130 resultaten.
Nieuwe reis
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.646 De zilvren eilanden van Denemarken,
In 't zomers-vroege licht waar ik ze zag,
Lagen als perken in de waterparken
Waardoor ik voer bij 't opgaan van de dag.
Geen morgen was ooit lieflijker, ooit reinder.
Een pasgeslepen wereld toonde nog
In land en water en verborgen einder
Haar vreemdheid…
Aarde
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.716 Als 'k u zo lief niet had, mijn aarde, zou ik
Zo niet begere' u in een droom te vieren,
Maar al uw steden en al uw rivieren,
En bos en berg graag in één beeld beschouw ik.
Als kind al zocht ik u, mijn aarde, en wou ik
U kennen heel, uw hemel met zijn vieren,
Uw oceanen waar uw winden gieren,
Uw blank-zeilende wolk, zwerk zwart en rouwig;
Uw…
DE LUCHTSCHIPPER
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.000 Als de luchtschipper, mee met de wolken,
Drijft boven de bergen,
En, hoger nog, opstijgt in 't licht,
Ziet hij dan de aarde nog
Met menselijke ogen?
Zoekt hij het huis waar hij werd geboren
En de lieve bossages
En de voetstappen naast de zijne
Aan het strand van de zee?
Neen toch; onder hem kent hij
Alleen bergschaduwen, spiegels van water…
Orfeus
poëzie
4.0 met 2 stemmen 565 Had Orfeus niet Eurydice gedood
Door zelf te hunkren naar haar levende ogen,
Voor eeuwig had hij haar in ’t licht gevoerd.
Nu stond hij wenend waar zich de afgrond sloot
En had voorgoed zich aan zijn arm onttogen
Wie hij zo vast zich dacht aan ’t hart gesnoerd.
Nu bleef zijn hunkren als een open wond
En ’t lied van nederwaarts gericht verlangen…
Parijse herfstdag
poëzie
4.0 met 1 stemmen 523 Ik heb de weemoed van uw stad verstaan.
Een stad vol vreugde, zeiden zij die nooit
Geneugten weten dan het vlees ontplooit,
Vol zoete tastbaarheid en weken waan.
Maar in uw parken geurde uit iedre laan
't Verleden: grootser tuin, voorlang gerooid;
En iedre lijst die strekt of rijst of glooit
Aan uw paleizen, hing de erinnring aan.…
't Liefste wat ik weet is dichten
poëzie
3.0 met 7 stemmen 851 't Liefste wat ik weet is dichten,
Dat is: van de innerlijke gezichten
Woorden maken.
Die doen ontwaken
In andren wat ik zie; —
Zodat van vreemd en menig
Wij worden vriend en enig:
Zielen raken
Elkaar en slaken
Een zucht, een melodie.…
ANANGKE *
poëzie
4.0 met 3 stemmen 483 Toen zag ik aan een meer, het meer des doods,
Een vrouw met vaal gelaat en geluw haar,
Zij schepte 't water op, maar liet altoos
De droppels vallen, alle na elkaar.
En daar ik bij haar stond zo vraagde ik haar; —
Maar zij zag op noch om, bewegingloos:
'Ik heb een vriend: is haast de druppel daar,
Waar hij mee valt, of gunt ge 'm nog een…
ANNA PAVLOVA
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.593 ‘n Enkele lijn is genoeg en ik zag u van teen tot schedel :
’t Verende gaan, de heup, het teruggeworpen lijf.
Vurig en edel waart ge, glimlachende! – en vurig en edel
Zij ’t galopperende vers, dat ik, u huldigend, schrijf.…
Aan F. van Eeden
poëzie
4.0 met 3 stemmen 351 Ik ben gestemd om een sonnet te maken,
Teer-blauw als mij Japanse verzen lijken,
Zo vlak als water, dat geen rimpels strijken
Tot vloeiend matglas, waar zij de' oever raken.
Fijn porselein met verwende smaken,
Bleek-blauwe poppen die zo wijd uitwijken,
En zonder perspectief - de rijken kijken
Bij 't kopen, of de kleine barstjes kraken.…
Aan het venster te Ulm
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.036 Ik zat aan 't venster waar de Donau vloot
En op mij aankwam aan mijn rechterhand
En onder mij verdween. De donkre rand
Van den en loofhout die hem schuilplaats bood
Scheidde mijn berg en voorgrond van de schoot
Van 't volle en tintenrijke en golvend land:
Akkers, veld, dorpen met geboomte omplant;
En kim blauwde achter kim, die 'k diep genoot…
BADERS HARTEWENS
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.396 Dwars door de tuinen
Van roos en ranken
Zich ’t pad te banen,
Dan door de lanen
Van zand en dennen
Vluchtig te rennen
Tot waar de kruinen
Van hoge duinen
In ’t blauwe blanken
En zo te naderen
Met zwellende aderen
In laatste loop
De harde golven
En, overdolven,
Hun koele doop.…
BLAUW EN ROOD
poëzie
3.0 met 4 stemmen 387 Al liepen alle vrouwen nou
Op straat in blauwe japonnen,
Al liepen hun mannen ertussendoor
In rode pantalonnen:
Ik zag ze niet door 't luchteblauw,
Dat hemelse blauwe wonder;
Ik zag ze niet door 't pannenrood,
Waar 't stadsvolk wonet onder.
