Alle inzendingen van Egbert Jan van der Scheer

Kijk niet naar de donkere wolken. Klaag niet over de koude wind. Voel de regen niet door straten kolken. Geniet van sneew zoals een kind. Altijd zal de zon nog schijnen ook al is het boven het wolkengordijn zal donkere wolk met goud omlijnen 't hoort in 't leven, regen en zonneschijn. En aan het eind van levens baan zien wij het paradijs…

Oneindig is het universum waarin de horizon verloren gaat oneindig summa summarum. Gevuld met sterren en manen met duizenden geheimen overal een schauwspel op zwart fluweel. Daar in dat oneindig heelal moet ergens de vrede bloeien. Daar heerst eeuwigheid bovenal daar alleen kan de liefde groeien. Daar heerst geen ziekte of pijn daar zal…

Ga stap voor stap over smalle balans van mijn woorden en gedachten langs stromen van intuïtie en zekerheid of door het duister van niet weten steeds mijn overtuiging volgend aan mijn principe altijd trouw niet star maar zelfverzekerd voorwaarts door mijn eigen wereld en daar omheen genietend alle dagen van het leven in de bescherming van…

Met heel mijn hart roep ik U aan waarheen zou ik anders moeten waar zou ik anders met mijn dank moeten gaan elke dag als wij weer Uw zon begroeten. Iedere nacht ontvangen wij weer kracht de nieuwe dag Uw schepping te bewonderen de wonderen door geen mens bedacht wij kunnen ons slechts in stilte verwonderen. Stuur ons de liefde door Uw…

Als de wolken zweven mijn gedachten langs Pruisisch blauw boven velden en wouden naar landen van fantasie. Over eindeloze zeeën blanke palmenstranden hoge bergen diepe dalen en kusten met ruige rotsen. Ik zie meanderende rivieren die stromen tot een waterval doorkruisen wouden en landerijen en vullen zeeën van kust tot kust. Dit…

Mijn dagen zullen niet ontelbaar zijn ook mijn leven is aan tijd gebonden de tijd gaat door ook als ik niet meer ben tijd geneest veel maar niet alle wonden. Wat is nog het leven van een mens vooral als hij de tijd niet weet waarderen maar voegt de dagen tot een wens en wil van de realiteit niet leren. Toch wil ik genieten van dagen die…

Weer zal de kerk vullen van voor tot achter toe zelf stoelen worden bijgeschoven de kerkenraad wordt niet moe ieder geniet van de viering kerstboom prachtig opgetuigd en overal hangt versiering, een behaaglijk warme sfeer schone liederen worden gezongen over herdertjes en engelen die in een kleine stal samen loven onze Heer. Maar die…

Grote Vader die alle mensen Uw liefde toont. Ons hebt geschapen naar Uw wil en beeld Sinds Uw schepping in ons midden woont. Met tal van gunsten en gaven hebt bedeeld. U vraagt van ons geen zware boetedoenimg, U schept geen vreugde in ons leed. U schenkt ons vergiffenis, gena en verzoening. En bent vergeten wat de mens U misdeed. Niets…

Hoe ver van huis en haard heb ik vertier gezocht Maar vond zonder jou schraal chagrijn en eenzaamheid Door dwaze koppigheid voel ik mij nu bekocht En geef voor een blik van jouw, ziel en zaligheid Waar is nu mijn waan dat ik geluk zou vinden In deze verre streken ver bij jou vandaan Nu toef ik hier zonder kennissen zonder vrinden Een armoedig…

Ik schrijf mijn gedichten. Witte gedichten op wit papier. Met zwarte inkt. Zo worden de woorden gemengd tot grijs. En worden mijn gedichten en ik een eenheid.…

Laat me gaan ik kom terug. Maak je geen zorgen ik blijf niet weg. Ik ga voor even maar kom terug terug bij jou. Blijf op mij wachten. Als ik terug ben bij jou schijnt weer de zon en lopen wij samen over de paden in het park. Laat me nu gaan ik kom terug. Maak je geen zorgen ik ga maar voor even.…

Leef in ruimte. Ruimte in veld en woud. Geniet van water ruisend golvend riet. Een frisse wind om je hoofd in hoge kruinen het vogellied. Geniet van vrijheid die ruimte ons biedt. Vrij als vogels hoog in het zwerk bewonder de horizon die het oog bijna niet ziet dat is ruimte en vrijheid. Gun elk mens ruimte. ruimte in veld en woud…

En verder trekt een rij dagen geregen tot jaren ontsproten in nieuwe ochtendzon uit warmte van talrijke kleuren vormen en klanken sierraad om schone vrouwenhals de dagen die groeiden in lichtend gloren als smaragden snoer een gordel om smalle taille gedragen zwierend in warme dans tot gouden kroon bezegelt de uren voor het nijgen van de…

Ochtendgloed verdrijft duistere nacht En kleedt de velden met kleuren Een deken van het zuiverste smaragd Overal begint men herfst te bespeuren De takken zijn behangen met zirkoon Struiken gehuld in beparelde tooi Boven de kim stijgt als gouden kroon Een stralende zon in vol allooi Over het water hangt nog een witte mist Een sluier voor…

Ik heb het leven lief De mensen die daar dansen De wereld en de ruime Blauwe hemelboog En elke dag weer nieuwe kansen Ik heb de wereld lief Een wonder zo geschapen Vanaf de morgen in ’t zonnelicht Met dieren en met bloemen Tot ’s avonds als de zon weer daalt En de wereld weer gaat slapen Ik heb bovenal de Schepper lief Die dit alles…

