Alle inzendingen van An Terlouw

Mijn eega voelde zich vandaag behoorlijk ge-geneerd, was wat ik deed, nou zo verkeerd? Een medewerker van de winkel waar ik boodschappen deed, parkeerde een krat, had hij duidelijk niet voor geleerd! Hij kwam op mijn tenen terecht en dat deed PIJN. Ik reageerde erop, door een vloek te slaken, waarop enkele dames hun winkelen onderbraken…

Ondanks dat druk zijn bij iedereen bovenop de stapel ligt, maak je tijd. 't Is te makkelijk om kort van zicht te zeggen, weer een dag kwijt. Je kunt 't nooit te druk hebben om medemenselijkheid te tonen, een kaart, een brief, een mailtje, of gewoon een telefoontje, moet tot "gewoonte" gaan behoren. voor je 't weet hoeft 't niet meer…

Ze waren allang geen stel meer, onze Gert en Hermien, maar al jaar en dag laten bij ons in de tuin zich twee witte duiven zien. Vanaf het begin dat ze ons met een bezoekje vereerden, besloten wij dat het koppel Gert en Hermien zou heten. Vanwege het bekende duivenliedje op de dam, Kijk nou, daar komen ze weer aan! Ondanks dat Hermien…

Mannen in een dip, nou da's niet gering, ze kunnen ook in de overgang en da's een heel vervelend ding. Want waar wij vrouwen pillen slikken, pleisters plakken, hebben zij een heel ander probleem, heel wat moeilijker aan te pakken. Een man in de overgang, denk er niet te licht over zeker niet, 't kan zomaar gebeuren dat ze, als…

Ze moet een wasbeurt, elke dag, want ja, dat hoort zo, tanden schoon, uit 't glas, in d'r mond, want ja, dat hoort zo. Haren die nog over zijn, die paar, moeten worden gekamd, want ja, dat hoort zo, nagels knippen, scherpe randjes eraf, want ja, dat hoort zo. Je hoort haar niet meer klagen, hoogstens af en toe een zucht. Als ze met…

Hij is niet meer... kon niet meer lopen, drinken en eten evenmin, horen en zien, was er ook niet meer bij, ziek was hij ook nog, niemand, ook hij niet, was nog blij. De laatste stap was moeilijk, de rit naar de spuit helemaal, tergend langzaam brachten we hem weg, 't was zo achter de rug! Maar allemachtig, wat mis ik hem. Ach,"neem"…

Een klein dorpje in Italie, werd geteisterd door inbraken, niets nieuws op het eerste gehoor, maar die inbraakgolf zorgde er tenminste wel voor, dat er flink werd nagedacht en gesleuteld aan een ingenieus netwerk, voor elke inwoner en heel centraal staat de antenne van dit complete registratiegebeuren ook nog op een unieke plaats, namelijk…

Geïrriteerd leg je alles verkeerd uit en in je gevoel dat zegt, ik doe 't niet goed, wordt je geïntimideerd! Gewalst wordt er over je gevoelens van eigenwaarde, je voelt je gemanipuleerd, maar of je van al die nare opmerkingen nu nog wat leert? 't Maakt je toch alleen maar bang, dat niemand dat toch ziet, de onzekerheid straalt van je lijf…

Niemand is ooit écht alleen, er is altijd iemand om je heen, kijk om je heen, echter, je moet er wel voor openstaan. Durf confrontatie aan te gaan, heb 't léf te zeggen, ik voel me eenzaam, degene, waar je 't minst van verwacht, "luistert" naar je, je hoeft die "weg" niet alléén te gaan!…

Een blonde meid uit rotterdam, had er zó de balen van, besloot om een andere haarkleur te nemen, zodat ze niet meer voor "dom blondje" werd versleten. De kapper ging snel aan de slag, en dát ging mis, want het werd kastanje, ze noemde 't zelf "ik ben oranje" waarop iedereen reageerde met veel hilariteit, best... je raakt je wilde haren…

Volkomen ongeinteresseerd, legt ze haar benen op de stoel, té ver heen, om geïrriteerd te zijn. 't Voelt zo verschrikkelijk verkeerd om te zeggen wat je voelt. Elke keer als je denkt, je leert ermee om te gaan, wordt je teruggesmeten. Omdat in wérkelijkheid één stap vóóruit, in 't écht je twee stappen áchteruit laten gaan.…

't Is de kunst om 't heden, langs 't verleden de toekomst te laten worden. Is 't verleden vervelend geweest, richt je dan op het heden, dan heb je aan de toekomst HET MEEST!…

Met een gezicht, overspoeld van emotie, kijkt hij op haar neer. Wil nog één keer zeggen, hoeveel hij om haar geeft. Z'n stem stokt, z'n keel zit dicht, hij kijkt neer op 't hem zo vertrouwde gezicht. 't Is goed. m'n lief, ga maar, je werk is hier af, je bent nu klaar, om te gaan, ik hou van je. Haar antwoord komt als in een zucht,…

Ze bracht een rode roos mee, voor haar vader, waar is dat voor, vroeg hij? Gewoon omdat het vaderdag is Pa en jij heel belangrijk bent voor mij. Dit zegt meer dan duizend woorden, die allemaal al zijn gezegd. Want dit is liefde en net als de roos, geen namaak, dit is ècht!…

