Alle inzendingen van Constantijn Huygens

Zoet vrouwtje, wier gebed gebod is over mij, Verwacht gij nog in dicht hoe 't afgelopen zij Met mijn uitheemse reis? Ik zal z' in 't kort vertellen. Zo heb ik omgezwierd met mijn drie jonggezellen: Ter Goud' heb ik vernacht en in ons Monnikland, En op mijn Zuilichem, en aan de overkant Ten Bosch en t' Eindhoven, te Bree, te Maastricht…

Zoon, die, door Gods beleid, de kloeke vinder zijt van dezer gangen onbewegelijk bewegen: hoe 's werelds slingeren u gaan moog', mee of tegen, heb haar eenparigheid voor ogen te allen tijd. Hebt gij het zwakke werk in 't schudden van de baren tot ongevoel gebracht van alles wat het lijdt: gedenk wat u betaamt in alle wedervaren, die door…

Jan, was ik toch als boek geboren, zei Katrijn, zo kon je dag en nacht met mij bezig zijn als met je boeken nu. Wel, zei Jan, en lachte, ik dank je voor je vondst, je hebt zeer goê gedachten: een boek was naar mijn zin, als ík maar kiezen zou wélk boek het wezen mocht. Welk boek dan? zei de vrouw. Een almanak, sprak Jan, die zou mij 't liefste…

Nog eens ten einde 't oude en voor aan 't nieuwe jaar, en tel ik tachentig op negen maanden maar! Waar zijn die zeventig en negen jaren henen? Als nieuwe dromen elk verschenen en verdwenen, en nu de volle som: maar ene oude droom. Wanneer zal 't einde zijn? Hoe lang staat de oude boom op taaie wortelen en weert zich, onder alle die daags…

Het hele land in 't klein, de weegschaal van de staat, De schave van de jeugd, de schole van de daad, Het dorp der dorpen geen, waar ieder' steeg een pad is, Maar dorp der dorpen een, waar ieder' straat een stad is. De rondom groene buurt, het rondom stenen Hout, Des boers verwondering, al komt hij uit het woud, Des steêmans steeds vermaak…

Wilt gij wijs worden, Jan, let op mijn onderwijs; Indien gij zwijgen kon, zijt g' al half wegen wijs.…

Droog water, koele wol, wit roet, gehakte veren, Wees welkom boven op mijn beste hoed en kleren, Ik zie niet hoe men u met reden haten zou, Die ons van boven brengt de warmte met de kou.…

Al is het vliegje nog zo klein het werpt zijn schaduw op het plein.…

Van stomme schepselen en weet ik geen als bomen, Die onze biddende gedaante nader komen: Wij strekken evenzo onz’ handen hemelwaart; Maar onze wortelen zijn machtig vast in d’ aard.…

Wat zou ik op doen? Leed en ongemak gaan lijden? Zien, wat mij niet en kan verbeet'ren noch verblijden, En horen wat mij spijt, en ruiken wat mij kwelt? Neen, 't nestje waar ik lig is min noch meer gesteld Als waar ik twee maal drie en nog drie maanden in lag, Eer dat ik schreiend aan de tepel van de min lag: Ik lig warm, ik lig dicht,…

Van stomme schepselen en weet ik geen als bomen, Die onze biddende gedaante nader komen: Wij strekken evenzo ons handen hemelwaart; Maar onze wortelen zijn machtig vast in d' aard.…

Twee werre-werelden bewoon ik overhands: Een die 't volkomen is, een andere bijkans. 's Daags vind ik mij in d' een, 's nachts dunk ik mij in d'ander. In arbeid en in ernst gelijken zij malkander. Dit scheelt het: deze zie 'k, die dróóm ik dat ik zie, Of is deez' mogelijk zo wel een droom als die?…

Een Godloos mens in nood is een blind bedelaar: Hij bidt om hulp en heil, en weet noch wie, noch waar.…

Geef oesters aan mijn paard, zei Tom die het koud had (op alle stoelen bij de haard werd al gezeten). Eén stond op van 't vuur en ook een tweede die er zat, Om het hongerige dier oesters te zien eten. Die plaatsen pikte Tom in en verdreef de kou. De waard kwam en zei dat het paard geen oesters wou. Breng ze dan maar hier, zei Tom, als ze hem…

