Alle inzendingen van Ditheke

In zoete geuren vaak gehuld, door groene bladeren omringd, bijen hebben reeds vaak gesmuld, daar waar de nachtegaal zingt. Kikkers kwaken hier ongestoord, een reiger ligt op de loer, vissen zwemmen lustig voort, op zoek naar lekker voer. Waterlelies drijven op het water, vogels vliegen heen en weer, op de vlucht voor een kater. Zelfs…

Verdrinken zou ik in je ogen vol lichtgeflonker overdag ondeugend soms met een lach in een poel van mededogen. Vergaan zou ik voor je glimlach schitterend stralend je gezicht reeds dagen voor je gezwicht als jij me toch maar eens zag? Mijn lief, ik zou voor je springen tot op de maan als het moet voor jou of malle liefdesliedjes zingen…

In je woorden hoor ik de liefde die je reeds lang voor me koestert. In je ogen lees ik het verlangen dat je reeds lang stapelgek maakt. In je kus voel ik de innigheid die je reeds sinds ons begin voelt. In je armen weet ik dat je me altijd mezelf zal laten zijn.…

Gekras en geprik, lijntjes en helle kleuren, huid van perkament.…

Zet je masker af, toe, laat me je ware ik zien. Laat je binnenste een keertje buiten komen. Zet je masker af, ik weet dat je dat verdient. Probeer vanavond eens met mij mee te dromen. Zet je masker af, zodat je vrij zal zijn, misschien. Geef je gewoon eens bloot en laat je nooit meer intomen.…

Hunkerend verlangen drijft je naar me toe in vluchtige wolken van hemels genot. Golven van passie in een onmetelijke oceaan van blauw en wit sla je neer op mijn kust. In heftige hitte verdamp je je lust als zweetdruppels voor de brandende zon.…

Oh, Aphrodite, neergeslagen schuim, ontstaan uit het zaad van Uranus. Hoe heb ik U liefgehad; mijn liefde tot net gesponnen, waarin ik U gevangen heb! Oh, Aphrodite, mijn eeuwige rivaal Ares, bevlekte U met een zoon, Eros, die nu na jaren nog steeds een doorn is in mijn oog en onderhevig aan mijn toorn! Oh, Aphrodite, zelfs Anchises…

De muzen baden in je glorie, als jij de dichtkunst weer aanheft en muziek je lichaam laat doorstromen. Orde en rust zijn aan jou te danken in dit godvervloekte oord, waar zelfs Zeus zijn weg niet meer kan vinden. Mijn vriend ik zie je weer in Delphi, waar je dromen weer tot leven wekt en mijn toekomst orakelen zal.…

Ik zou misschien eens kunnen schrijven over oorlog en hoe het kwam, een ruzie tussen Bush en Saddam, maar dat zou niemand bijblijven. Ook zou ik het kunnen hebben over geweld en schieten of moorden enzovoort, maar niemand die dat dan toch hoort, want woorden blijken toch te pover. Veel liever heb ik het dan met U over Ares, die grote Griekse…

In seizoenen vond ik jou tussen geweven spinrag en gevallen oude bladeren, verwelkt tot in het diepste van je ziel. Ik opende jouw deuren en zette ze op een kier zodat de warmte naar binnen kon en je uiteindelijk smelten zou voor het eerste zonlicht. Nu zweef je tussen hemel en aarde, een eerste glimlach trof jouw lippen die…

Ik wacht de handen gevouwen, tot U mij zegt te gaan, behoorde ik tot uw getrouwen, deelde ik reeds uw bestaan. Voor deze barre wereld, bid ik, hoewel, tegen beter weten in, voor iedere enge slechterik, is er toch weer een nieuw begin. Mijn God, heeft U ons verlaten, uit het grootste eigenbelang? Of heeft U in een onbewaakt moment een…

Ik zweef naar jou in dromen, tot waar ik dacht, dat jij zou kunnen komen zonder gevaar... Mijn geest zweeft niet gelogen, de dampkring net voorbij, jij geeft mij onvertogen jouw mening... In dromen dacht ik veilig te zijn, voor liefde net als jij, zo heilig de pijn die ons steeds griefde...…

Vlinderlicht en tederzacht jouw aanrakingen in de morgen, lentelicht, zonder zorgen welkom na de lange nacht. Zachte lippen wekken mij fris parfum hangt om je heen, bloemengeur, duizend-en-één kleine dingen dat ben jij. Ontbijt steeds klaar en jij dus ook, maar niet vandaag, mijn lieve schat... Verwennen, dat wil ik je zo graag, geen…

Ik dacht, jij, mijn verlangen zou er altijd zijn en me behagen in meerdere en mindere lagen om telkens om me heen te hangen. Ik dacht, en dacht wellicht te lang soms bij het krieken van de morgen dat al mijn doordeweekse zorgen dan plakten achter het behang. Jij komt en gaat en neemt, mijn lief, mijn hart en scheurt het vaak in twee en…

Stilte breekt in voetstappen door de lange gang ijzingwekkend de koude wind die om het vermoorde hart waait Kristallen kroonluchter in mijn ijspaleis geen glans door teveel aan schittering Licht aan het einde van de tunnel dooft uit nog steeds niet klaar voor een volgend leven…

De ogen van Bruce Willis, het gezicht van Sean Connery, handen van Di Caprio en de lach van Valentino. De grapjes van Rowan Atkinson, en de pose van John Travolta, een beetje van Chuck Norris en een hedendaagse Romeo. Alles lekker doorelkaar geklutst kijk ik jou even aan, ik mis geen enkele filmster, want zoals jij is er geeneen.…

