1280 resultaten.
De taal en de neus
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 129 De taal en de neus; geen exclusieve keus
van een zintuig dat in spreekwoorden en
zegswijzen zo kan excelleren dat als taal
geuren kon, zich een spitsvondigheid onder
het mom van de neus en het werkwoord laat
combineren.
De mens die graag zijn neus steekt in
andermans zaken; kan hem stoten,maar zal
weldra bekend raken met het feit dat aan…
Mannen met baarden op de woelige baren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 390 Mannen met baarden vinden hun huis
op zee, onder het sint Andrea's kruis.
Zij bevaren de zeven wilde baren;
om de Kaap heen zijn zij niet te evenaren.
Hela, hola, hijs de zeilen. Wij weten
van wanten, wij weten van het reilen.
Wij zetten koers om de Goede Hoop.
Ons hart ligt op zee en klopt sneller
op wereld's zilte bloedsomloop.
Mannen…
Kindertijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 286 Een kindertijd speelt graag buiten
als een vergezicht tussen het frisse
groen. Met andere kinderen heerlijk
ravotten zonder aandacht voor het
burgerfatsoen. Met de kinderziel valt
niet te spotten. Het is de blauwdruk
tot het volwassen doen.
Een kindertijd trekt diepe sporen,
als een spelbepaler trekt het de
leven's kar. Met het spel kan…
De kleren van de keizer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 153 De kleren van de keizer
in het landje van Piggelmee
worden schaamteloos gedragen
en gaan een leven lang mee.
De kleren van de keizer
verhullen niet het menselijk
verleden; beschermen niet tegen
de zon en de regen en stemmen
slechts de menselijke illusie
te vrede.
De kleren van de keizer wegen
niet wat zwaarder is mee; zijn
niet wat…
Het volk roept uit de woestijn
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 75 Het volk roept uit de woestijn
om het manna na de regen.
Welke leider groot of klein
voert hen na veertig jaar naar de
zege. Is het Mozes uit de stam
van Abraham? Of het gouden kalf
dat hen het land beloven kan?
Een staf breekt het water uit
een steen en voert het volk door
een hoge zee heen.
Het volk roept uit de woestijn en
gaat zijn…
Spreken in tongen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 Spreken in tongen bij de
toren van Babel. Mensen
de wereld rond gewoon en
van adel. Zij spreken hun
woorden in duizenden talen.
Ondanks verschillen kennen
zij dezelfde verhalen.
Spreken in tongen, mensen
spreken in dezelfde geest.
Van al wat hen vormt, vormt
het woord hen het meest.
Zij spreken de wereld rond
in duizenden talen. Helaas…
Begrenzende ongelijkheden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Verdraag een ander in
overeenstemming met het
besef, dat jezelf deel
uitmaakt van een universeel
beleven; dat een kortdurende
schijnwereld zal zijn, waarin
je met vele verschillen zult
moeten leven.
Het leven prikkelt, tergt wat
het niet verdraagt, wordt
kleurrijk expressief naar zijn
aard door de verschillen belaagd.
Draag je deze…
Paarse mensen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 Wij zijn de paarse mensen
van de morgen. Wij dromen
onze dromen in het licht.
Vanuit de duisternis zijn
wij teruggekomen; zijn wij
bevrijd van de tralies van
het nachtelijk gesticht.
Wij zijn de paarse mensen
van de morgen. Wij vechten
voor de vrede van het vrije hart.
Vanuit de duisternis raakt
ons paarse hart niet moegestreden
zijn…
Demonen en duivels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Demonen en duivels strijden
om onze geest. Gevangen in
onze angsten vrezen wij
de medemens nog het meest.
Onze geest is ontvankelijk
voor de verleidingen van de
moderne tijd. Tussen kiezen
en keuze wordt onze wil vaak
omgeleid. Die onafhankelijk
kijkt op ons bestaan; uit belang
zelf te kunnen kiezen welke weg
we op willen gaan.
Demonen…
De vette jaren van de vergankelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 De vette jaren van de vergankelijkheid;
waar zijn ze gebleven in de regentijd?
Spijtig genoeg dat ik nu speel, met de
gedachten aan een voorbij te veel.
De felle passie splijt mijn hart over
de gedachten die mijn ziel verwart.
De vette jaren van de vergankelijkheid.
Wat hebben we nog, wat zijn we kwijt?
