de zoeker naar zucht,
Kroont het Uw lover, o boom,…
HET SPIEGELBEELD.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 534 Vriend, als gij door de wouden dwaalt,
Zingend Uzelf in 't groen vergetend,
Zingend Uzelf in 't groen vergetend,
Dat mederuisend rijst en daalt
Die broederblijheid welkom hetend,
En gij Uw ziel verliest, verdeelt
In 't duizendvoud gelede leven
Zo gans, dat zelfs de dood een beeld
Uit dromen lijkt, met loof omgeven,
Mocht…
KRANKHEID
poëzie
4.0 met 2 stemmen 364 Neen, nimmer kan in eenzaamheid
Ik met mijzelf verkeren,
Of vleugels hangen uitgespreid,
Een klauw wil mij bezeren;
Een sombre vogel volgt mij staag,
Gekromde kling de snavel,
Bloedrood de pluimen van zijn kraag,
De mantel geel als zwavel.
Hef ik het hoofd, om 't meeuwenvolk…
Liefde
poëzie
4.0 met 2 stemmen 572 Vaak heb ik in de slaap geplukt
Een witte, een rode roos,
Knikkende kinderlijk verrukt
Naar 't schoon dat ik mij koos.
Riep zon mij wakker door het raam,
Dan dacht ik: o, de roos;
Op 't dek hield ik de handen saam,
Maar leeg en liefdeloos.
En buitentredend, dromensmoe,
Vond…
AAN ZEE
poëzie
4.0 met 3 stemmen 345 0 voorjaarszee, de hyacinthe,
Dit strand, het zuidlijk warm getinte,
Hier moesten Griekse vrouwen gaan,
Diepzingende op de cimbels slaan,
En roepen of het kindje kwam,
Druifpurper op een brandingskam,
Herboren Dionysos,
Die lente brengt naar Argos.
Zij wisten, wachtend voor het water,…
ALLEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 334 Zijn het enkel maar deez' weingen,
Die, de Droom te voet gevallen,
Zich aan zijne aanblik reingen?
Neen, ik voel de gloed in allen.
Als in 't najaar vogelscharen,
Zich verzaamlend voor zij trekken,
Blanker dan het schuim der baren,
Kust en duinenrug bedekken,
Eerst in aarzelend gewemel
Angstig door elkander kringend,
Dan -…
ALS ONZE ZIEL NIET ZONG
poëzie
4.0 met 3 stemmen 580 Als onze ziél niet zong,
En vreugdedansen sprong,
Zouden dan wel de vógels zingen,
De bronnen uit de rotsen springen,
En had de storm een tong?
Als onze hoop haar schat
Niet rustloos zocht, en bad,
Zou dan de boom zijn bloei en twijgen
Zó innig hemelwaarts doen stijgen,
Dat hij het blauw omvat?
Neen, als de ziel zeer diep
In…
Aan Lesbia
poëzie
2.0 met 12 stemmen 814 Laten wij lieven en leven, Lesbia mijn,
En het gepraat van de ernstige grijsaards, zo klein
Als een greintje geloven, Lesbia mijn;
De zonnen vrij rijzen en neigen ter kimme.
Voor ons, o mijn lief, na 't laatst licht verglimmen
Is 't eeuwige nacht in vereenzaamd rusten.
Dus honderd kusjes, waar wij al duizend keer kusten,
Weer duizend en dan maar…
Belofte
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.363 Mijn kind, nu het nog wintert,
’t IJs aan uw voet versplintert,
Stijgt zichtbaar in de lucht
Het wolkje van uw zucht;
Maar als het zomer is,
En ’t hart u vromer is,
Draagt, zonder vorm of smet,
Uw adem het gebed.…
Bij muziek
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.057 Muziek, waarbij ik dromend luister,
Hoe voert naar vroeger gij terug,
En welft U over 't duister
Tot koene bogen van een broze brug...