Die overlydt, is over lyden; En vreest men noch voor overlyden? Moderne versie: Die overlijdt, is over lijden. En vrezen wij nog te overlijden?…

Ik denk overdag dat ik droom, ik droom 's nachts alsof ik zag: Was het 's nachts zo donker niet, en niet zo licht bij dag, 't ware lastig uit de droom van deze dromen te komen: Of mijn droom denken is, of mijn gedachten dromen!…

Dromen is denken zonder verstand, Denken is dromen met open ogen: Beide zijn vodden uit ener hand, Waar men op vertrouwt, men is bedrogen. 4 februari 1665…

Mijn drukker leeft in droeve druk; Want 't drukken drukt hem weinig druk: 't Waar geen bedrukte drukker, Viel 't drukken maar wat drukker.…

’K en kan ’t niet weigeren', zegt Pieternel, 'aan Heren Van aanzien en gezag, die vreugd van mij begeren.' Zij kan ’t niet weigeren, ’t is waar; maar vat het wel: Die zij ’t niet weigeren kan, heet Pieternel.…

Wij tasten onze pols, als ’t hapert hier of gins. Maar zo w’ hem tasten met wat minder haast, meer zins, Wij zouden voelen dat elk klopje van die ader Een treedje is naar ’t graf, en ’t sterven zo veel nader. Slaat daar wat koortsigs toe, zo stappen pols en wij De dagelijkse draf veel spoediger voorbij. Wijs waar' hij, die hieruit zijn aandacht…

’T en is een groot geheim; ik zeg ’t een iegelijk: ’K zag heel Europa in rust van vreugd en weelde dansen, Bleef ieder met het zijn’ tevreden: namelijk, Daar moesten in de wereld noch Turken zijn, noch Fransen.…

Daar liep een nieuwtje door de stad, Dat Jan bij Neel geslapen had. Neel schutte ’t op haar wapen En sloeg het in de wind, ‘Want’, zei z’, ‘had Jan geslapen, Zo waar ik niet met kind’. ------------------------------------ ------------------------------------ op haar wapen schutten - afweren waar (van zijn) > zou zijn…

Jan malde wat met Nel, en 't was wel met haar wil; Nochtans en deed ze niet als roepen: Stil, Jan, stil. Maar Jan kon meer dan Diets en hield haar bij haar pak: Nel was van Londen, en 't was Engels dat ze sprak.…

GRAFSCHRIFT VAN EEN DRONKAARD T’AMSTERDAM IN EEN BURGWAL VERZOPEN Daar leit een vuile vent in deze put gezonken: Hij stierf in ’t water; maar hij was op ’t land verdronken. 5 oktober 1653…

Dat hier ligt, was een mens, daarin des Heren hand handvollen over hoop van gaven had geplant: vernuft en wetenschap en overvloed van reden, bevalligheid in schoon en recht geschapen leden, beleefde* vreugd en deugd, en ongemeen verstand van zoete bezigheid en zondeloze zeden, en al wat in een…

Hoe ouder, zegt Andries, hoe ’k meer begin te malen En krijg mijn wijfje lief, zo ’t schijnt, hoe langs hoe meer. Ik wenste menig maal, de Duivel mocht ze halen, Nu wens ik z’ alle daag bij onze Lieve Heer.…

’t Is wederzijds gelijk gebrek, Half wijs te wezen of half gek.…

Hier ligt een man in d’as, Zo gierig al zijn leven: Hij wou de geest nauw geven, Omdat het géven was. ---------------------- Sneldichten…

Hofwijck, 25 oktober 1682 Dit is mijn hondjes graf. Ik zeg er niet meer af dan dat ik wenste (en de weer’ld was niet bedorven), dat mijn klein Gekkie leefde en alle grote storven. ---------------------------------------------------- niet meer af - niets anders over en de weer’ld was niet bedorven - en de wereld zou er niet slecht mee…

Een kort woord, snel en fel gesproken, heeft meer kracht Dan een lang, zwaar bericht dat slaaprig uitgezeid wordt: Een kleine hamer, snel gedreven, heeft meer macht Dan een zwaar ijzer dat maar op de bout geleid wordt.…