In een zandloper bezinkt het fijnste…
Als een schim heb ik een bestaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 Ik ben anoniem, ik moet niet
zeuren; over bekendheid hoef
ik niet te treuren. Ik kan
denken wat ik wil, het leven
bekijken door een eigen bril.
Mijn mening zeggen is soms
riskant. Te zorgen heb ik dat
ik nimmer mijn vingers brand.
Anoniem ben ik zonder een
eigen gezicht. Ik ben een schim
in het ochtendlicht.
Als een schim heb ik een…
Niets heeft kunnen vermijden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 100 Niets heeft kunnen vermijden
dat in het begin van alle tijden
Adam en Eva werden verleid
tot het eten van de appel van
het kwaad. Uit ondankbaarheid
en uit onbegrip, omreden van hun
onwetende bestaan, zochten zij
onwijs verder te zoeken dan hun
menselijke begrip mocht gaan.
Niets heeft kunnen vermijden
dat in het begin van alle tijden…
Majoor Tom
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 175 Het ruimteschip van majoor
Tom kent slechts bewonderaars.
Het zweeft op de muziek door
de ruimte en de tijd. Vijftig
jaar van verschil op verandering
van een stylist aan zijn kunst
toegewijd.
Het ruimteschip van majoor
Tom verbeeldt de imago's van
een gespletenheid in al zijn
expressieve muzikale vormen.
Majoor Tom zoekt verbinding…
Wonder witte winterwereld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 Het winter weer bevriest
tot bevroren een wonder
witte winterwereld dat
ijs spiegelt bij het
ochtendgloren.
Rode neuzen, wollen mutsen
en wollen wanten; een winterse
wonderwereld ijsbeert op
schaatsen over weidse bevroren
water transparanten.
Nog niet betrouwbaar
genoeg voor een Friese
elfstedentocht, doch de
doorloper weet dat een…
Ik repeteer gevoel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 177 Ik repeteer gevoel
voor het goede doel
van een hart dat nog
steeds klopt voor de
goede zaak.
Dat nog steeds
openstaat voor de
rode rozen die de
gever steeds doen
blozen en de ontvanger
geven waarmee ik mij
gelukkig maak.
Ik repeteer gevoel
dat geurt naar rozen:
dat het rood kleurt
van het minne blozen.
Dat repeterend het doel…
Stop rokers
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 180 De jaren overziend heb ik
erg veel geld in rook zien
opgaan door al die pakjes
tabak die ik niet in de
schappen van de winkel kon
laten staan.
Waar rook is, is smoke en
zo leerde ik het ook;
en kon ik mij van dit
geconditioneerde gedrag
niet meer vrijmaken.
Een ongezonde gewoonte
gepassioneerd heb je niet
zomaar afgeleerd en doet…
Mijn wereld
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 In mijn hart staat nog steeds jouw naam
geschreven. En voel ik de liefde van het
bloedend hart. Ben ik verbannen naar
een dorre prairie die nimmer zijn groene
velden heeft gehad.
In mijn gedachten hoor ik de woorden.
Zij spelen met mij een dodelijk spel.
Ben ik verbannen naar verre oorden.
Ontnomen is mij de woordwaarde die
ik mij voorstel…
Wijsheid uit het oosten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 129 Bij het fluisteren van de nacht
zag ik een glimlach zo onverwacht
van een engel die vertelde over
een wonder in het oosten. Ik stond
als genageld aan de grond, omdat
ik ongewis was van het wonder
dat zich onder de mensheid bevond.
Bij het fluisteren van de nacht
hoorde ik die konde zo onverwacht
van die Davidster in het verre oosten.
Ik…
Geesten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 179 De geest is uit de fles.
De geest danst over het water.
Danst met de golven op en neer.
Komt te voorschijn vroeger of later.
In het donker ben je bang.
Zie je soms schaduwen op het behang.
Trekken emoties je in een trance.
Plaatsen gevoelens je buiten balans.
Ik ben in gevoelens niet rationeel.
Als ik mijn ruimte met de geesten deel.
Bezoeken…
Ik moet je wat vertellen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 240 Ik moet je wat vertellen.
Ik ben niet meer de persoon
die ik ooit ben geweest. Ik had
duizelingen en een zwaar gevoel
op mijn maag. Maar met jou in
mijn hart krijg ik meer dan ik vraag.
Ik moet je wat vertellen
van tussen de planeten en de sterren.
Ik ben de persoon die de toekomst
het meeste mist, die tussen de sterrenbeelden
onwetend…
Een frisse duiker
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 Het nieuwe jaar we duiken
er weer in. Bij weer en
wind, een nieuw begin.