Maar werden dan voorheen mijn jaren
Alleen geteld
Naar saamgebonden korenaren,
De schoven op het veld,
Naar blozend ooft,
Dat door een mild seizoen verguld,
En daaglijks overvloediger beloofd,
De korven…
Blijheid.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 358 Kom broeder, snijd het riet
In ongelijke pijpen,
Dat fluks tot vrolijk lied
Uw vruchtloos zuchten rijpe.
Dit riet had oók zijn tijd
Van wenen over waatren,
Nu zij 't aaneengerijd,
Dat wíjsjes daaruit klaatren.
Vrees niet met juichgefluit
Uw zwijgend leed te ontwijden;
Het valt tóch eens ten buit
Aan ’t alverwinnend blijde.
Heeft…
DE BOUWMEESTER
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.954 Zomerse bloei van fier gekruind planten,
Zozeeer heb ik uw gratie liefgehad,
Dat ik met U, het aan uw vorm verwante,
De straat en 't plein versierd heb van mijn stad.
In 't fries der tempels zocht ik u te benaadren
Wat van Uw volheid woekerde in mijn droom,
Het kapiteel kroonden acanthusblaadren…
DE DICHTER
poëzie
3.0 met 3 stemmen 347 Toen ik nog daar was, twistten om mijn ziel,
En voerden, met het zwaard gewapend, strijd,
Twee machten, die ik in de handen vie!,
De worm zo noemde ik ze en de oneindigheid.
Maar zie nu naast mijn grafstee opgericht,
Tezaam gebeiteld uit het kuis albast,
En warm besprenkeld door het weemlend licht,
De beide knapen bij hun kus verrast.…
DE DICHTER TOT DE EINDLOOSHEID
poëzie
5.0 met 3 stemmen 308 Heilige eindloosheid,
Buiten ruimte, buiten tijd,
Slingren zich de zaal'ge reien,
In een eeuwig zich vermeien
Aan U toegewijd.
Eenmaal in de droom
Strookte mij de zoom
Dezer waaiende gewaden,
En ik mocht een oogwenk baden
In die wervelstroom.
Sedert pleegt de dag,
Als een jonge lach
Die zich loswindt van de lippen,
Immer aan de wil…
DE EENZAME
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.028 Wagens dragen mijn ramen voorbij
Geur van het hooi, de oogst der wei,
De maaiers zingen en dansen,
Kindertjes vlechten hun kransen,
Hoog loops het juligetij.
Eenzame heeft mij het lot verplicht,
Woorden te rijen tot blij gedicht,
Die vreugden daarin te bewaren,
Wijnen voor latere…
DE ELEMENTEN
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.264 Machtig voorspellende
Ons vergezellende
Oer-oude goden,
Al het vergankelijke
Weet ik ’t afhankelijke
Van Uw geboden.
Zomer en zonneschijn
Gloed van de jonge wijn
Windvlaag door ’t koren,
Bron die de rots ontspringt,
Wordt niet wat in hen dringt
Uit U geboren?
Zal aan ons geestlijk licht
Als in een schoon gedicht,
Liefde zich huwen…
DE MEEUW
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.906 Tussen de hemel en de zee
Volgde ik het zweven van een meeuw,
Hoe hel zij steeg, dan nederglee,
Een zonnevonk, een vlokje sneeuw.
En dacht, genesteld tegen het duin,
Waar ik dit spel zat aan te zien:
Als ik de meeuw vanaf deez’ kruin,
Bespiedt een engel míj misschien.
Dat duiken in het zilte leed,
Dat klimmen in een feest van glans,
De…
DE SEIZOENEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 734 Najaar, vluchtend langs de wegen,
Bijna hebt gij afgelegd
't Rode kleed, dat losgeregen
Enkel aan één gesp nog hecht.
Langs de zoom der bruine heide
Zweef zo ijlings niet voorbij,
Zet Uw ben met fruit terzijde,
En tot afscheid zegen mij.
