130 resultaten.
Naar alle zijden ligt nu als een tuin
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.850 Naar alle zijden ligt nu als een tuin
Dit Holland met zijn bloemenvolle gronden,
Terwijl de heuvels lijdzaam langs hen blonden,
Hoeven-doorhoekt, van 't zilverzande duin.
En daar de wind me omspeelt op blinke-kruin
Zie 'k dorpen voor me en meen de stad gevonden,
En voel de zee me omgaande al 't land omronden,
En hoor de brekers storten steil…
Delfse Vermeer, ziende naar Delft zoals hij het zal schilderen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.871 "Een stad aan de overkant,
met torens, poorten, daken,
Walschoeiingen en aken,
Wolkschaduw, zonnebrand.
Wij zien van de overzij
Het voegschrift in haar muren,
Haar koele kleurglazuren,
Haar verte en haar nabij.
Hoe overtreft haar glans
Haar spiegelschijn in 't water! -
Straalt zo de Godsstad later
Tot schijn mijn stad van thans?"…
Onrust
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.278 Dichter die uw laatste vragen
Stellen zult wanneer gij sterft,
Antwoord zonder zelfbehagen
Welk een leed uw geest doorkerft
Dat gij nooit tevree kunt zwijgen -
Of ge uit iedre schemering
Bleke maan van angst ziet stijgen
Die uw mond tot klachten dwing'.
"Bleke maan niet, maar het weten
Dat mij, reizende in de nacht,
's Morgens weer…
Rouw om het jaar
poëzie
3.0 met 37 stemmen 6.918 Maanden, komt, brengt bloemen aan,
De lucht is bleek met de laatste maan,
En het jaar, het jaar is dood!
Het jaar is een koud, dood man in huis,
En ik wil het begraven met zang en geruis
Van vallende bloemen...
Het jaar, ach 't jaar is dood!...
Blijde maanden van 't dode jaar,
Volgt zachter achter de baar
Dan toen gij volgde na elkaar,
Armvollen…
Veel Namen
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.996 Alle nieuwerwetse namen
Van genieën, nieuwe en oude,
Kwamen in die schedel samen.
Iedre grote geest vertrouwde
- Schijnt het - hem zijn diepste gronden
En hij ijlt die te verkonden
Met een mond als duizend monden.
Hoe hij heet? Ik zeg u node
Hoe hij heet. Zijn naam is Mode.…
De Koopman
poëzie
3.0 met 21 stemmen 5.406 De koopman zit op zijn kantoor en somt
bij 't walmend licht der lamp de winst van 't jaar:
Hij telt zijn posten preevlend bij elkaar
En cijfert tot zijn rug zich dieper kromt,
als de balans niet sluit. Hij peinst en gromt,
Half-binnenmonds en met verstoord gebaar
Telt hij opnieuw, ontstemd om 't zoeken naar
Een cijfercent, die niet te voorschijn…
DE ZEVEN BOEVEN
poëzie
4.0 met 208 stemmen 27.905 Een koning en een diender,
Die gingen samen wandlen;
De diender knoopte zijn handschoen dicht,
De koning at amandlen.
Zij kwamen aan een groot groot bos,
Daar zaten zeven boeven.
Toen zei de koning: diender, sluit
Die boeven in de schroeven.
Toen zei de diender: Sire, ik heb
Geen schroeven,…
Gelijk een vader zijn onwillig kind
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.792 Gelijk een vader zijn onwillig kind
Bestraft met schijnb're toorn, maar smart in 't hart,
En, schoon kastijdend, zelf wel voelt hoe hard
De straf moet zijn voor 't kind dat hij bemint, -
En onder 't straffen in zichzelve zint
En hoopt of het berouwvol wordt, - en mart,
O zo verlangend, na die dubb'le smart
Héél lief te wezen voor zijn…
O Man van smarten met de doornenkroon
poëzie
4.0 met 15 stemmen 2.229 O Man van smarten met de doornenkroon,
O bleek bebloed gelaat, dat in de nacht
Gloeit als een grote, bleke vlam, - wat macht
Van eindeloos lijden maakt uw beeld zo schoon?
Glanzende Liefde in een damp van hoon,
Wat zijn uw lippen stil, hoe zonder klacht
Staart ge af van 't kruis,- hoe lacht gij soms zo zacht,-
God van Mysterie, Gods bemindste…
Pasen
poëzie
2.0 met 11 stemmen 2.613 Op Goede Vrijdag
Is Hij begraven,
Niet in een graf - zijn graf was het hellevuur-,
Doch zondagmorgen
Was Hij weer opgestaan,
Ging door de velden,
Glimlachend vredig
Naar de hemel van blinkend blauw.
