inloggen

Alle inzendingen van Christian van Zitteren

23 resultaten.

Sorteren op:

Zelfbehoud

hartenkreet
2.0 met 33 stemmen aantal keer bekeken 2.108
Waag het niet mijn hart te zijn ik mag het niet verliezen vrijheid heb ik in mijzelf ik wil geen ander worden Want mijn hart dat gaat tekeer voor al mijn eigen wensen plaats voor twee echt is er niet dus als mijn hart moet kiezen… Tracht toch niet mijn hart te zijn je kunt zoveel verliezen gevangen in een ander mens je moet jezelf maar…

Requiem Eternam

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.712
wie spreekt er van geborgenheid als mijn bed een grafkuil is gevuld met de karkassen van lang gestorven dromen levend zijn ze niet, maar vergeten evenmin en soms trekken ze me ruw in die diepte waar ze wonen en met de jaren groeit het tot een klagend massagraf waar ik enkel nog kan huilen om de dromen die ik doodde wie durft er nog…

Bijtende liefde

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.630
De grote oorlog die we voerden – al wisten we niet waarom – was het bewijs van onze liefde, even onsterfelijk als de veldslag. Want we deden nog de moeite elkaar te overtuigen; slechts zwijgzame onverschilligheid had ons kunnen doden niet de grote oorlog…

Omhelzing

hartenkreet
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.416
Dreigend was de aanblik van het huis waarin we woonden de ruiten waarachter onbegrepen woorden spartelden om adem een deur die halverwege een zin werd dichtgesmeten en het begrip dodelijk afknelde tot een wurging zonder einde. Onze laatste omhelzing…

Levenskunst

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.376
Je was pas halverwege en misschien nog niet eens daar toen de aarde je weer opnam Ik wilde je vertellen over passie en verdriet want ik dacht dat ik dat meende Mijn pose was een valse en jouw passie pijnlijk echt maar je zweeg en liet mij praten Pas sinds ik aan je graf stond en geen woord meer zeggen kon hoor ik telkens weer jouw fluister…

Verbinding

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.283
Ik had je niet zien komen ook al stond je aan mijn zij je aanwezigheid alleen was niet genoeg om je op te merken Maar toen ik je zag, en jij mij streelde met een woord bleef je voor eeuwig aan mijn zij zelfs toen je weer verdween…

De prijs van de overgave

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.249
Ik kan je zo niet aanzien omdat ik in de erfenis van mijn eigen sterven kijk beroer mijn pupillen niet deze overgave is duur genoeg Een pendule heb ik niet maar had ik hem ik sloeg hem stuk om de raderen van de tijd over je rotte lichaam uit te spreiden Stiekem toch in je ogen gekeken en aan gene zijde beland hoor ik je lachen en zingen…

Onmacht der liefde

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.230
Geef je maar over, laat je maar meevoeren, zeiden we, maar we bedoelden vecht, kom terug, breek die klauwende kreeft uit je lijf laat ons niet achter in die machteloze wereld Je wist heel goed wat we bedoelden en keek ons enkel aan met ogen die vertrouwen moesten uitstralen maar wij wendden onze blik af en lieten je alleen Eenzaam…

Oblivion

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 959
Op een verlaten station waar geen trein meer stopt denk ik je telkens te zien dolen. 'Wanneer komt de laatste trein?' vraag jij bedeesd maar met overtuiging dat hij komen zal; desnoods om slechts je vale karkas op te laden. 's Avonds in een najaarsstorm hoor je het fluiten in aantocht en, terwijl je naar de rand loopt, het dampende stampen…

Mijn doorstoken hart

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 907
Hoe kon ik je ook houden met mijn verschrompeld hart dat enkel voor zichzelf kon kloppen Teveel was ik bezig met het dorp in mijn hoofd dat jouw metropool liet stikken Ik meende dat ik schaamteloos van jou mocht profiteren en dat ik jouw emoties kon lenen Hoe kan ik het je zeggen met mijn doorstoken hart dat enkel voor jou mag sterven…

Verzegeld

hartenkreet
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 873
Geef mij een gesloten brief ik zal hem wel bevoelen en zachtjes leggen op mijn borst maar open maken niet Koester de verzegeling die een belofte meedraagt zoals jij blijft hij een geheim een nooit gekende schat…

Ondergang

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 774
Hoe konden wij vermoeden bij de eerste dageraad die ons vulde met verlangen dat de zon zou ondergaan? De zon die ons vervlamde en deed dansen van geluk klom steeds hoger in de hemel door een zinderende lucht Wat waren we verbijsterd eerst zag jij het, toen pas ik dat die zon begon te sterven langzaam stikkend in de mist Het al verslindend…