Met luchteblauw en pannenrood,
Was de wereld schoon beschilderd;
Maar door onze zonden zijn hier…
Bedenk hoe schoon wanneer wij zijn gestorven
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.511 Bedenk hoe schoon wanneer wij zijn gestorven
De aarde zal zijn die dan naar ons niet vraagt.
Gij weet dat ze altijd eendere vreugden draagt
Als waar wijzelf ons aandeel van verworven.
Wij hebben vaak haar blijde gaaf bedorven
Door zorg die om de dag van morgen klaagt.
Door eigen ondank langer niet geplaagd
Zien wij door anderen haar geluk bëorven…
Bij de dood van een kind
poëzie
4.0 met 6 stemmen 855 Zij kwam een poos en zag met open oog
De wereld aan.
Toen is zij heengegaan.
Wij wisten nooit wat haar het meest bewoog.
Soms is het of een kind
Verdwaald is naar het leven.
Het gaat alsof het zich bezint,
En denkt: waar is mijn vroegre huis gebleven?
Wie weet of ik het straks niet vind.
Soms schijnt het bij zijn komst alreeds volgroeid…
Cirkelloop
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.406 Ik ben een vonk die doelloos, richtingloos,
Geworpen in 't heelal mijn vaart begon,
Toen bond me aldra aan zich een andre zon
En wentlend leef ik ongemeten poos,
Een kern van leven, in zichzelve voos,
Vol van de kracht die in en rond mij spon.
O dat ik zonder weten eeuwig kon
Wentlen in de onbegrepen stralenroos.
Oneindge wereld, onvoltooid…
DE FORELLENVISSER
poëzie
3.0 met 3 stemmen 480 Werp uw snoer op de stroom en vertrouw dat de buit
Bijt, door de gunst van een god.
Of hij de angelroe spant - vier de koorden verder uit! -
Haal hem aan of geef schot.
De morgen blinkt fris op het golfgrage meer,
De berken staan groen aan de rand,
De boot schiet vooruit, wiegelt zacht heen en weer,
Waar het zuigt, eer het stort, houdt ze stand…
DE NOORDZEE
poëzie
4.0 met 6 stemmen 3.489 De Noordzee doet zijn gore golven dreunen
En laat ze op 't strand in lange lijnen breken.
Zijn voorjaarswater marmren groene streken
En schuim en zwart waaronder schelpen kreunen
Zie van 't balkon mij naar den einder leunen
Met ogen die sinds lang zo wijd niet keken:
Een droom in 't hart is me eer ik 't wist ontweken
En 't oog wil buiten…
DE REGEL
poëzie
3.0 met 4 stemmen 579 Kind van man en vrouw begeren
Meisje een knaap en knaap een meisje,_
Ons zolang we 't vers hanteren
Neurt in 't hart hetzelfde wijsje:
Lang gescheiden, laat gevonden,
Eindelijk één, hoe lang zal 't duren?
Die in liefde elkander bonden
Wonen elk voor zich als buren.
Zaagt ge nooit van gaan en komen,
Ebbe en vloed de vaste regel,
Nu…
DE ROERGANGER
poëzie
3.0 met 4 stemmen 744 Zal ik zijn als gij mij wenst,
Varend tussen weerzijds banken,
Als een schok de schuit doet wanken
En het schuim de plecht beplenst,
Leer mij dan altijd uw oog
Boven mij te zien en onder,
Als een weerzijds lokkend wonder,
Afgronddiep en hemelhoog.
Want de dreiging om en om
Kan ik dan getroost verduren,
Als door rechts of links te sturen…
DE TERRASSEN VAN MEUDON
poëzie
4.0 met 1 stemmen 376 De lucht is stil: op eindloos verre heuvlen
Strekt zich de stad in blond en rozig licht -
Ik wend mij om waar lachen klinkt en keuvlen:
Daar kust een knaap een blank en zoet gezicht.
Ik zie omlaag: in vaste en strenge perken
Sombert rondom een kom een herfstge tuin.
Ik zie omhoog: een koepel, zwaar van zerken,
Stijgt, sterrrenwacht, hoog boven…
DE DICHTERS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 403 Najaarszon op gele blaren
Doet hen nieuw en gulden blinken:
Zo zijn ook vervaalde woorden
Blinkend onder nieuwe zangtoon.
