555 resultaten.
De jonge Don Juan
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 79 Wat heb ik lang verlangd naar jou
toen we eindelijk samen waren
wist ik echt niet wat ik zeggen zou
zat daar te draaien en te tollen
en lachen als een schaap.
Toen jij zachtjes op mij aankwam
schoof ik beleefd een stukje op
hield mijn handen angstvallig op mijn schoot
want om je aan te raken
geneerde ik mij dood.
Maar toen jij met…
Realistisch alert
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Voetstap voor voetstap
wil ik gaan over groene woorden
met blote voeten
door het zachte mos
voelen de kiezelstenen
verborgen in fluweelschijn
bukken als een doorn
scherp door de zode dringt
het zou een rozentak kunnen zijn
gelegd voor harde voeten
maar om gras loop ik heen
de adder wil ik mijden.…
Oneindig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Oneindig is het universum
waarin de horizon verloren gaat
oneindig summa summarum.
Gevuld met sterren en manen
met duizenden geheimen overal
een schauwspel op zwart fluweel.
Daar in dat oneindig heelal
moet ergens de vrede bloeien.
Daar heerst eeuwigheid bovenal
daar alleen kan de liefde groeien.
Daar heerst geen ziekte of pijn
daar zal…
Na vreedzame dag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 109 Ik zoek de woorden die als zang der vogels klinken
vanuit de kruinen in de vroege morgenstond
als aan de horizon de eerste stralen blinken
en witte nevel zich verspreidend over grond.
Het woord dat nacht’lijk duister weer op zal doen klaren
het leven als het ware uit de dood weer wekt
dan zal de aarde weer het nieuwe leven baren
zolang de…
Wat kan mijn verwachting nog zijn?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 262 Wat kan mijn verwachting nog zijn?
Wat kan ik nog verwachten,
na al wat ik U misdeed.
Kom ik nog met mijn klachten,
tot U die alles reeds weet.
Was niet ik één van die allen,
die U de rug toekeerde, Heer?
Die door eigen zonden vergallen,
de wijze werking van Uw leer.
Verwachten kan ik niet Uw gena.
Want als ik aan mijn zonden denk
weet…
De zwaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 125 Stilte vult de avondgloed.
Eind van de dag door zon gevoed.
Horizon van einder tot einder verguld.
Toekomst, die zich in het donker hult.
Over donker water een witte zwaan,
Zoals gedachten door ’t duister gaan.
Een schim die in het duister licht.
Een gedachte, zich naar de toekomst richt.
In al haar gratie, haar schoon bewust,
Zwemt zij…
Een zilveren lint
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 Als zilveren lint tussen bomen,
Ruisend, als zingt het een lied.
Door dalen tussen heuvels stromen,
Waar menig dier van zijn frisheid geniet.
Stromend langs eeuwen oude bomen.
Een waar festijn voor ’t oog,
Waar hij klaterend komt vallen,
Vormt in het zonlicht een regenboog
Tussen ’t groen stroomt hij weer verder,
Een verkwikking voor hert…
Ik wil de schone Muze zoeken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 Ik wil de schone Muze overal zoeken
in het bos op de hei, ergens in het veld
‘t zij als schone maagd of fiere jonge held
Ik wil de schone Muze steeds weer zoeken.
Ik wil de schone Muze overal horen
in klanken van harpen en van violen
met reien en gezangen als tegenpolen
Ik wil de schone Muze steeds weer horen
Ik wil de schone Muze steeds…
Vogel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 217 Vrolijk kom je aangevlogen.
Kleurrijk is je kleed.
Glimmend, je kralende ogen.
Niets, dat je vrijheid ontdeed.
Schone parel uit de hemel.
Heerser in ’t azuren blauw.
Verheven boven aards gewemel.
Heel de horizon van jou.
Je leven, één melodie.
Een warreling van klanken.
Samengevat in schone poëzie.
Nooit genoeg kan ik je danken.
Stimulator…
In kwatrijnen en terzinen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 229 ’t Is heus niet zo heel erg gemakkelijk,
sonnet in balans, metrum en rijm te zetten.
Alleen de vorm is al niet toegankelijk
door haar strakke regels en de strenge wetten.