Met frisse tegenzin is daar
de zee. Het te water treden,
en het deinen op de eerste
golven van 2016 mee.
De eerste confrontatie met de
koude vloeibare zilte minerale
waarden, waarvan er ons zoveel
omspoelt op de ganse aarde;
prepareert de mens met pit op de
tijdingen…
Waar een lichtje dooft
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 508 Als het licht het leven dooft
van het eens zo artistieke hart;
dat van woorden vlinders vormde;
vervlochten bloemen rond het eens
zo groene blad.
Als het licht het leven dooft
van het ooit zo waarachtig hopen
op dat sprankje eeuwig licht, dat de
duisternis voor geluk moest kopen.
Dan doet soms het onrecht verdrietig
pijn; en huilt het…
Ik ben van die tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 Ik ben van die tijd;
van voor deze tijd.
Ik heb geen spijt
te hebben geleefd
voor deze tijd.
Want de tijd voordien
heeft mij ingewijd;
en de tijd van nadien
heeft mij van zijn
beklemming bevrijd.
Ik ben van die tijd;
zonder voorkennis van
deze tijd. Ik heb de
uitkomst van deze tijd
niet voorbereid; maar
de gang haar te beleven…
Dag oude dibbes, dag oud jaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 577 Dag oude dibbes, dag oud jaar.
De terugkerende scheiding schaadt
het lot van een weemoedige duikelaar.
Een duikelaar die opkomt tijdens
twaalf maanden van leren,
die twijfelend hoop geven om
uiteindelijk weemoedig te doen
generen. Schaduwen vallen over
de lichte trend van een duikelaar,
die het zwart omhullen bij het
naken van een nieuw…
De tijd vliegt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 De tijd vliegt.
Maar wat niet liegt
dat is de tijd.
Een oud jaar raakt
zijn verleden kwijt,
dat hem ontnomen zal
worden door het
nieuwe bewind. Het omzien
naar geleefde tijd wordt
door de toekomst even verblind.
De tijd vliegt.
Maar wat niet liegt
dat is de tijd.
Het oude jaar torst
een zandloper met vlijt,
die iedere laatste korrel…
Het Behouden Huis
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 154 Het Behouden Huis heeft mij behouden.
Afgesloten van de wereld in de winterse
koude. De poolberen op het ijs hielden
mij gevangen; ver van huis gestrand op
mijn wereldse belangen. Op Nova Zembla
vervolgde mijn leven zijn spoor;
Mijn voetstappen in de sneeuw waren maar
een fractie van wat ik achter mij verloor.
Het Behouden Huis heeft mij…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 142 Minuten gaan aan mij voorbij.
Mijn tijd woekert, zo het zij.
Spijt dat zij zo zinloos aan
mij voorbij kan gaan, verspeelt
zij iedere reden van bestaan.
In gedachten denk ik dat zij ook mild
kan zijn. Dat zij niet immer scheidt
met pijn. Ik wil op de wijzers van de
klok kunnen vertrouwen. Mijn tijd aan
hun wijsheid toevertrouwen.
Uren worden…
Strelende handen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 170 Alleen jij biedt mij jouw handen,
wanneer ik bang ben in het donker
van de nacht. Jij biedt ze mij bij
mijn erkenning, dat jij mijn verassing
bent waarop ik zolang heb gewacht.
Alleen jij speelt met mijn huid,
wanneer wij intiem samen zijn.
Zachtjes streel jij oude wonden
en zalf jij met de zoetheid van
het gelukkig zijn.
Alleen als ik…
Op de drempel van een nieuwe start
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 De geest van de vrek
die woekert met zijn
aardse tegoed; heeft
de drijfveren van het
hebben die hem doen
vergeten hoe die
leven moet.
De geest van de vrek
kent drie historische
fasen die 's nachts
bij hem aankloppen om
empathie, dat hem nimmer
deed verbazen.
Verschijningen in drievoud
van de geest van een heel
leven, die een…
Het denken geeft reden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 433 Het denken geeft reden om te kiezen
voor een wereldse vrede. Met kerst
leeft de gedachte om de pijn van het
voorbije te verzachten. Het tekort
in het leven maakt plaats voor de hoop
die alleen het kerstkind kan geven.
Het denken geeft reden om te kiezen
voor een wereldse vrede. Een kerstgedachte
die tot verbroedering leidt; en de mensheid…