De bloemen stonden,
Trossen en kelken,
Schommelend en wiegend,
Pralend en teder,
Terwijl Hij, kijkend, kwam;
De duinrand waasde
Leeuweriken…
Droomtij
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.283 Hoe is de hemel zo nabij!
Ben ik in hem of hij in mij?
Laat los! Mijn vaartuig nu voor stroom,
Voelt zich getrokken naar de Droom.
Gij spreekt tot mij, gij ziet mij aan -
Ik zie u in de verte staan.
Ik leef al in een ander land -
Van d' oever wuift voor 't laatst uw hand.…
Meidag
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.666 Hoe nabij,
Hoe als eerst,
Glanst het bosje en straalt de wei,
Schalt de leeuwrik die met zang de lucht beheerst.
Zorgenvol
Liep ik uit,
Eer ik 't wist kwam Lente en zwol
De ogen vol met groen me, de oren vol geluid.
Wie bleef jong?
Wie werd oud?
Lente lachte en MIJN hart zong
De eigen tonen over die ze een knaap vertrouwt.…
Bedenk hoe schoon wanneer wij zijn gestorven
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.511 Bedenk hoe schoon wanneer wij zijn gestorven
De aarde zal zijn die dan naar ons niet vraagt.
Gij weet dat ze altijd eendere vreugden draagt
Als waar wijzelf ons aandeel van verworven.
Wij hebben vaak haar blijde gaaf bedorven
Door zorg die om de dag van morgen klaagt.
Door eigen ondank langer niet geplaagd
Zien wij door anderen haar geluk bëorven…
De Lijster
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.200 Duizend jaar? Hij had het klooster
vroeg verlaten: op de paden
Lag de dauw: de hyacinten
Hingen blauwgetrost te bung'len
in de scheem'ring tussen 't hakhout,
Leeuw'rikken, die luchte-krekels,
tjirpten hel in hoge hemel:
Web van klank in web van stralen.
Neuriënd liep hij: gonsde een kever
Langs zijn voorhoofd? Ruchtte een haasje…
Engelenzang
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.811 Van verre komt het als een schoon gerucht
Daar is een kind geboren in Bethlems stal -
Zijn naam is Zaligmaker, want Hij zal
De wereld redden, die in weedom zucht.
De wereld kent Hem niet, maar in de lucht
Zijn tekenen en wonderen door 't heelal,
Uit de open hemelen klinkt een schoon geschal
En engelenscharen zingen in de vlucht.
Vrede,…
Ik walg nu van die dagen vol van zon
poëzie
2.0 met 14 stemmen 3.973 Ik walg nu van die dagen vol van zon,
Van die zon zelf, die niet wil ondergaan;
Wanneer het nacht was zou ik naast hem staan
En zeggen: Vriend, 't was waar, eerst nu begon
Mij 't leven, àl wat ik eertijds verzon
Was logen, wat ik zei van zon was waan,
En van genot en liefde, - maar, welaan,
Vergeef mij dat ik zó dwaas dwalen kon.
Dan…
Ik weet, dat geen die later dit boek leest
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.847 Ik weet, dat geen die later dit boek leest,
't Begrijpt, - en wie de wereld gadeslaat,
Weet dat zij slecht noemt wat zij niet verstaat,
En goed het niet-verstaan van eigen geest.
Maar ik, die dit boek schiep, ben niet geweest
Schepper van 't niet-verstane, in andren kwaad,
Maar van het wél-verstane - en, naar hún raad,
Goede in mij zelf en…
BADERS HARTEWENS
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.396 Dwars door de tuinen
Van roos en ranken
Zich ’t pad te banen,
Dan door de lanen
Van zand en dennen
Vluchtig te rennen
Tot waar de kruinen
Van hoge duinen
In ’t blauwe blanken
En zo te naderen
Met zwellende aderen
In laatste loop
De harde golven
En, overdolven,
Hun koele doop.…
Mijn God is enkel gloed en donkerheid
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.240 Mijn God is enkel gloed en donkerheid,
Schoon om te zien, - een wonder te verstaan; -
Daar is niet één als Hij, - doch 'k zie u aan,
En waan dat gij Hem-zelf zijt.
En dus heb ik mijn ziel u toegewijd,
Opdat ze in uw gloed mocht vergaan;
En stil verteren, zonder klacht, voldaan
Met zulk een liefde en zulk een éénigheid.