Verder kom je in de knoop met kwatrijnen
het gebruik van de juiste en nette woorden
die als aanvaardbaar volta kunnen schijnen
welk in de terzinen zich vormt tot akkoorden…
Nuchter
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 497 Glimlachend kijk ik op je neer
terwijl je slaperig in je ogen wrijft
wijs je op het mooie weer
vertel je dat je bent als een roos
dat je ruikt naar viooltjes
narcis en lavendel
als ik je zie dat ik steeds bloos
met een glimlach sta je op
en zegt dat je de tuin ingaat
bloemen plukken voor op tafel.…
Educatieonderzoek
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 285 Hoogste tijd educatie te educateren.
Vorming, onderwerpen aan hoger onderzoek
tot zinvolle correctie van ’t studieboek
hoger intelligentie te pretenderen
maatschappelijke problemen evalueren
te komen tot aanvaardbaar peil der student
dat hij alvorens te blameren verschil kent
tussen eindeloos fuiven of ook iets leren
terwijl hoogleraar…
Huilen met de wolven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 317 Vrolijk kwispelend loopt hij ’s avonds mee
kijkt me aan met zijn trouwe hondenogen
weet wat komt maar volgt de baas onvertogen
naar het nachthok, elke keer heel gedwee
krijgt een versnapering of lekkernij
staat mij nog even droevig na te staren
gaat dan zijn slaapplaats in op mijn gebaren
en de hele nacht is hij geluidsvrij
‘s morgens wacht…
Die éne traan
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 318 Ik zag hem lopen trots en verwaand
zijn arrogantie niet verbergend
zijn personeel tot spoed aangemaand
in een taalgebruik, dikwijls tergend
hard als ijzer onbuigzaam als staal
onverschillig zonder mentaliteit
zijn omgang volkomen asociaal
geen goeds te melden, alles tenspijt.
Ik zag hem zitten achterin de kerk
dacht, wat heeft díé hier nu…
De polder waar ik geboren ben
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 145 Een grote vlakte door gras groen gekleurd
doorsneden met sloten en door heggen
ingelijst door muziek van vogels die daar leggen
langs de randen door silhouet van bos opgefleurd
bijna nergens was rust zo heerlijk te vinden
ideaal daar die ruimte van ’t polders land
natuur nog beheerst door boerenverstand
daar zwierf ik dagen door ’t veld met…
Nevel over de hei
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 Na duister in het prille ochtendgloren
als stilte van de nacht nog hoorbaar klinkt
schuchter in naaldhout de eerste vogel zingt
geen menselijke verstoring is te horen
vormt zich als sluier de nevel over ’t veld
stil verhullend wat zich afspeelt op de heide
als verhelderend licht het zicht verspreidde
en ieder door het schouwspel staat versteld…
Kleur en geur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 158 Bleke zon, een woud van kleuren,
Stilte, die je haast nergens vindt,
gezonde lucht, bouquet van geuren,
stil genieten, als een kind.
’t Vee, vredig grazend in de wei,
In struiken, tonen van een merel,
Een natuur, zo toomloos en vrij.
Zo is de rust in een vrije wereld.
Over het weidse polderland
Ontvouwend, als imménse ruimte,
Boven nevels…
Broeierig en loom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 123 Als lood hangt broeierigheid tussen de bomen
lome zang hoort men gedempt nader komen
van een jonge schone en door kleurige veer
omlijst in portret van ree en hert zo teer.
Een middag om zacht in het struweel te rusten
dromend van lippen die vannacht nog kusten
als perziken geplukt in frisse ochtenddauw
of vlinders om zoete bloem, de nectar…
Klank van de wind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 De dorre stilte van het hangend blad
gestage starheid van kruin der populieren
hol landschap door geen wind omvat
waar somtijds toch de storm kan tieren
in bulderend geweld en woest verweer
tot alles vernietigend slopende krachten
geeft zo ravage doet velen ’t harte zeer
natuur buigt zich in zuchtende klachten
kan ook het fluisteren in de…
Nou 's een beter luchie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 Buiten door het vrije veld en door beemd
in frisse koelte of door de zon bruin gebrand
trekkend zo vrij en blij door het vlakke land
lichtelijk van ruimte en natuur ontheemd
genietend in de wei van het grazend vee
van alle dieren op het land groot of klein,
tenminste als ze ergens op de wei nog zijn,
met enig geluk zien we ook nog hert of ree…
Ritme van warmte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 857 Laat zon schijnen op rivieren
water warm bruisend tussen oevers gaan
nevels door licht en ochtendkoelte
waaierend over vlakke veld
als sluiers van tule en zijde
met frêle handen die dorstend strelen
groen naar blauw gestrekt.
