inloggen

Alle inzendingen van Brit Okkerdal

7 resultaten.

Sorteren op:

Kriebels

hartenkreet
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.085
Jij bent mijn eerste kievitsei en kwikstaart over mijn palet ik vind je in de lentewei en in mijn winterbed Ik voel je gloeien in de nacht zie flanel en zijden kant in het schemer fluistert pracht en alles in mij brandt Al is de morgen nog zo pril jij bent er vroeger dan de zon vredig adem je de wereld stil en ik nip uit jouw frisse bron…

Ornamenten manen

netgedicht
2.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 716
Op fluwelen voeten door velden van distels met de koude kalkoen die mijn huid bekruipt Het honingzoete lekt en druipt op de mosgedoopte zerken van oude en prille paden van gestorven helden De aanblik van het steigerend paard geschuimd en met ornamenten manen duizend penselen in zijn staart sintels vergruizend in volle vaart over winterpaden…

Heelkunde

netgedicht
3.3 met 6 stemmen aantal keer bekeken 530
Over het herstel van gebroken woorden en zinnen is weinig bekend. Wel over venijnig geknakte botten en doodgestoken relaties. Het verbinden van breuken en scheuren. Het lijmen van paren, gezinnen, volk en mensenscharen het slijpen en schuren, uitdeuken van roestend en protserig blik symbolen van kort en snel van uitvlucht, klacht en overspel…
Brit Okkerdal29 september 2004Lees meer…

Koningsstoet

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 514
Alsof er iets te kiezen viel genageld in de strijd tussen parelmoer en ochtenddauw fontanel of achilleshiel vroeger of verleden tijd licht gekromd en de bochten flauw Tot mijn borsten in rijzende twijfel kruipen de wonden naar mijn keel ik sluit mijn ogen en ik schrijf wel maar voel dat ik geen pijnen heel Een karaf versplintert aan…

Van heide en sterren

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 426
Zoals wij daar lagen met takjes en twijgjes nabij een bosrand zonder vragen het stuifzand dwarrelde blij Minuten die zich moeiteloos plooiden in een waar geworden droom de ranke grassprietjes tooiden het spel zonder rem, zonder toom Een roek kwam en streek neer in het geschilderde licht van de dag zag goudvinkjes getooid zonder veer en…

Taal van toen

netgedicht
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 340
Niet dat ze slecht zijn of versleten omdat de aarde anders draait de meeste klanken zijn vergeten zijn onnodig vaak verfraaid Gewassen zijn de asfaltwoorden vol van onverwacht geweld als de doden ze nu nog hoorden was hun grafgang uitgesteld Dromen van dichters in elke tijd visioenen van onwerkelijkheid.…

Poëzie postnataal

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 198
Daar sta je dan, zo eenzaam in het wit zwart en naakt, nog knisperend vers van vorm volkomen naamloos weggefilterd uit de storm van al mijn talmen, natrillend in de juiste snit Met ritme langs jouw ranke klanken glijdt mijn oog over het gevulde veld jij staat verhoogd, ik weer op nul gesteld en weet je, onbeholpen, nu nog niet te danken…