inloggen

Alle inzendingen van Cees Nooteboom

20 resultaten.

Sorteren op:

Niets

gedicht
3.0 met 85 stemmen aantal keer bekeken 50.120
Het leven je zou het je moeten kunnen herinneren als een buitenlandse reis en er met vrienden of vriendinnen over na moeten praten en zeggen Het was toch wel aardig, het leven, en flarden zien van vrouwen, geheimen en landschappen en dan tevreden achteroverleunen maar doden kunnen niet achteroverleunen. En ook verder kunnen ze niets…

Zelf

gedicht
3.0 met 49 stemmen aantal keer bekeken 18.252
En als we ons zelf nu een achterlieten? Daar gaat het, zonder groeten, mokkend en tobbend op zoek naar iets beters. Het kijkt niet eens om. En wij? Wij moeten eerst wennen aan dit stralende landschap van vroeger en later, van lichtende tijd zonder nu. ---------------------------- uit: 'Zo kon het zijn', 1999.…

Duizend nachten en dagen

gedicht
3.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 14.865
Als een koning op een nors eiland gaat de wind heen en weer door de avond. Ik jaag op mijn onzichtbare leven. De vleugels van mijn ogen branden. Zwarter worden de vogels. Een koperen avond schalt in de bergen. Onder de houten bomen graast de rust, maar niemand gelooft het. Alle struiken verbergen soldaten. Het gruis van de regen likt aan…

HARBA LORI FA*

gedicht
3.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 12.845
Zoveel soorten bestaan! Zoveel bevolking om te lijden en lachen in deze heuvels vol stenen! De vijgeboom staat gebogen in de richting van het zuiden, boven ons het zachte snurken van een vliegtuig. Mijn vriend wacht bij een struik met scherpe doornen. Hij kent het verhaal van zijn ondergang, we zien de glans van de zee tussen galappels en distels…

Trinidad

gedicht
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 10.389
Dit ben ik vaak geweest: een man op een landweg, een man in een vliegtuig, een man met een vrouw. En dit ben ik vaak geweest: een man die zich onder een steen wou verbergen om geen licht meer te zien. Deze twee mannen, ze dragen mijn koffers, ze lezen mijn kranten, ze verdienen mijn brood. Samen trekken we door het geluid en de lucht…

Small Bang

gedicht
3.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 9.734
Het gedicht hoorde hoe het werd geschreven, het zag de reusachtige hand waaruit het leek te ontstaan, woord voor woord, het hield zichzelf nauwelijks bij. Bij, zag het geschreven, en als echo zei het zichzelf, bij, bij, maar toen was de hand alweer verder, gejaagd door de zweep van het krassen, het heimwee naar vorm. Het doet pijn om niet…

Black dog

gedicht
3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 9.355
Ik die geen leerlingen heb en geen bediendes, ik die mijn kaas alleen eet en de verkeerde mensen in de verkeerde steden zie ik ruik bloemen op het ijs, en zie de dood op een schommel. Ik die ook wel weet dat een woord maar een vertaling is, een armzalige code van iemand voor niemand, ik die zelf woorden gekocht en geerfd heb uit het groot…

Romantische herfst

gedicht
2.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 8.313
schimmig vanavond jaagt die mist de velden de maan sluipt terug in dodelijke bomen nu is de grote rafelaar gekomen een herfst een doodgaan een gekwelde smeekstem hoor... ademend beweegt de aarde van heimwee om mensen te bezetten met een adem van verdriet om koeien zwaar en zwijgend in zich vast te zetten als schepen, vastgegroeid aan het…

Bashio III

gedicht
3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 8.040
Nergens in dit helaal heb ik een vaste woonplaats Schreef hij op zijn hoed van cypressen. De dood nam zijn hoed af, Dat hoort zo. De zin is gebleven. Alleen in zijn gedichten kon hij wonen. Nog even en je ziet de kersenbloesem van Yoshino. Zet je sandalen maar onder de boom, leg je penselen te rusten. Berg je stok in je hoed, vervaardig het water…

Zo kon het zijn

gedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 7.857
Zo kon het zijn: iets smerigs verlangt iets vuils voor de ochtend, de geschilderde roos wil in het meesterwerk. Het kleine wil nog iets kleiners voor onderweg, het grote koopt in bij de reusachtige dingen. Je kunt je moeilijk verweren. Je ziet de vlinder, alweer een hand groter, je ziet hoe de bloemen de grond omwoelen,…