Waar schaduwen zonnestralen temperen
voor koelte tegen middagzon
wind zacht tot bries doet slinken
strelend water…
Tegen en mee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 105 Sereen stil zwijgen loeiende wind
scheiding water stuivende
golven schuim koppende duin
eindloze vlakten ruisende velden.
Hoor ik je stem in zwoele warmte
boven loeiende wind bulderende golven
lach door koppende duin
eindloos ruisende velden van liefde.
Ga mee door ruisende velden
saam weerstaan loeiende wind
bulderende golven schuim…
Voorbij nacht van zwoele omgang
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 817 Voorbij nacht van zwoele omgang
zacht hijgt in ons nog hartstocht na
van ritme dat wij vonden in gekuste liefde
dat door zinderende ochtend
blijvend nieuwe dag ingaat
voor komende nachten en dagen.
Gedachten spelen met verlangen
dat nachten steeds eender in omgang zijn
ritme vol van hartstocht en gevonden kussen
omstrengelend tot zinderende…
Gevoelens
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 197 Brandende winden door lucht over water
loeiend als stormende eb en vloed
in golvende gevoelen van pijn en verzachting
vlammende hoogten en dalen tussen golven
af-en-toe zicht op ruisende velden met graan
en witte zeilen over blauwe meren
waar kabbelende golven hun ritme slaan
gedreven door getemperde lauwe bries.
Wachtend op avondstille verkoeling…
Koninkrijksfeest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Met heel mijn hart roep ik U aan
waarheen zou ik anders moeten
waar zou ik anders met mijn dank moeten gaan
elke dag als wij weer Uw zon begroeten.
Iedere nacht ontvangen wij weer kracht
de nieuwe dag Uw schepping te bewonderen
de wonderen door geen mens bedacht
wij kunnen ons slechts in stilte verwonderen.
Stuur ons de liefde door Uw…
Nevelig herfstmorgen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 230 Nader kwam je over velden als
witte sluier verhullend wat deze dag
weer brengen zou in frêle gedaante
gerezen uit het water als schone nimf.
Gouden glans schijnt over je
golvende haren die strelen wuivend
vlaktes en vallen als serpentines
in lokken door lommerrijk blad.
In vorderen der morgen baar je
nieuwe gezichten van kleuren en…
Vervagend
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 217 Schaduwen tussen bomen
fluisteren hun woorden
in akkoorden van zachte bries
groeien in mosstille geluiden
door zonlicht gestrekt
tot drempels over zanderige paden.
Sluipend door en over elkaar
geven elkander geen ruimte
vormen zacht licht van de dag
om tot nevelige schemer
tussen verduisterend eikenhout
tot nacht elk zicht ontneemt.…
Dante (Inferno 1)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 202 Gloeiende kolen branden door mijn leden
mijn gedachten worden met vuur geblust
mijn lichaam weert elke druppel water
handen tasten gloeiend ijzer
ogen kijken in verblindend licht
en voeten dansen op rode platen
van sulfer en vloeibaar glas.
Deuren openen naar witte nevel
omgeven door helder blauw
zachte tinten pastel onder verkwikkend…
Vlucht naar de vrijheid
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 316 Sla vrij als een arend
je vleugels uit en zweef
in vrije vlucht je gedachten
tussen wolken in blauwe zwerk
onder je de aarde
wees vrij.
Over bergen en obstakels
geen zee of meer
die je vrijheid beperken kan
vlieg over oceanen
grote vlakten en woestijn
naar waar je liefst wil zijn.…
Op mijn brommer
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 723 Scheuren door polders en over boerenwegen
van dorpen naar steden dan steeds heen en weer
of de zon nu scheen, of in zware slagregen
dat kon me niet schelen, ik zat toch in het leer
steeds sneller en sneller schoot ik alles voorbij
elk maximum overschreed zo die brommer
met de wind om je kop voel je, je pas echt vrij
niet verstandig, maar niet…