579 resultaten.
Struikelen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 134 Ik heb je nooit benaderd
ik dorst het niet
jij stond zo ver weg
alleen op een voetstuk
vereerd door velen
je wilde met niemand delen
je was zo mooi
blonde haren wapperend in de wind
god, wat voelde ik me klein, een kind
maar je viel
je struikelde over het leven
nooit geweten wat je had kunnen geven.…
Het laatste avondmaal
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 281 Een gedicht knaagt aan mij
als een onbevredigende honger.
Tot de keuze komen
waarover te schrijven
is als lopen in een supermarkt.
Ik kies een product
ik leg het terug en zo menigmaal:
de keuze is mislukt.
Onbevredigd ga ik weg.
Bij de bakker hebben ze tenminste brood.
Ik bestel het laatste avondmaal,
de ultieme bevrediging.…
stilte
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 296 Ik sta stil
geen woord
dat fluistert
spreekt
of schreeuwt
dat bij mij naar boven drijft
zo zwijg ik
en hoe ik ook probeer te denken
wat blijft is een onbegrensde leegte
een echoloze ruimte…
Kort verdriet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 192 Ik dacht maar heel even aan jou
en de kou van al die jaren
die ik in mij zou bewaren
sprong open in mijn hart.
Als ijsbloemen op de ramen
kwamen herinneringen samen.
Ik heb een traantje geplengd,
het is, als was het in het droge zand,
samen met alles van toen verzengd.…
Spel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 131 Als kleine vliegjes die dansen rond een kampvuur
in een zwoele zomeravond,
zo spelen woorden in mijn hoofd.
Te veel om zinnen te vormen,
laat staan een gedicht in het licht
van het vuur nog wel.
Het stemt me tot droefenis,
dat alles zo mooi lijkt
en in werkelijkheid niet zo is.
Vliegjes dansen nou eenmaal om het vuur
mensen aanschouwen slechts…
Zon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 116 Als het zoete avondlicht valt
en overgaat in de harde avondschaduw
dan valt bij mij een traan uit iedere brandende ooghoek
omdat geen lachende zon mij meer verwarmen kan.
Wie weet hoe lang ik dan moet wachten
voordat ik weer lachen kan.…
Lover
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 217 Wat ik zal bewaren
is slechts wat stof
in mijn hand met wat aarde.
Zo is voor ieder mens
iets anders van belang.
De één denkt aan het onstoffelijke,
de ander een stukje lievelingsbehang.
Wat ik bewaren zal hier op aarde
is juist het stof en die terugkerende aarde.
Dan blijft het duister over.
Kijk : boven op mij groeit reeds het lover…
Gedichten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 294 Mijn eigen gedichten proberen mij in te lijven.
Ieder woord, iedere zin die ik poog te schrijven
krijgen een andere betekenis dan vooraf was bedoelt.
Blijdschap wordt droefenis, een lach wordt als tranen gevoeld.
Ik heb geen verweer
Daarom schrijf ik nu dan maar weer over pijn, over zeer.
Als een oude zeur sluit ik achter mij de deur.
Niemand…
duisternis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 113 ik word nooit vroeg wakker
de ochtend is mijn vriend niet
ik word wakker wanneer de gouden bol reeds
hoog aan de hemel staat
de ochtend is mijn vriend niet
en er is geen vastomschreven reden toe
ik hou van de zon
ik ben in de ochtend nog te moe
en ik verlang naar dat mooie hemellichaam
uiteindelijk is zonder het mooie licht
met mij gedaan…
Mijmeren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 211 Mijmerend over de dag
ontspruit bij mij een glimlach
vrolijk was hij
een hele dag zo blij
ik kijk terug
en weg is hij
zo vlug…
Bijna herfst
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 186 Ik zit weer eens voor mij uit te staren
de bladeren zijn verkleurd
en wachten weer op de opknapbeurt
van de opeenvolgende jaren.
Zo verging het ook de bloemen,
geen bij meer die om hen heen wil zoemen.
Maar volgende jaren zal het hen beter vergaan
dan zullen ze allemaal in de zomer
in volle glorie in het zonlicht staan
en zullen alle bijen…
woordabortus
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 174 Ik moet met woorden de liefde bedrijven
immers dan alleen kan ik gedichten nog schrijven
over de natuur, geboorte en het laatste uur
als ik de liefde links laat liggen
zal er geen rijm geboren worden
en ontstaan er geen zinnen
over hoezeer ik de natuur in al zijn naaktheid kan beminnen.
Zonder die intense liefde voor het woord
is ieder gedicht…
Jouw dromen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 167 Ik ken je dromen niet.
Wat ligt mij in het verschiet
als ik al bij je binnendring?
Ik denk
een reis naar een zonovergoten land
ik streel en bemin
je daar
en zacht kus ik je hand,
je mond.
