126 resultaten.
Poes
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 509 Poes ligt op de chauffage,
verwacht al dagen vries en kou,
wil alleen nog aan je voeten,
als achter oren gekrabbeld wordt.
Ondanks dikke, lange, zachte vacht
geen zin om buiten te komen,
poes voorspelt een koude winter,
maar sneeuw noch ijs kunnen haar deren.
Sint en kerstman, vindt ze enge mannen,
ze houdt de wacht en jaagt ze weg,
bromt…
Ontwaken na coma...
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 794 Een wazige mist schemert
in het centrum van mijn bestaan.
Langzaam ontwaak ik uit
de diepte van een slaap.
Ik kijk en bevat
de ruimte die me omsluit.
Zachte pastelkleuren
dringen zich naar binnen.
Ik kan ze niet weren,
ze worden steeds sterker.
Kleuren ordenen zich en ik
ontdek de vormen waartoe ze behoren.
Lucht verwisselt…
In de ban van de ring...
netgedicht
4.0 met 52 stemmen 2.956 Verlangen onbewust naar kwade machten
drijft voort door vreemde nachten
vol feeërieke landschappen met vreemde wezens
getooid met wapens en magische tekens.
Meren en bossen omranden torenhoge steden
ontstaan in een lang vergeten grijs verleden
met Aardmannen, Orcs en prachtige Elfen
die eens leefden in deze oude gewelven.
Tovenaars strijden…
De Leeuw van Vlaanderen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 6.998 Zilveren slierten sieren het land,
in de vroegte van een nieuwe ochtend.
Zachte voetstappen in het mulle zand,
vergezellen me op mijn vele tochten.
Sluimerend ontwaken de eerste fluiters,
en hun liederen klinken langs de heuvel.
In de verte ontwaar ik enkele ruiters,
en boerenvrouwen in minzaam gekeuvel.
Hier klopt het hart van slapend Vlaanderen…
Writers' block
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 761 Ik zou je kunnen beschrijven,
zoals nooit iemand zou doen.
Maar zou jij dan willen blijven,
of alleen maar voor het fatsoen?
Ik zou je willen nemen,
telkens en telkens weer
je heerlijk willen flemen,
vol liefde, mijn knuffelbeer.
Ik zou je vellen vol gedichten
geven, als dat toch eens kon.
Dan zou je vast wel zwichten
voor me, als sneeuw…
Windekind
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 372 Wind door takken,
bladeren bewegen
in een onophoudend ritme.
Onzichtbare handen,
lichte aanrakingen
betasten met gevoel.
Zachte zonnestralen,
betoverende glimlach,
jij, het Windekind.…
Zomer in de stad
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 2.231 Zwoele hitte rondom mijn lichaam
en jouw hete adem in mijn nek.
Je strelende handen willen naar die plek,
onopvallend en heel langzaam.
De hitte maakt me langzaam slomer,
heerlijk samen met jou : de zomer!…
Magiër
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.156 Statig stapt hij heen en weer,
de spiegel toont zijn eeuwigheid,
jeugd verdween al reeds lange tijd,
tegen de tand des tijds is geen verweer.
Zijn lange baard verbergt de lijnen,
van een ruw en oud gezicht,
en in het schemerige lampenlicht,
lijkt hij stilaan weg te kwijnen.
Toneelspelen zit in zijn genen,
rollen leerde hij met engelengeduld…
Telefanie*
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 582 Op handen en knieën,
stof bijt wonden uit,
vuile vegen in gezicht
Geen medelijden met God,
verlaten al sinds lang,
de weg is duidelijk
hart schreeuwt om liefde.
--------------------------------------------
*Van verre zichtbaar/hoorbaar…
Proms Night
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 311 Licht en donker in samenspel
klassiek contra modern of allebei
hard, luid, zacht of erg schel,
vertederend harmonieus en vrij.