Dichtersdroom

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 635
Stiekem kwam de maan op de dichter had hem niet gezien en huilde tot de wolken het firmament prijsgaven De dichter had geen aandacht voor het kleinste hemellicht zijn ogen had hij gesloten en hij huilde om de maan Hij dacht dat hij zich inbeeldde hoe de maan hem flets bescheen de dichter heeft nooit geweten hoezeer droom en werkelijkheid…

Verbond

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 611
Kom, laat ons lopen naar de dood heel stil en teder, hand in hand. Geen mens die zo een afspraak maakt Een zwijgende bizarre overeenstemming Van jou en mij Of komt de dood soms naar ons toe terwijl wij stil staan in de tijd en het decor wordt afgerold Een zinloze banale onverschilligheid van stof en as Maar op de dag van samenkomst…

Onze verborgen extase

netgedicht
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 558
Onder elke steen hier ligt begraven een schaduw van extase omgetrapte zerken deze tegels waarover horden gedachteloos slenteren zonder te weten dat jij ooit hier liep de stenen ze zwijgen erover als ik. Ze hebben zich gehaast doordrenkt met jouw vluchtige aanwezigheid en onder het plaveisel woeker je voort en betover je nog ongezien de horden…

Gezel

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 540
Mijn schrale pen bleef woordenloos Bij het horen van jouw stem Die dieper doordrong in mijn ziel Dan zijn inkt in het papier En al krast hij enkel oppervlak Toch is hij mijn gezel De enige die jou verstaat Een ander houd ik niet Een ziel kan enkel zwijgen Van wat haar heeft beroerd Jouw stem trekt dieper voren Dan mijn pen in het papier…

Eén allesverzengend moment

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 518
Geef mij nog één dag één allesverzengend moment om jou teder te schroeien met de vlammen van mijn passie niet als hebzuchtig brandmerk, maar een vingerafdruk in het zand Weet dat als ik ga mijn brandende hartstocht verkoolt om lang gloeiend te blijven en geliefden te verwarmen niet door een laaiend steekvuur, maar een smeulende gloed in…

Het stoffelijk verlangen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 496
Ja stellig zal ik ooit verrijzen uit het stof van grijs verdriet op een Berg van Overgave door het Dal van Angsten omringd Mededogen zal de wolken vullen die de laagten vervlakken zal en uit het stof mijn driest herscheppen aan de wanhoop heeft ontrukt Als de Overgave wordt geslecht en zomerzon het stof verzengt resten van het nieuwe leven…

Mijn woorden

hartenkreet
0.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 458
Zachte kraters zijn mijn woorden door langzaam vallende gedachten geslagen het stof dat er door opwaaide zo van je jas geklopt Maar de kraters zijn zo zichtbaar voor jankend brandende geslachten gegraven de pijn die wij er inwerpen valt bodemloos kapot…

Wederkeer

hartenkreet
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 385
Groter is mijn heimwee dan de angst voor pijn en rouw, naar het land dat mij beloofd werd, waar beloften nu verwaaid zijn, in het zand van 't graf geschreven. Meer nog dan mijn woede heb ik heimwee naar dat zand, over 't graf van mijn geliefde, waar de liefde nu vergaan is, die die pijn en rouw verteerden. Laat mij dus maar teruggaan…

De stroom

hartenkreet
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 349
Zie, mijn lief, de aarde brandt en waar wij gaan is vuur. Ons doel drijft verder op de stroom van die verschroeide dromen die jouw hart en mijn lichaam verbonden als twee oevers zo innig en waar Zie, mijn lief, de hemel huilt maar nergens zie ik graven. Is wat ons rest niet lang vergaan verwaait met winterregen die al het dode vruchtbaar…

Vlucht

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 345
Misschien zag ik in het raam van de trein jouw gezicht wel stralen en hoe je sprak over mij kon ik niet horen Misschien sprak je wel helemaal niet over mij en heb ik je stralende gezicht als een hond de angst enkel maar geroken Misschien was het fout om jou te gaan zoeken en tijdens een aardse reis te menen dat je me wilde ontmoeten…

Mijn vederlichte benauwdheid

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 292
Sla deze muur om mij weg deze muur van vertrouwdheid waar angst en haat samen op woekeren mijn wurgklimop zonder wortels Neem nu het mes in de hand en een moker van hartstocht verlaat me niet als je moet uitroeien mijn angstgezaaid kruid van verlaten Weet hoe ik ooit heb getracht om de liefde te planten die mij beklom tegen die gruwelmuur…