Dit is een reis die een eeuwigheid zal duren
tot aan de klamme morgenstond.…
Wachten
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 163 Ik wacht totdat de avond valt
de dag voorbij is
ik wacht totdat de nacht komt
en ik wacht totdat in mijn dromen
zelfs de goudvis lacht
ik wacht wacht en wacht
totdat de klok slaat
in de laatste nacht
en mij de laatste adem wacht.…
Bakkersgeluk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 196 Ach, wat is het leven verder nog waard
als alles wordt bepaald
door het lukken van een slagroomtaart.…
Boek
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 128 Muisstil zit ik in een hoekje
van je kamer en je pakt
een boekje, je bladert er door
ik zit muisstil
en wat ik doe
is je blik ontwijken
je ziet mij niet
ik kan je rustig bekijken
ik zou zo graag een boek gelijken.…
Eenvoud
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 130 Eenvoudig is
een berg beklimmen
een akker ontginnen
een kanaal graven
tijdens snikhete zomerdagen
echter, ik raak buiten zinnen
als ik tracht jou te beminnen.…
Kamer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 De kamer is leeg
het verleden is een kiezelsteen
alle scherpe randen zijn nu afgesleten
alle herinneringen vergeten
de kamer klinkt hol
van leegte vol
woorden eens hier gezegd
worden door de stilte weerlegd
alles voorbij voorheen
de kamer is alleen.…
Vlieg
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 Ik heb vandaag maar geen stof afgedaan
terwijl ik zou opstaan
zag ik nog juist een vlieg
zonder vleugels aan zijn lichaam.…
Levensloop
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 183 De meeste jonge vogels
sterven niet door de kogels
van de jager, maar vallen uit hun nest
ook al doen de ouders nog zo hun best
hen te beschermen tegen de val.…
Konijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 203 Mijn konijn ging dood
“hij gaat naar het licht”
zei mijn vader
“maar waarom, vroeg ik hem,
trekt hij dan zo’n raar gezicht?”.…
Bezoek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 Het bezoek bleef maar even
ik ben alleen achtergebleven
de muizen hebben snel hun koffers gepakt
de parkiet is weggevlogen
wel liet hij een kaartje achter
met een telefoonnummer erop geplakt
ik zal hem maar niet bellen
hij kan alleen maar fluiten
niets vertellen.…
Rijnaken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 140 Rijnaken die volgeladen
over het brede kanaal voeren
wij probeerden te raden
welke last het was die zij vervoerden
dat was ons dagelijks spel
onschuld dat was het wel
nu dragen wij dagelijks
de zware last van het leven met ons mee
die boten zijn daaraan ontkomen
al was het maar in onze dromen.…
Klein gedicht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 645 Ik blijf dromen van dat ene gedicht
dat alles omschrijft
de ziel, de kern die overblijft
als alles is omschreven
ik adem even
diep in en dan verschijnt
een klein gedichtje hier
op het eens zo lege vel papier.…
Zullen we dat doen?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 Zullen we samen naar boven klimmen
hand in hand zoals we vroeger bedachten?
Zullen we dat doen?
En als we dan daar boven zijn
zullen wij dan drinken tot het laatste glas wijn?
Zullen we dat doen?
Kom klim mee.
Het is mooi, de weiden zijn uitgestrekt en groen.
Zullen we dat doen?…
Niets
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 104 De koelkastdeur staat open
het water druppelt er drup voor drup uit
ik kijk naar dit schouwspel
het doet mij niets
eerder op de dag
zag ik een man op zijn fiets
hij reed in een gat in de weg en viel
het deed mij niets
de viooltjes in mijn tuintje staan er mooi bij
één voor één lachen ze naar mij
ik lach niet terug
want ze doen me niets…
Blind staren
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 95 Het stipje aan de horizon
wordt steeds groter
naarmate je er langer
naar kijkt.…
De ziel en de zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 Je nam mijn ziel mee naar de zee
ik voel me zo leeg
welke spreuk heb je uitgesproken
ken ik jouw geheim
waarmee je in mij bent gedoken
het is hierop waar ik al lange tijd
geen antwoord kreeg
daarom voel ik mij zo leeg.…
Reis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 202 Ik stop mijn lach in een doos
mijn tranen zijn voor de rivier
mijn woede behoeft geen thuis
wat ik meeneem op mijn reis zijn wat losse zinnen
dan kan ik wellicht aan mijn boek beginnen
ook pak ik de cognac
neem een slok en in mijn hoofd wordt het lichter
eerst dan voel ik mij de echte dichter.…
Wonder
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 161 Het vuur in de haard ontstak zichzelf
bloemen bloeiden in de winter
alsof het lente was
honden stopten met hun ijlende geblaf
jij bezit een toverstaf
of dit alles gebeurde alleen
omdat jij je uitstrekte
op het groen gekleurde gras.…