Van Naturally 7, Remy van Kesteren,
tot Ozark Henry en Anastacia toe,
zag ik Il novicento schetteren,
alleen the Jacksons oogden moe.
Michael werd duidelijk gemist,
toch speelden ze de tent wel plat,
met Carl…
Tijdsgeest
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 983 Boom in groen, rood en goud,
rond haardvuur kinderen luisterend
naar verhalen van weleer
van koningen vergezeld van een ster,
op weg naar een wereldreddend kind,
geboren in een stal, bij engelengezang
Oude legendes maken plaats,
voor oude man met baard en slee
met rendieren, elfen, sneeuw en ijs
en pakjes in gekleurd papier,
gebonden…
Kanarie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 196 Gisteren zong hij
zijn lied verstomde vandaag
nu uitgezongen…
Stenen Gevangenis
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 643 Oude Gregoriaanse gezangen
echoën melancholisch en hol,
lyrische teksten klinken vol
door lange geplaveide gangen.
Slepende voetstappen op het plein
doen vermoeidheid vermoeden,
soelaas alleen voor de goeden
in vergiffenis verworven door pijn.
Mannen in zware bruine gewaden
leven in stilte en eenvoud,
hun boete met offers beladen.
Hierbinnen…
De peinzende dichter
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 878 Zijn rug is krom gebogen
als hij aan zijn tafel zit.
Geschreven woorden, niet gelogen;
het blad voor hem was eens wit.
Zijn hand peinzend op zijn kin,
gedachten kronkelen in en uit.
Het dichten heeft voor hem weer zin,
sterke woorden zonder geluid.…
Kruidkunde
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.517 Opgeschoten plantenpracht,
soms stekelig venijn,
groen waar je kleur verwacht,
de zon, hun hele zijn.
Verwarrend, denk je dan,
dat zoiets toch bestaat,
ik nochtans geen tuinman,
heb hierbij geen baat.
Mijn plantenspuit in de hand,
ga ik ze allen te lijf,
de distel en paardebloem,
de netel die zo brandt,
het staat buiten kijf,
het…
Volgend jaar geen Valentijn
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.542 Bloedrood op witte dons,
pijlen verspreid,
veren dwarrelen kleurloos.
Sluiper sloeg toe,
geen genade in harde wintertijd,
honger gestild.
Cupido voorgoed gevallen.…
Mijn filmheld
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.627 De ogen van Bruce Willis,
het gezicht van Sean Connery,
handen van Di Caprio
en de lach van Valentino.
De grapjes van Rowan Atkinson,
en de pose van John Travolta,
een beetje van Chuck Norris
en een hedendaagse Romeo.
Alles lekker doorelkaar geklutst
kijk ik jou even aan,
ik mis geen enkele filmster,
want zoals jij is er geeneen.…
De boom in...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 618 Je kan me de boom in,
en niet zo'n klein beetje ook.
Misschien nog ietsje verder,
tot bij de vogel die net floot.
Je kan me de boom in,
kijk de koekoek bij dat nest.
Hij wil daar zijn ei kwijt,
want dat kan hij het best.
Je kan me dus de boom in,
je zit me nogal hoog.
Net tot onder de bladerkruin,
daar zit je lekker droog.
---…
Verlangen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.570 Mijn lief,
ik zag je weer vandaag,
in bomen in het park
en die ene blauwe krokus,
eenzaam in het gras.
Mijn lief,
ik hoorde weer je stem vandaag,
zo zachtjes in de wind
een gefluister van zo ver
en breekbaar als glas.
Mijn lief,
ik rook jouw geur weer vandaag,
jouw adem droeg me mee
een zweem van zacht verlangen
hing even om me heen…
Mist
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.873 Wazige schemer,
een schaduw duikt op uit het niets.
Even schrik ik op,
gejaagd ga ik voort.
De nacht valt snel
en de mist wordt dikker.
Mijn honger wordt groter,
bijna onhoudbaar.
Een zachte schreeuw
wordt gedimd door de nevelslierten.