Getijde IV*)

gedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 6.722
Ik heb het allemaal zelf bedacht: de dansen, het water, de auto, het ijs. Alleen jou, jou heb ik niet bedacht. Jij was uit de doorzichtige tijd gekomen misschien zoals ik, misschien anders. Jij had een miljoen jaar wereld als een eierschaal achtergelaten en daar sta je boven op het bestaande een vlinder in de winter. Tot het ogenblik…

Scheikunde

gedicht
2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 6.405
De zee onafzienbaar waarin iemand verdwenen. Op de glanzende vlakte de eenzame roeier. Komt hij of gaat hij? Mengt zijn tijd met zijn woorden, ment dat voortdurende tweetal. niet in die van de meesten, juist in de zijne, in die gedichten van zelf en van wereld is het al tijd…

Zoals regen...

gedicht
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 5.689
zoals regen zoekt een natuurlijk versmelten en planten hun aarde ten zeerste bevroeden zo drijvend op een lange zijden zeewind blies jij in mijn gebied je oevers, mistiger, heb jij verdriet voortdurend op mij ingesproken zoals ook regen steeds zoekt een natuurlijk versmelten. en groeit nu dit bitter stromen rustiger, zijns ondanks, en…

De eentonige klok

gedicht
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 5.606
Een blanke man met blauwe voeten ligt in de heldere kamer eenzaam op zijn bed zoals de maan, door geen wolken gehinderd, haar weg slijt zonder vertedering. De man let niet op de maan. Hij heeft de symbolen van zon en maan, goud, zilver, as verbrand in zijn lichaam. angstig teruggekeerd uit een wildernis spint hij een nieuw metaal uit de helderheid…

Zij is een huls

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 4.023
Zij is een huls van vlees die stilligt op een steen, een vlinder met een vlinder om zich heen, en hij is iets dat wegdrijft en weer terugkeert, liegt, breekt en steelt, liegt, wegdrijft en weer terugkeert. ------------------------------------------------------------- uit: 'Open als een schelp, dicht als een steen', 1978.…

Middernacht

gedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.784
De jonge man aan zijn tafel is een oude man, gewikkeld in een krant. Het is middernacht, de diepvriesmaan vermoedt de weg waarheen maar wil nog niet. Een geest beheert het boek waarin het lot gelegerd is, de schrijver is afwezig, 'komt zo terug', pas op de winkel! Uit het verleden sluipt een zin, gecamoufleerd, de laarzen op de straat…

Leeftocht

gedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 3.174
En op die middag lieten zij de wereld achter. Langs de weg spinifex, dieren met namen die op bloemen leken. De zon was iemand die hen tegemoet reed, pas bij schemer werd hun willen minder, de weg sloop uit de spiegel, een voorgoed voorbij gevoel. Nu zouden zij een slaapplaats vinden, hun naakte lichaam in een ruimte oprichten zonder houvast…

Latijn

gedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.081
In een duister woud, zeker, en het midden al jaren voorbij, hoefde ik geen volkstaal meer uit te vinden. Niets wat ik had te zeggen kon daarin nog klinken, mijn woorden waren weer latijn geworden, onleesbaar, gesloten. Dichter, klerk, geheime diaken van de kleinste gemeente, de afkerige sekte van verhulde beduiding, gewend naar zichzelf…

En vannacht in de stenen stilte

gedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.542
En vannacht, in de stenen stilte van mijn kamer, het huis op het eiland, onder het web van sterren, de palmen roerloos, kwamen die andere stemmen, Auden en Frost en Elisabeth Bishop, Pound en Cummings en Sylvia Plath, woorden op mijn schouders, in mijn haren, tegen de ramen, dichters, gedichten, droombeeld, verhaal, getijden van toen, ooit,…

Aas

gedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.339
Poëzie kan nooit over mij gaan, noch ik over poëzie. Ik ben alleen, het gedicht is alleen, en de rest is van wormen. Ik stond aan de straten waar de woorden wonen, boeken, brieven, berichten, en wachtte. Ik heb altijd gewacht. De woorden, in lichte of duistere vormen, veranderden mij in een duister of lichter iemand. Gedichten passeerden…