126 resultaten.
Aard van het beestje
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 308 Ik dacht, ik dien je van repliek,
maar jij hield slechts een betoog,
over hoe het wel en niet moest zijn,
en dat men jou nooit tegenspreken zou.
Ik dacht, ik heb jou niets misdaan,
maar jij herhaalde steeds mijn fout,
alleen al in je buurt te zijn,
maakte jouw schande veel te groot.
Ik dacht, en misschien dacht ik te veel,
dat jij wel menselijk…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.714 Verrimpeld zijn mijn handen...
een lang vergeten herinnering
je fluistert mijn naam
en bijna zie ik je glimlach
je omhelst me, of droom ik dat?
Ik hoor alleen de stilte
die om je heen hangt
Zeg jij mij vaarwel?
Mijn kleintje maak je niet druk
geen verdriet meer in je ogen
Ik laat je niet alleen
al denk jij dat misschien.…
Arwen poezewoes
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 676 Achteloos naar buiten kijken,
er is toch niets te beleven daar;
zou het liefst naar buiten springen,
in het zonnetje zitten, op de bank.
Maar dikke regendruppel bubbelbellen,
springen op vanuit het niets;
weer een dagje binnenzitten,
en dat vindt ze niets, verdomd.
Poezewoes kijkt nu heel nijdig,
het één moment zon, dan een onweersbui;…
Autisme
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.395 Ik zie je woorden, terwijl
je spreekt en geen acht slaat
op mijn blikken. Als blikken
konden doden, wie weet naar
wie jij dan zou kijken?
Een luisterend oor heb ik
je steeds geboden, ook al
wist ik dat je er niets aan had.
Het weten dat ik er ben,
is steeds genoeg geweest voor jou.
Tenminste, dat maak ik mezelf
steeds wijs. Want…
Avond
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 886 Zachte gloed nog net
door het openstaande raam,
waar het gordijn
golft in een vroege
herfstbries.
Een groene vlieg,
van het soort
waar ik een hekel
aan heb, vliegt
telkens opnieuw tegen
het raam.
Maar zijn vervelend
gezoem houdt op,
als hij recht in het
spinnenweb vliegt, dat
ik gisteren vergat
te vegen.
Loom verschijnt een…
Baby-babbelaar
netgedicht
2.0 met 284 stemmen 76.319 Rommel
Ratel
Rammelaar,
Trommel
Tater
Trappelaar,
Bottel
Baby
Babbelaar!
--------------------------------------------
Uit de bundel 'de man achter deman' 2001,
ongepubliceerd
Voor mijn petekindje Yoni.…
Begrafenis
netgedicht
3.0 met 63 stemmen 38.776 Wit
kanten kleed
liefde spreekt boekdelen
tranen verraden intens verdriet
dood
----------------------------
'Elfje'-dichtvorm…
Bekende vreemdeling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 351 Er zijn van die dagen,
dat je zonder te vragen,
vreemden ontmoeten zal,
en wat wil het geval,
ze lijken zo bekend,
iets totaal ongekend.
Er zijn van die dingen,
die je uit wil zingen,
maar toch voor je houdt,
want dat is vertrouwd,
voor altijd in je hart,
ook al brengt dat smart.
Er zijn van die mensen,
waarvan je zou wensen,
dat…
Bofferd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 296 Koortsachtig werkend
lichaam bevecht indringers.
Uitzweten van pijn
is levensnoodzakelijk.
Oren, keel, mond,
verdikt en gezwollen.
Virus wordt langzaam
maar zeker overwonnen.…
Brief aan mezelf (Hephaistos)
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 757 Oh, Aphrodite, neergeslagen schuim,
ontstaan uit het zaad van Uranus.
Hoe heb ik U liefgehad; mijn
liefde tot net gesponnen, waarin
ik U gevangen heb!
Oh, Aphrodite, mijn eeuwige rivaal Ares,
bevlekte U met een zoon, Eros, die
nu na jaren nog steeds een doorn
is in mijn oog en onderhevig
aan mijn toorn!
Oh, Aphrodite, zelfs Anchises…
Daarna...
