Alle inzendingen van Bas

als ik dadelijk anders mag zijn zal je dan vast in gedachten blijven? koester je mijn ziel bekwaam en liefdevol beleef, bemin, besta verbeter je mij nooit? dan is daar de dag waarin de rest donker zal zijn en men zal buigen in het lot dat ons tekent? ooit…

ik schets je uit mijn hart in rijke kleuren en boetseer je in perfectie hoofdje, handjes voetjes, lichaam hartje, ziel ik vorm jouw gezicht in gedicht maak je verlangend in expressie hoe zou het zijn hoe zou jij zijn als je nu eens voor mij stond…

Van jongs af aan heb ik geleerd Mezelf te begrijpen Je eigen kunnen Je eigen doen Niemand die het kan veranderen Blijf jezelf tot aan het einde Blijf totdat je niet meer kunt Dan kun je rustig slapen gaan Om nooit meer terug te komen…

Een Speculaasrups zei op een dag tot zijn pa: Ik wil zo graag vliegen, het geluk achterna! Dat begrijp ik, zei vader, zo gaat het met kinders Het liefst worden ze allemaal Speculaasvlinders Maar om dat te bereiken zit er niets anders op Dan eerst te muteren in een Speculaaspop…

Liggend op een strand in 't verre Zeeland... door alleen te observeren héél véél ineens te leren... een verkeerde zwembroek een té strakke lendendoek een té groot lijf in een té kleine bikini maar alléz in 2011, wie nié... een life guard met een verkeerde zonnebril maar géén reactie bij een gil... een kouwe appeltaart een té…

Een ster straalt boven aan de hemel Deze ster is speciaal voor jou en mij Iedere avond als wij hem zien maakt hij ons blij Sander is het mooiste wat ons ooit is overkomen Sander is altijd bij ons, ook in onze dromen Wij zullen jou missen voor altijd Maar nemen nooit van jou afscheid! xxx papa en mama…

De zon schijnt. De was is nog niet droog. Ik heb angst op een door-de-weekse dag. Ik weet wel waar ik bang voor ben! Ik ga huilen bij het horen van je stem! Maar ik neurie een vrolijk lied en zing 'alles kan, maar niets mag'. de brug is gebroken.…

Ik weet nog heel lang in 't verleden ging ik prat op mijn edele delen maar nu ben ik getrouwd en daar ging het fout nu lig ik me 's nachts te vervelen…

In elkaars armen liggen we hier we zuchten diep als we elkaar strelen toch ben ik een spel aan het spelen want mijn hoofd heeft geen plezier toen je eindelijk koos voor onze liefde zoals je zei gaf ik me over aan wat ik voelde voor jou ik weet, er bestaat geen eeuwige trouw maar ik denk alleen maar aan waarom je loog tegen mij de vlam van…

Boer kijkt naar lucht, ziet een wolk en denkt o dat de zon weer scheen en ik met vrouw of paard of koe of hond blij kon zijn en in de zon keek met de blik op het licht en het hart naar het geel van de zon.…

een leven zonder jou wakker lig ik in de nachten nooit meer horen "ik hou van jou" elke seconde ben je in mijn gedachten je armen nooit meer om me heen de dagen met samen jou leek ik te dromen maar in de liefde totaal alleen zoveel angst dat dat moment zou komen voor altijd een deel zijn van elkaars leven zonder echt bij elkaar te kunnen…

´Ik ben toch zeker Sinterklaas niet?´ en met een grote dreun viel de deur in het slot. De boerin keek naar het plastic tafelkleed, zoals een kind kijkt naar zijn lege schoenen. Haar vingers grepen naar het vaasje zonder bloemen (gekregen vorig jaar op 5 december). In de verte zag ze door de stalraam het silhouet van een man met een baard, rijdend…

1x In de verte mist. Een wolk verhult een geheim. Eenmaal komt het uit. 2x De hemel een wolk. Een boot gaat schuil in de mist. Dit heet geloven. 3x Met een groot gebaar duwt hij alle wolken weg. Sint houdt van de zon.…

In de verte geluid. Stoom, mist en wind. Zingen op de kade. Verlangen van een kind. Bewegen van een vlag. Een boot komt dichterbij. De tijd staat even stil. Wij hopen zij aan zij. Briesen van een paard. Een hand zwaait in de lucht. Pepernoten vallen. Ik groet, ik ben, ik zucht.…