Maakt het uit waar dichters stonden,
Milton onder Puriteinen,
Vondel tussen roomse paters,
Als hun zang de taal weer heiligt
En hun toon geen mens kan halen.
In ons stijgt die sterke en klare
Stroom die niemand ooit kan…
DE DIENAAR
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.592 Zo ben ik dan de dienaar van mijn tijd geworden,
Ik, die mijn eigen dienaar was; -
Zo zwelt en slinkt de man bij ’t wentlen in twee oorden
Om de aarde en om haar eigen as.
Tezelfdertijd om bei. Ook ik, al mocht het schijnen,
Dat ik slechts om mij zelf bewoog, -
Al trek ik schijnbaar om mijn tijd alleen de lijnen
Van een nooit af te wenden boog…
DE HANDDRUK
poëzie
3.0 met 4 stemmen 898 Er is zoveel waar 't wonderlijk begeren
Ongaarn naar reikt; want wij zijn zo gemaakt
Dat wij niet enkel wat ons scha doet weren,
Maar onze trots ook wat wil helpen wraakt.
Op andren niet alleen maar op ons eigen
Verhalen wij het leed dat de andre ons deed,
En voeden lust in pijn en wonden krijgen
En noemen de andre en weten zelf ons wreed…
DE ZEVEN BOEVEN
poëzie
4.0 met 208 stemmen 27.899 Een koning en een diender,
Die gingen samen wandlen;
De diender knoopte zijn handschoen dicht,
De koning at amandlen.
Zij kwamen aan een groot groot bos,
Daar zaten zeven boeven.
Toen zei de koning: diender, sluit
Die boeven in de schroeven.
Toen zei de diender: Sire, ik heb
Geen schroeven,…
De Bergbries
poëzie
4.0 met 3 stemmen 365 De bergbries rilt door 't water voort
Dat rint door beek en rotsge spleet,
Mos groeit op blok en vochtge boord,
De varen wiegt, de spar stijgt heet
In zon: haar wortel, kronklend, schoort
De rechte stam, het naaldrijk groen,
En eik en beuk hun weidser dracht
In 't bos blinken en welken doen,
Tot waar in dag-doorschimde nacht
De drop…
De Koopman
poëzie
3.0 met 21 stemmen 5.403 De koopman zit op zijn kantoor en somt
bij 't walmend licht der lamp de winst van 't jaar:
Hij telt zijn posten preevlend bij elkaar
En cijfert tot zijn rug zich dieper kromt,
als de balans niet sluit. Hij peinst en gromt,
Half-binnenmonds en met verstoord gebaar
Telt hij opnieuw, ontstemd om 't zoeken naar
Een cijfercent, die niet te voorschijn…
De Lijster
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.200 Duizend jaar? Hij had het klooster
vroeg verlaten: op de paden
Lag de dauw: de hyacinten
Hingen blauwgetrost te bung'len
in de scheem'ring tussen 't hakhout,
Leeuw'rikken, die luchte-krekels,
tjirpten hel in hoge hemel:
Web van klank in web van stralen.
Neuriënd liep hij: gonsde een kever
Langs zijn voorhoofd? Ruchtte een haasje…
De Maat
poëzie
4.0 met 2 stemmen 488 Er is geen maat die ik in u niet vind.
Gij zijt de berg en gij zijt ook het grein,
Gij zijt de aardwoning en het hemelplein,
Gij zijt de vader en gij zijt het kind.
Ik heb mijn ogen die u zien, maar blind
Zie ik u ook: in mij het bloedgedein
Is zozeer u als de eindeloze trein
Van vormen, die nooit eindt en nooit begint.
En 't vormenloze…
De Uitredding
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.301 Zult gij niet altijd komen
Als ik u minst verwacht?
Beminde van mijn dromen,
Zon in mijn nacht!
Ik heb mij neergeworpen
In slijk op 't lichtloos pad,
Bloed'ge vampieren slorpen
Zich aan mij zat.
Mijn mond vol bitt're vruchten,
Mijn hart leeg als een hel,
De lucht zwaar van de zuchten
Die 'k niet meer tel.
Tot, zie, een schijn zich…
De Wever
poëzie
4.0 met 4 stemmen 390 Zij kloppen aan de deur: zij klagen
Dat ik niet luister.
Ik berg voor allen die mij plagen
Mijn kalme luister.
Ik ben veel zachter en veel stiller
Dan ooit geloven
De durver, weter en bediller,
Drukken en groven.
Mijn huis een hoge en lichte kamer,
Mijn dag een morgen,
Ben ik een hemelse beramer
Van aardse zorgen.
Mijn…