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 1.840 En neen, het zal niet zo zijn,
dat ik jou verliezen zal.
Hierboven moesten ze toch weten,
hoe erg ik je dan wel mis.
En neen, ik zal niet nalaten,
er steeds voor je te zijn.
Al wil je me niet binnenlaten,
en lijkt je hart van steen.
En neen, ik zal niet huilen,
als je aan mijn grafsteen staat.
Ik wil het ze niet gunnen,
de wraakengelen…
Dag ouwe dag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.693 Dag ouwe dag,
ik zag je vanmorgen
nog bij het begin.
Nu daagt de avond reeds
en valt de duisternis in.
Zorgeloos en vrij
heb je geleefd.
Het donker is geweken,
de aarde heeft gebeefd.…
De Leeuw van Vlaanderen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 6.998 Zilveren slierten sieren het land,
in de vroegte van een nieuwe ochtend.
Zachte voetstappen in het mulle zand,
vergezellen me op mijn vele tochten.
Sluimerend ontwaken de eerste fluiters,
en hun liederen klinken langs de heuvel.
In de verte ontwaar ik enkele ruiters,
en boerenvrouwen in minzaam gekeuvel.
Hier klopt het hart van slapend Vlaanderen…
De boom in...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 618 Je kan me de boom in,
en niet zo'n klein beetje ook.
Misschien nog ietsje verder,
tot bij de vogel die net floot.
Je kan me de boom in,
kijk de koekoek bij dat nest.
Hij wil daar zijn ei kwijt,
want dat kan hij het best.
Je kan me dus de boom in,
je zit me nogal hoog.
Net tot onder de bladerkruin,
daar zit je lekker droog.
---…
De overkant
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.145 Even nog, heel even,
misschien dat ik dan ga,
ik wentel me in je leven,
zodat je weet, dat ik besta.
Verlangen is zo pijnlijk,
niet weten waar en hoe,
tekort, de tijd, waarschijnlijk,
zelfs denken is taboe.
Even, echt heel even maar,
het leven één geheel,
seconden lijken uren daar,
het verlies, is mij teveel.…
De peinzende dichter
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 878 Zijn rug is krom gebogen
als hij aan zijn tafel zit.
Geschreven woorden, niet gelogen;
het blad voor hem was eens wit.
Zijn hand peinzend op zijn kin,
gedachten kronkelen in en uit.
Het dichten heeft voor hem weer zin,
sterke woorden zonder geluid.…
De sleutel van Kerst
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 3.474 Ik zag jou toch,
was het niet? Daarnet
nog jouw voetstappen
in de sneeuw.
Ik hoorde toch,
of was het niet? Je
stem zo ijl, door
merg en been.
Jij ging toch,
dacht ik zo... ik
vergis me niet, je
liet me hier alleen.
Nog steeds verwacht
ik jou met Kerst... ook
na al die tijd, het
slot is van de deur.
--------------------…
Dood gehuld in zwarte kant (Tanka)
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 2.109 Grauwe wolkenband
overtrekt het hele zijn
emotie verdwijnt
weggemoffeld in de pijn
dood gehuld in zwarte kant…
Duivels
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.215 In nevelen gehuld ontnam je mij
de kracht om nog te huilen.
En eveneens was je zo vrij
om mijn ziel in te ruilen.
De geur van zwavel waarvan ik braak
doordringt nu heel mijn wezen.
In jouw ogen staat de wraak
nu duidelijk te lezen.
Ik schreeuw het uit en ga tekeer,
niets kan me nog helpen,
te laat komt het verweer,
het bloeden niet…
Een dag als een ander?
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.564 Gewoon een dag als een ander
als ik door het raam
naar buiten kijk.
Kinderen rijden naar school,
de melkboer doet zijn ronde,
de buurman haalt de krant
uit de bus.
De hele straat komt langzaam
weer tot leven.
Langzaam ga ook ik over
tot de orde van de dag.
Alles lijkt zo saai
en zo gewoon.
Gewoon een dag als geen ander,
als jij…
Een nieuw jaar
hartenkreet
3.0 met 43 stemmen 4.803 Een nieuw jaar kan je beginnen,
met je mooiste kleren aan,
dat is wel erg gezellig,
maar je hebt er niet veel aan.