Zoals twee vlammen…
Psychologieën I
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.060 I
Een koud vermoeden rilt mij door het brein:
Ik zie mijzelf en weet thans wie ik ben: -
Ik ben Erinn'ring van veel boeken, en
Een Macht, waarmee 'k mijzelf en al mijn zijn,
Gedachte en daad, gelijk maak aan de schijn,
Die 'k daarin schoonst vond: - onbewust gewen
Ik me aan dat ál-artiest zijn; - soms zelfs ken
'k Mijn schijn, die groot…
Psychologieën II
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.320 II.
Als een acteur, die zó zijn rol bemint,
Dat hij zich altijd kleedt in 't zelfde kleed,
En in gebaar en blikken nooit vergeet
Zijn schijnbaar zelf, dat hij zijn waar zelf vindt -
Zó zorgzaam, dat niet één der buren weet,
Dat hij hen allen en zichzelf verblindt,
Totdat hem één dood in zijn kamer vindt,
En schrikt - en mijmert…
Het jonge groen
poëzie
2.0 met 27 stemmen 1.885 Al dat jonge groen
Als een koele zoen
Op mijn ogen...
En mijn hart bewogen
Zoals toen...…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.178 Iedere morgen na het nachtelijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Droomstad
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.230 De straten van Granada waar in 't donker
Gitaren gonzen en van 't lang gefluister
Van minnaars aan de traliën de duister
Nacht warm wordt, - gaan met graden naar 't geflonker
Van 't sterrenbeeld. En op de top wat wonk er
Rode lantaarn van het Alhambra? ruiste er
Wening uit rode muren? of wel, huisde er
Morenkoning nog eens en wat zo klonk…
Ik heb alleen de woorden, gij de geest
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.400 Ik heb alleen de woorden, gij de geest,
En zoveel als geest meerder is dan woord,
Is in dit werk meer dat aan u behoort
Dan aan uw dichter, die het schrijft en leest.
Gij gaaft mij goeds uit uwe geest en preest
Mij voor uzelve, bracht ik daarna voort
Uw goed in schoon verband van woord met woord,
Maar minder schoon dan 't in ú was geweest.…
Sta op, mijn lief, de zon schijnt door de bomen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.662 Sta op, mijn lief, de zon schijnt door de bomen,
De vogels vliegen al om voedsel uit,
De visser achter 't huis sleept in de schuit
Zijn net, gevuld met vissen, uit de stroom en
De stalknecht legt op 't voorplein reeds de tomen
Zijn paarden aan, - sta op, mijn lief, mijn bruid,
De aarde is voor ons ook nieuw en schoon en luid,
Sta op, mijn…
Ik heb alleen de woorden, gij de geest
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.448 Ik heb alleen de woorden, gij de geest,
En zoveel als geest meerder is dan woord,
Is in dit werk meer dat aan u behoort
Dan aan uw dichter, die het schrijft en leest.
Gij gaaft mij goeds uit uwe geest en preest
Mij voor uzelve, bracht ik daarna voort
Uw goed in schoon verband van woord met woord,
Maar minder schoon dan 't in ú was geweest.…
De grote hond en de kleine kat
poëzie
4.0 met 24 stemmen 2.784 Een grote hond en een kleine kat,
Die zaten op de kamermat;
En de hond die zei: Zeg, scheelt jou wat?
Scheer je weg!
En de kat die zei: Jij bent een hond,
En ik een kat, niet zonder grond;
Hou jij dus nou jouw grote mond:
Scheer je weg!
Scheer je weg: waf, waf! Scheer je weg: sis, sis
Scheer je weg: die is raak! Scheer je weg: die 's nie…
O gij, mijn lief
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.125 O gij, mijn lief, die nu door 't lieven lijdt,
Klaag niet in stilte alleen, - maak poëzie
Van leed, - ach laat geween en melodie
Tussen ons zijn een zoete somberheid.
En ik, die u nu liefheb, begeleid
Uw zang met wederzang, ter harmonie
Van klare koren, kalme profetie
Van vreugde en liefde en innige eindloosheid.
Gelijk wanneer een nachtegaal…
DE DIENAAR
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.592 Zo ben ik dan de dienaar van mijn tijd geworden,
Ik, die mijn eigen dienaar was; -
Zo zwelt en slinkt de man bij ’t wentlen in twee oorden
Om de aarde en om haar eigen as.
Tezelfdertijd om bei. Ook ik, al mocht het schijnen,
Dat ik slechts om mij zelf bewoog, -
Al trek ik schijnbaar om mijn tijd alleen de lijnen
Van een nooit af te wenden boog…