Die gestoffeerde huisgenoot is al heel wat keren genòmen, 14 stappen òp, 14 naar benéé, je zal toch maar met zo'n huisgenoot in één huis samen wonen! Sluipend, om maar niemand te hoeven storen, bij een doorwaakte nacht, 14 treden àf! Zàchtjes, als ik hoofdpijn had en elke stap doordreunde in mijn toch wel pijnlijke hoofd, 14 treden op.…

Vlinders in je buik, een waas voor je ogen, kippevel op je huid, kromgetrokken tenen. Extra roffels van je hart, hoofd gevuld met watten, oren die gloeien, bibberende benen, lippen rood van het zoenen. Een ding is maar belangrijk nu. Je bent verliefd wel sodeju!…

Ik huil, de tranen gutsen uit mijn ogen, gelijk een waterval. Zoveel vocht vergoot ik nog niet eerder, 't is compleet een tranendal. Dozen zakdoekjes zijn er nodig bij zo'n enorme regenbui. En dat allemaal veroorzaakt door jawel gewoon..... een UI!…

Haar ogen lijken stil te vragen, laat me los, laat me toch gaan. De pijn is teveel om alleen te dragen, toe laat me, help me, blijf daar niet zo staan. Red haar van dit nutteloze gevecht, ze is 't zo verschrikkelijk moe, ze smeekt je, alsjeblieft, toe, laat me gaan, laat me vrij ik wil dit niet meer, ben 't zo moe. 't Knokken tegen het…

Als praten niet meer kan... als "zien" niet meer lukt... en "voelen" ben je kwijt... hoe arm ben je dan? Als je niks meer te zeggen hebt... als je nooit meer lief kunt zijn... Maar als je werkelijk van me houdt... dan deel je me je zorgen mee... dan zeg je me, wat je benauwd... De last wordt lichter als je hem deelt... probeer 't maar…

Over bomen gesproken... en humor. Een "bomenman" een "wegenman" en eentje die de "boel" controleert. De eerste praat over logisch, de bomen. De tweede, vanzelf, over de wegen. De derde doet het over alle twee. De vierde zei, ik doe ook nog mee! Ach zegt nummer drie, de enige boom waar jij over kunt praten zit in een glas en heeft…

Je loog tegen me, toen je zei dat je van me hield en ik.... ben een illusie armer, mijn hoop is vernield. Met brute kracht, sloeg je mijn wereld ineen, waar moet ik nu met al mijn liefde heen?…

De lucht kleurt oranje, ik kijk verbaasd omhoog, voel opeens druppels vallen, nee, 't is niet langer droog. Aan de hemel staat fier en strak en zo verschrikkelijk mooi een REGENBOOG.…

Zij, die vader met een bezoekje en een aardigheidje vereert, op vaderdag; ik denk, waarom zij wel, wat doe ik verkeerd? Door scheiding verliep contact altijd al moeizaam, nu zie we elkaar helemaal niet meer, een échte pa, nee die had ik alleen vóór m'n 10e jaar, daarna was 't praktisch over. Al járen heb ik geen contact en al is 't zo…

Soms behelsen stormen ons leven, hevige stormen, vergezeld van rukwinden, regenbuien, als een woeste stroom. Maar als na al dat natuurgeweld de normale toon weer wordt gevonden, is net als voor de uitbarsting, alles weer 'gewoon'. Opgefrist als na een bui, alles groen en zonneklaar, 't was gewoon een misverstand, gelukkig maar!?…

We beloofden elkaar er altijd te zijn, we zwoeren erop, dat er nooit wat tussen ons zou komen. We beloofden elkaar van alles en toch... is er een kink in de kabel gekomen. Zo'n belofte betekent dan niets, lijkt het wel, was het allemaal nep, was 't één groot TONEELSPEL?…

Van de prins geen kwaad, geef je iedereen de schuld, van het feit dat jij dingen vergeet. Als jij zegt gisteren, was het vorige maand, wanneer je over vanmorgen praat was het vorige week. Vanavond zei ik, je bent zo stil en jij zei, ik heb niks te vertellen. Je bent een ander aan het worden en toch ook weer niet. Maar ik heb heimwee naar…

De eerste helft van de rampdag stond al omschreven, maar dat ging om de ochtend, 't is daar die dag duidelijk niet bij gebleven! Ze gaat de deur uit om naar de tandarts te gaan, komt bij haar auto, zit daar een kras op, zolang als m'n naam, een "buitenkat" is de schuldige. Als ze op de rijksweg rijdt staat in één keer het héle verkeer…

Typisch zo'n dag waarop van alles mis schijn te moeten gaan, schoondochter staat te strijken, een broekspijp gaat goed, de tweede plakt vast aan het ijzer, resultaat, apparaat en broek naar de maan! De schilder is op dat moment bezig de buitenboel te verven en alles staat dan open, ramen en deuren, de kat loopt vrij rond en je raadt al wat…

De kreet om hulp, die je soms slaakt, wordt niet door iedereen gehoord of begrepen. 't Lijkt of je allèèn in je leven staat, maar dat is niet zo, zorg dat je maakt, dat een ànder begrijpt, wat je bedoelt, schrèèuw het uit, lucht zò op die manier je gemoed. En prààt erover, schrijf het van je af, maar ga in geen geval in een hoekje zitten…

De koster sprak tot zijn discipelen, nou moeten jullie effe luisteren. Ik heb een probleem, de klok, ja, die moet weer luiden, dat kan ik niet alleen! Daar heb ik mannen bij nodig en als het even kan meteen! Want op zondag, beste Blokkenezen, moet de klok geluid worden en ik heb mèèr personen nodig, dan maar èèn! Dus kom op met die bundels…