Een nieuw jaar kan je beginnen,
met een grote zak vol goud,
maar dat heeft weinig waarde,
als niemand van je houdt.
Een nieuw jaar kan je beginnen,
met een lekker glaasje wijn,
maar als dat op is, wat dan nog?
Er moet iets…
Eindejaar aan 't eind van de wereld
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 2.918 En ach, de rivier stroomt voort en
zand in bakken op de oever wordt
gezift. Af en toe een 'Amandla awethu'
in de wind, die hier af en aan rolt
langs de heuvels. Onnodig te zeggen,
dat vanmorgen weer een aantal
kindsoldaten, hun moeders achterlieten,
en op weg gingen om zich te bekwamen
in de krijgskunst.
Of in oorlogstijd of vrede,…
Eindejaarsgeneuzel
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 3.011 Het inhoudsloze geneuzel,
ben ik al reeds tijden moe.
Net als al dat getreuzel,
zo kom ik nergens meer toe.
Het eindeloze straatje,
van werken tot 's avonds laat.
Geen tijd meer voor een praatje,
is dit waar het om gaat?
Al weken probeer ik het gat te dichten,
van gezin, naar hobby en vrienden,
en dan nu nog Kerst op de koop toe.
Wat…
Eindejaarsjob
netgedicht
3.0 met 92 stemmen 10.105 In elk straatbeeld hangt hij al
te dromen van wat komen zal.
Zelfs kou kan hem niet raken
als hij nootjes zit te kraken.
Kwistig gooit hij met cadeau's,
het duurt meestal een poos,
voor hij alles heeft verdeeld.
Nog nooit heeft hij zich verveeld.
Als in deze donkere dagen,
ouders weer over de kinderen klagen
springt hij gezwind op het…
Eindejaarsmoeheid
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.480 Het zijn niet sneeuw en ijs
waardoor het einde van het jaar
mij dichterbij schijnt
Het zijn niet die lichtjes
of ballen in de bomen, ook
niet de mooiverpakte cadeautjes
Het zijn niet de beelden op tv,
over rampen, armoede, oorlog
of hongerige kinderen
Het is niets van dat alles,
alleen wintermoeheid, en
koude voeten in mijn bed…
Familie
netgedicht
2.0 met 26 stemmen 6.092 De stilte is niet te dragen
als ik aan jou denk.
Ik ben ver van jouw armen,
ver van jou en je familie.
Maar dat alles heeft geen belang...
Ik ken je adres niet,
niet de stad waar je woont,
niet je naam...
Arm, rijk of bastaard,
blank, zwart of bizar,
ik herken je gezicht...
En je zoekt een gelijkenis
en je zoekt het oord
waar ik soms…
Fantoom
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 998 Transparante gedaante
zweeft heel
dichtbij,
omhult mij
met een nevel,
een vluchtige kus.
Even licht als
duizend
vuurvliegjes,
daarna weer
donkere nacht.…
Fibromyalgie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.417 Zinloos, de pijn die komt en gaat,
soms erger, soms ook weer niet.
Zeurend alsof ze me niet verlaat
alles wat achterblijft is verdriet.
In cirkels van waanzin gedreven,
met vlagen aanwezig, maakt ze me te moe
om weer verder te gaan in mijn leven
en slaat deuren achter me toe.
Onbegrip en woede overmeesteren mij
in golven van onmeetbare…
Gebroken vleugels
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.919 Vliegen wou je,
met gebroken vleugels.
De wereld voor
jou te hard.
Los, liet je alles,
terug naar het begin.
Vrijheid,
na zo lange tijd.…
Geest (van Kerstmis)
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 4.640 Zacht pastel, heerlijk puur
op dit uur in stralen neergedaald.
En bepaald door plaats en tijd
tot in vergetelheid gedreven.
Maar even slechts een tel
mocht ik hel licht ontvangen.
Eindeloos verlangen naar hoop,
de kringloop van het leven.
Mijn beven ging niet ongemerkt,
en gesterkt werd ik door liefde.
De hemel kliefde zich in twee
waar…