Ik doe net alsof ik een gedicht schrijf dat zogenaamd gaat over de liefde, maar als je het leest, ze je slechts letters op papier. Alleen wanneer je echt wilt dat het een gedicht is over de liefde, over vlinders in een buik, de mooiste buik van de hele wereld, dan, ja dan alleen, zal het zo zijn.…

voor Jona Hij neemt een grote slok. Eigenlijk had hij er een vreselijke hekel aan. Het smaakte naar verdriet. Liever zou hij niets proeven, het liefste een glaasje prik, dan smaakte het naar geluk. 18-10-2007…

Hij komt! Hij komt! En wat er verder volgt uit Psalm 98 vers 4. De dominee sprak en de gemeenteleden zongen. - Het was bijna 5 december!…

Juist door de andere kant op te kijken - O, kijk mij eens kijken naar de dingen die ik niet wil zien - zag hij wat ze zag. Juist door te denken wat ze niet wilde denken - O, wat een oninteressante gedachten had ze – dacht ze aan hem.…

1. Driek van Wissen 2. Henk Knibbeler 3. Julius Dreyfsandt 4. Stanislaus Jaworski 5. Aaike Jordans 6. Wil Melker 7. Edwin van Rossen 8. Kerima Ellouise 9.Jeroen Swaan 10. Daan de Ligt Ik kom er aan! Ik haal ze in! Ik laat mijn hielen zien! Dichten kan ik voor tien!…

Op de auto stond met kleine letters Moerkapelle. Alsof de letters iets verraadden van bescheidenheid: 'Hij komt er wel vandaan, maar wil dat liever hier niet kwijt.' Een auto is verlegen met dat wat hij moet vertellen. Veel liever kwam hij uit een plaats bekend door daad of lied, want dan verwees de tekst op zijn bestaan op wereldfaam, beantwoordde…

Rococoschilders aan het werk, ballerina’s in het water, bruidjes op een huwelijksreis. Een huwelijksdans, een paringsbalts, zo krullen ze hun nekken om elkaar, zo slingeren ze hun poten om en om. Zo innig kunnen vogels wezen, zo sierlijk hun manier van zijn. God zette een krul onder hun bestaan.…

Je ligt als een liefdesgedichtje zachtjes te snurken Lieve, kleine geluidjes doen het goed in poëzie. Ik kus je keer op keer en zoen je woord voor woord. Ik stel je wakker worden zo lang mogelijk uit. 4 oktober 2007…

Kleine egel, bol van angst, schuifelt heel voorzichtig langs. Zijn bestaan is marginaal. Maar zijn stekels die ik zie, prikkelden tot poëzie. Metaforen, maar voor wie?…

Het bed bedekt tot zij gewekt. Kussensloop als zakdoek voor verdriet. Dekbed vergeet, eettafel niet.…

Twee schepen in de nacht, ze weten van elkaars bestaan en varen zij aan zij. Zij raken elkaar bijna, maar zwijgen over God, de leegte van het zwijgen, de liefde en hun vracht. Twee kleine schepen in de donkerblauwe nacht.…

Rokend reed zij op de fiets. In de wolken zag ik iets van haar korte zwarte haar, toen ze om keek, even maar. Even later was ze weg, want ik zag te laat de heg, waar ze stopte.Niet voor mij. Zachtjes hoorde ik gevrij. Ik keek om. Het was te laat, al verstond ik wel gepraat van: 'Dag lieverd en wat leuk. Mag ik soms van jou een peuk?…

De spin is geen zoetsappigdier. Met ogen op zijn rug bespiedt hij deze dichter vlug. Verdwijnt hij nog voordat de beeldspraak hem te pakken heeft. Wie op hem eet, die heeft plezier. Wie hem beschrijft komt in zijn web, die houdt hij aan het lijntje, totdat hij 'uit' de bocht verlaat.…

In de kerk zat een grote man. Hij ging staan en weer zitten.…

Zij bewaarde haar geheimen in een doosje onder haar bed. Haar bed was klein. Ze droomde van een jongen die haar elke dag een snoepje gaf. Soms stond ze ’s nachts op om te kijken of hij niet toevallig. ‘Toeval bestaat niet’, zei haar vader. ‘En God ook niet’: haar stiefmoeder. Toch bad ze om een wonder. Wanneer hij dit hoorde, veegde…

Er beweegt iets onder een deken van golven. De uitgeslapen surfer die als een vreemde vogel dan vliegt, dan daalt, dan heel diep adem haalt om met zijn plank als hele grote zwemvlies boven te blijven, de zee van tijd te overleven. Dit beeld van de worstelende mens, dit panorama van de homo emergo, gezien op een onstuimige zondagmiddag in Zeeland…