In het land waarvan ik wil dromen Dat uit vrede en vriendschap bestaat Waar drommen mensen samen komen En iedereen in zijn of haar waarde laat Waar kan leven meer vreugde schenken Dan waar ieder de ander gelukkig maakt Zonder aan eigen ik in egoïstisch denken Zijn medemens zo pijnlijk raakt Zo’n land kan enkel paradijselijk wezen Als iedereen…

Ik ontmoette vandaag de dood In een zeer sombere omgeving Met z’n grafstem sprak hij tot mij En noodde mij mee te gaan Maar ik heb zijn aanbod afgeslagen Zijn ogen staan mij niet aan Vandaag heb ik daarna ’t leven ontmoet Tussen bloemen en bomen in zonneschijn Haar stem klonk als zang van harpsnaren Kom dans, sprak zij, de weg is nog lang…

Dwalend door mijn woorden In de doolhof van mijn brein Onderbrekingen die mij stoorden Door de weg verloren te zijn Ergens zal toch mijn doel wezen Een einde na een zwaar begin Gaande weg is mijn hoop gerezen Ga ik zingend het paradijs weer in Laat mij mijn rug dan rechten Voorwaarts door die doolhof gaan Hindernissen voor mijn voeten…

Het kan zo maar wezen Dat je muze je aanspreekt Omdat ze lang niets van je heeft gelezen En haar teleurstelling je steekt Verwijtend ziet ze naar jou En jij staat met een mond vol tanden Die schoonheid bleef je altijd trouw Begeleidde je tot op de mooiste stranden Voor geen geld, goud of mooie woorden Wil je haar beschaamd laten staan…

Tussen drommen mensen Baan ik mij een pad Onbekend, onbetekenend Onderweg naar een doel Een doel dat ik zelf nog niet ken Maar de drommen stuwen En het enige Waar ik mij zorgen om maak Is dat ik niet onder de voet wordt gelopen Zo stroom ik mee Met die drommen En denk dat ik toch Mijn eigen weegs ga Misschien bereik ik toch ooit Mijn…

Wat kan toch ooit de drijfveer zijn geweest Om plaats te nemen aan mijn schrijftafel Er is niemand die mijn geschrift ooit leest Ook mijn naam als dichter komt nooit ter tafel Ach, het zal mij om het even wezen Of iemand mijn verzen interesseert Men moet zelf weten of men ze wil lezen Ofwel dat men mijn inspanningen weert Ik ben geen Vondel…

Als nieuw geboren leven in het ochtendlicht Begint met stralend glanzen aan d’ horizon Terwijl in bomen vogelzang gedempt begon Ontwaakt in mij een ware drang tot nieuw gedicht De wereld opent traag de ogen na de nacht En kleed in vele kleuren bloemen, bos en veld Verblind door schoonheid staat ieder mens versteld Bewondert heel de aarde om…

Een eenzame laan Tussen vele bomen Een gedachte slechts En stil verder dromen Geen sterveling Die mij hier ziet Ik wil slechts wezen De eenzame wandelaar Die natuur bewondert En in stilte geniet Een stille laan Tussen vele bomen En niemand te zien Ik loop hier eenzaam Met mijn illusies In die stille laan In de verte fluit een…

0p mijn stille plek Ergens teruggetrokken In eigen gedachtegang Hoeft niet alleen Kan ook tussen mensen Mijn eigen dromen Mijn eigen fantasieën Over mijn eigen leven Probeer ik te doorgronden Waarom één loopt met problemen De ander het leven toelacht De één is sloeber De ander draak De één is Donald De ander Dagobert Ach, ’t is…

Zie eens waar spijzen genuttigd zijn en de drank geledigd kasten staan tot barstens toe gevuld genot en muziek vergeten ieder eenzaam staat ter zijde niet wéét hoe zich te voeden. Ik heb gezien waar geen spijze was geen water om de dorst te lessen kasten gevuld met laatste korsten brood de geest gevuld met muziek en dans eenheid in sober…

Nevelig zijn de velden En mistig zijn de bossen Wolken hangen als aureolen Om toppen van bergen Vaag en waterig schijnt de zon Mystieke figuren dansen In schaduwen der rotsen Of lossen op in nevelige meren Tijdens een macabere dans En trollen en geesten Bevolken grotten en spelonken En nooit lossen nevelingen op…

Misschien zijn mijn woorden Als blokken ijs in de winter Bevroren water in een teil Maar ze zullen smelten voor de zon Van jouw liefde die komt als de lente En geeft kleur aan ontluikend blad Tooit tuin en veld met bloemengeur Wolken in blauw met zilver omvat Vergeet dan mijn woorden Als ijsblokken zo koud Ze zijn in jouw liefde gesmolten…

Ach liefste, mijn liefste Eens zijn de velden met Parelen weer bedekt Over de smaragden dekens Bekleed met saffieren en zirkonen Beschenen door gouden licht Ach liefste, mijn liefste, wanneer Ach liefste, mijn liefste Zal in de kruinen der bomen Tussen het weelderig struweel De zang der vogels ons weer lokken Zullen wij in de schaduw weer…

Ik kan niet leven in een stad Waar lawaai heerst en kwade dampen, Waar huizen als konijnenhokken Op elkaar zijn gebouwd van steen en beton Waar men geen zon aan de kim ziet rijzen Nee ik kan niet leven in de stad Ik kan niet leven in het bos Met zicht alleen op bomen Al ziet men stammen groen van mos En kan men zomers daar tot rust komen…

Ik geniet van de vele kleuren ’t Is weer herfst in het bos En rottend blad geeft typische geuren Evenals de paddenstoelen in het mos Bladeren warrelen als sneeuwbui neer Bedekken met kleurrijke lopers de paden Eekhoorns scharrelen druk heen en weer Om hun voorraden weer aan te laden Ergens burrelt een bronstig hert Roept zijn roedel…