Zwoele hitte zindert rondom mij, parelt in druppeltjes naar beneden, sensueel langs mijn lijf gegleden jouw vingers bevrijden mij van overtollige ritsen en knopen. Heerlijk smaakt de avond op je lippen en terwijl we aan een glaasje nippen blijf jij op veel meer hopen dan alleen een tedere kus. Je ogen fonkelen en kijken me aan, dat is…

Nog nooit hebt gij, mijn heer, de waarheid niet gemogen. En op het veld van eer, heeft uw waarde nooit gelogen. In uren van geleden pijn, bad gij voor zielenheil. En zelfs voor Gods' aanschijn, had gij geen gramschap veil. In mooier dagen, leek gij haast, een koning, in glimmend harnas. Menigeen zag en keek verbaasd, naar U, mijn heer…

Groen zover het oog kan zien en nergens ook maar een kleine heuvel. Grazende koeien en schapen bovendien, en wij, samen in een heerlijk gekeuvel, wandelen de dijk op, warm in de zon. En in de schaduw van een molen kijken we getweeën naar de horizon, waar meeuwen door het luchtruim dolen. Het landschap verandert, een onweer dreigt snel weg…

Ik zou je kunnen beschrijven, zoals nooit iemand zou doen. Maar zou jij dan willen blijven, of alleen maar voor het fatsoen? Ik zou je willen nemen, telkens en telkens weer je heerlijk willen flemen, vol liefde, mijn knuffelbeer. Ik zou je vellen vol gedichten geven, als dat toch eens kon. Dan zou je vast wel zwichten voor me, als sneeuw…

Zachte gloed nog net door het openstaande raam, waar het gordijn golft in een vroege herfstbries. Een groene vlieg, van het soort waar ik een hekel aan heb, vliegt telkens opnieuw tegen het raam. Maar zijn vervelend gezoem houdt op, als hij recht in het spinnenweb vliegt, dat ik gisteren vergat te vegen. Loom verschijnt een…

Ze komt binnen, haar voetstappen klinken hol en leeg in de lange gang, even lijkt ze klein en bang en naar lucht te willen happen. Ze knielt en prevelt iets heel zacht, en vouwt haar oude handen, een paar kaarsen laat ze branden, en het is alsof ze lacht. Niemand schijnt haar nog te storen, als ze begint te bidden, een paternoster ritselt…

Ik droomde je, zo nu en dan, tussen de bedrijvigheden door, maar telkens weer ontglipte je, of was een ander me weer voor. Wensen deed ik, reeds zoveel, in putten en aan fonteinen, maar nooit kwam jij in mijn buurt, of maakte ik jou de mijne. Misschien eens ooit, wie weet, breek jij die betovering, want tot vandaag blijf jij steeds, mijn…

In nevelen gehuld ontnam je mij de kracht om nog te huilen. En eveneens was je zo vrij om mijn ziel in te ruilen. De geur van zwavel waarvan ik braak doordringt nu heel mijn wezen. In jouw ogen staat de wraak nu duidelijk te lezen. Ik schreeuw het uit en ga tekeer, niets kan me nog helpen, te laat komt het verweer, het bloeden niet…

Wit kanten kleed liefde spreekt boekdelen tranen verraden intens verdriet dood ---------------------------- 'Elfje'-dichtvorm…

Verrimpeld zijn mijn handen... een lang vergeten herinnering je fluistert mijn naam en bijna zie ik je glimlach je omhelst me, of droom ik dat? Ik hoor alleen de stilte die om je heen hangt Zeg jij mij vaarwel? Mijn kleintje maak je niet druk geen verdriet meer in je ogen Ik laat je niet alleen al denk jij dat misschien.…

Opgeschoten plantenpracht, soms stekelig venijn, groen waar je kleur verwacht, de zon, hun hele zijn. Verwarrend, denk je dan, dat zoiets toch bestaat, ik nochtans geen tuinman, heb hierbij geen baat. Mijn plantenspuit in de hand, ga ik ze allen te lijf, de distel en paardebloem, de netel die zo brandt, het staat buiten kijf, het…

Ik open het oude gietijzeren hek en een koude rilling bekruipt me. Het verlaten grindpad knispert onder mijn voeten, als ik verder loop. De stilte die hier heerst, maakt me onrustig en schichtig kijk ik om me heen. Verderop staat een jonge vrouw, met een klein kind aan de hand. Ogen priemen in mijn rug, maar ik kan niet ontdekken wie…

In nevelen gehuld, het landschap, elke stap die ik zet verdwijnt weer, waar ik was zie je mij niet meer, bang voor één enkele misstap. Langzaam vorderen, meer kan ik niet, geen herkenbaar punt om me heen, angst omsluit mij van kop tot teen, niemand die mijn worging ziet. Het einde lijkt plots heel nabij, de strijd bijna gestreden. En dan…

En neen, het zal niet zo zijn, dat ik jou verliezen zal. Hierboven moesten ze toch weten, hoe erg ik je dan wel mis. En neen, ik zal niet nalaten, er steeds voor je te zijn. Al wil je me niet binnenlaten, en lijkt je hart van steen. En neen, ik zal niet huilen, als je aan mijn grafsteen staat. Ik wil het ze niet gunnen, de wraakengelen…