Ook Uw beide zusters duldden
Bij het afgaan van dit pad,
Dat mijn gul gebrachte hulde
Om een gunst…
DE WERELD
poëzie
3.0 met 4 stemmen 648 Hij hield de handen voor 't gezicht,
Hij dacht door tranen te verstaan,
En in dit duister, diep en dicht,
Zag hij de bonte wereld aan;
Hoe blonk het goud, hoe rees de stad
Gehorend opwaarts voor het blauw;
Wie ooit gezocht had en bezat,
Hoe maakte rook zijn vensters grauw.
Hij nam de handen van 't gezicht,
En Mei liep lieflijk langs…
DE WONING
poëzie
4.0 met 2 stemmen 736 Mijn kleine kamer, mijn laag huis,
Eng en vertrouwlijk als een kluis,
Waarover zich van wand tot wand
De grijsheid van de zoldring spant ;
Buiten de drempel het gebloemt,
Dat 't aambeeld en de hamer roemt,
Het goud, waaruit het is gesmeed,
De vinger, die zijn drift bestreed;
Opwaarts, gebeeldhouwd in het groen,
Een eedle boog,…
DICHTEN: SLUIMEREN.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 381 Zoals een kind dat zich ontkleedt,
Het glimlacht naar 't vergulde raam,
Het vouwt zijn helder lijfgoed saam
En zoekt zijn sponde, slaap-gereed,
Zo is mijn dichter, ook hij legt
De last of van den langen dag,
Tot hij, getooid slechts met zijn lach,
Stil luistert naar wat sluimer zegt,
De sluimer, een bewogen boom,
Die tot een…
Daar rijden de soldaten
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.174 Daar rijden de soldaten
Betrest, verguld, gespoord,
Langs lindegroene straten
Als door een erepoort;
Zij dragen, licht-kapellen
Op lijfrok en schabrak,
De vlokken niet te tellen,
Waar zich de zon in brak.
Goudsbloemen zijn hun knopen,
Een stengel, wiegt hun zwaard,…
Danslied
poëzie
3.0 met 1 stemmen 837 Zei niet Uw stem: de vogel danst,
Het lover danst, de weide danst,
De Zon die op het water glanst,
De wind, de wolk, de wereld danst?
Gij reikte mij uw linkerhand,
Daarin gleed warm mijn rechterhand,
En velen volgden, tot een band
Van dansers slingerde over 't land.
De laatste tranen…
De Droom
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.349 Wanneer de hemel vol wordt van gezang
En 't lied op lied het lied te boven stijgen,
Dan zullen alle laagre liedren zwijgen
En is een eind aan onze donkre drang.
Dan plaagt ons langer niet het wreed verlang,
Dat naar een eindloosheid ons hart deed hijgen,
Omdat wij hoopten eindlijk te verkrijgen
Een kracht en vrede zonder overgang.…
De Herdersstaf
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.226 Ik was nog blond en jong van jaren
toen ik een sterke rechte tak
zag wuiven met zijn vlag van blaren
en tot hem opklom en hem brak.
Ik boog mij zingend tot hem over,
die kloeke telg van de oude es,
en ras verloor hij schors en lover
onder het knarsen van mijn mes.
Dan heb ik half in droom gesproken:
"Ook mij, Heer, bid ik breek mij af,…
De Planten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.603 Des morgens als de dauw zijn vocht'ge wade
nog om de perken toegevouwen houdt,
staat reeds de hovenier met noeste spade
te werken in de grond, als groef hij goud.
Eerst moet hij ras de matten die haar dekten
terzij doen schuiven langs zijn druivenkas,
blij in de aanblik van de vroeg gewekten:
de rijpe trossen, zwellend achter 't glas.…
De avond
poëzie
3.0 met 2 stemmen 676 Ik heb mijn kleedren uitgetogen
Bij 't dwarlen van de lampeschijn ;
Nu balsemt duisternis mij de ogen,
Ik voel dat wij gescheiden zijn,
Ik en de dag, dat kind, die jongen,
Die vogel met gebroken wiek,
Dat hijgend hert der watersprongen,
Die speelman en zijn fluitmuziek.
Hoe heeft hij mij gelokt, belogen,
Hoe achter wolken week zijn grens…