Mijn honger is gestild
en ik fladder verder
op zoek naar een volgend slachtoffer...…
Passionele luchtigheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.372 Je wolkt en drijft over, van passie
en luchtigheid; het ijle niets
bezwangerd van je hele anatomie
bevalt me elke dag weer iets
meer. Feromonen, ziltig zweet,
de zachte hardheid van je lijf,
bevangen zonder dat je het weet,
mijn zinnen, buiten kijf.
Steeds vaker in mijn dromen,
bidt nachtelijk smachten,
het klare licht te komen
in zwoel…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.714 Verrimpeld zijn mijn handen...
een lang vergeten herinnering
je fluistert mijn naam
en bijna zie ik je glimlach
je omhelst me, of droom ik dat?
Ik hoor alleen de stilte
die om je heen hangt
Zeg jij mij vaarwel?
Mijn kleintje maak je niet druk
geen verdriet meer in je ogen
Ik laat je niet alleen
al denk jij dat misschien.…
Fantoom
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 998 Transparante gedaante
zweeft heel
dichtbij,
omhult mij
met een nevel,
een vluchtige kus.
Even licht als
duizend
vuurvliegjes,
daarna weer
donkere nacht.…
Tempus fugit
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 619 Het wachten duurt mij
soms te lang, van dag tot
uur tot minuut
Wanhopig om weer een
nieuw jaar; de klok
tikt even snel
Tijden veranderen,
tempus fugit, liefde
blijft hetzelfde…
Misschien gedroomd?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 800 De waterkant is stil, alleen nog
het hoge gezoem van muggen en
het zachte gekwaak van een paar kikkers
verstoren deze serene rust.
In de verte, plots de melodie
van een panfluit, een vreemde figuur
komt dichterbij, en vleit zich neer
in het hoge gras, bij de oude eik.
Het water verrimpelt en daar
verschijnen enkele waternimfen, die…
Opa
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 647 De laatste zonnestralen van de dag,
hij geniet en neemt zijn pijp,
die zijn jongste tijd gehad heeft.
Terwijl de rook omhoog kringelt,
kijkt hij bedachtzaam in de verte,
vroeger, ja vroeger, toen...
Maar verder komt hij niet meer,
herinneringen aan Marie, reeds vele
jaren geleden van hem heengegaan.
Steeds vager, haar gezicht, haar warmte…
Bekende vreemdeling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 351 Er zijn van die dagen,
dat je zonder te vragen,
vreemden ontmoeten zal,
en wat wil het geval,
ze lijken zo bekend,
iets totaal ongekend.
Er zijn van die dingen,
die je uit wil zingen,
maar toch voor je houdt,
want dat is vertrouwd,
voor altijd in je hart,
ook al brengt dat smart.
Er zijn van die mensen,
waarvan je zou wensen,
dat…
Poort naar de hemel
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.349 Hunkerend verlangen
drijft je naar me toe
in vluchtige wolken
van hemels genot.
Golven van passie
in een onmetelijke oceaan
van blauw en wit
sla je neer op mijn kust.
In heftige hitte
verdamp je je lust
als zweetdruppels
voor de brandende zon.…
Meerstemming
gedicht
3.0 met 21 stemmen 4.837 In zoete geuren vaak gehuld,
door groene bladeren omringd,
bijen hebben reeds vaak gesmuld,
daar waar de nachtegaal zingt.
Kikkers kwaken hier ongestoord,
een reiger ligt op de loer,
vissen zwemmen lustig voort,
op zoek naar lekker voer.
Waterlelies drijven op het water,
vogels vliegen heen en weer,
op de vlucht voor een kater.
Zelfs…
Sensueel
netgedicht
3.0 met 142 stemmen 46.098 Vingertoppen glijden
over naakte huid
in steeds
kleinere
ritmische bewegingen.
Jij en ik mijden
elk zacht geluid
dat reeds
fijnere
poëzie wil bedwingen.…