Alle inzendingen van Ferdinand

Schrijnend anno nu: in een vluchtelingenkamp meisjes als Anne.…

Is weer zo gepiept voor een koekoek een eitje in een ander nest.…

Koolmezenpaartje hectisch af en aan vliegend, snavels te voeden!…

Op een zonnige dag in april, een dichterskring komt bijeen, de kroppen moeten de grond nog in, wordt "Jonge sla" voorgedragen, "vol met stijlfiguren", hoor ik de spreker er passioneel over uitweiden, "slechts twee zinnen en wat een dramatiek!". Ook ik, geef het toe, ben snoeihard, als het moet, het hele jaar door vaak buitengewoon bot,…

Een muziekleraar vals in alle toonsoorten zich overstemmend.…

Het is vreemd, mijn vriend: sta ik weer eens aan je graf, wens ik vol vurigheid dat je er nog steeds was. Met het lot en bestemming uit mijn handen gegrist, stel ik jou dan vragen waar je zeker antwoorden op wist. Soms voel ik dan niets dan de dood om mij heen, hoor ik slechts een kille wind waaien, het raspende gekras van de kraaien…

Moddervet varken baant zich een weg met brommer snorrend en knorrend.…

Omgeploegd stuk land vol met vroege asperges zoete droom van boer.…

In een wildernis die Winkelhof heet een schuchter jochie dat alleen samen met zijn teddybeer de jungle om hem heen aan kan opgejaagd door een moeder die 'm om opschieten vraagt zie ik me zelf als kind weer de vertederende jongen die ik was en nu niet meer.…

Het koudste seizoen weerspiegelt onze liefde, warmen we nog op?…

Laten we dansen niet zoals ze het nu doen maar wang tegen wang.…

Met gebroken hart vraag ik je of het nog kan: vrienden te blijven.…

Wil van je houden maar ben nog diep in tranen over die ander.…

Tien uur in de avond rijd ik opgewonden naar haar toe mijn vrouw weet ervan ben verliefd geworden zeg ik kan er niets aan doen hoe vertel ik het deze Spaanse schone dat ik hals over kop voor haar gevallen ben voor haar rood gestifte lippen die dansende blik in haar ogen de pracht van haar flamencojurk wat een gevaarlijk overspel speel…

Op haar na getemd zie ik in jou een wild beest dat ik wil nemen.…

Zonder te breken leren weer lief te hebben als een hartendief.…

De roze bloesem in de bomen ach wat stelt het nog voor nu je me toegefluisterd hebt dat ik je niet meer toebehoor De strakblauwe lucht, de voorjaarszon laat ze blijven voor wat ze zijn denk nog slechts aan hoe alles begon je me mij koesterend Valentijn noemde stond ik niet altijd voor je klaar heb ik niet alles voor je gedaan stond je…

Vannacht samen zijnd als mooiste edelstenen elkaar toestralen…

Naar de tijd kijk ik de jaren gepasseerd tussen jou en mij Zoveel vreugde, warmte eeuwige liefde geproefd in stille verwondering ons ultieme levensgeluk omslaand in verpletterend verdriet door jouw snelle heengaan op deze verstikkende lentedag zie ik me hier nu staan verloren aan je graf met de herfst nog ver weg denk ik slechts…

Doet graag stoer met lijfwachten om zich heen, bruinhemden in de buurt, al zegt hij 't niet, waarbij Mein Kampf hem inspiratie biedt van top tot teen met het nazisme één. In 't geniep neuriet hij 't "Horst Wessel"-lied, houdt "'t vaandel hoog!, vrijheid!" hem op de been, zet hij Marokkanen weg als gangreen waarvoor hij een "nette"…

Hoogbejaard schuifelt een man een geleidestok in zijn hand omzichtig over gladde kinderkopjes van de markt naar de Burgsteeg even staat hij stil in een reflex met verloren blik om zich heen kijkend maar vindt daarna weer zijn weg en blindelings de lippen van zijn vrouw hoe mooi toch die stokoude ware liefde die ik in een split-second aanschouw…

Gejaagd schiet een lift mij de lucht in naar een kamer tussen hemel en aarde waar het me duizelt van mateloze vertekening mensen in de diepte ineens mieren zijn de machtige Maas een nietig stroompje oogt een immens cruiseschip aan de kade tot speelgoedbootje gereduceerd wordt. Tuidraden van de brug onder de bruggen spannen zich dwars door…

Gisteren zag ik hem nog op weg naar Utrecht langs de N11 een robuuste rammelaar zo op het oog vrolijk huppelend in de voorjaarszon in een weiland nabij een heg Vandaag zag ik hem weer als een verblind konijn naar de hazenhemel gereden iets wat hij niet bedenken kon toen hij de moer van zijn leven zag luttele meters van hem verwijderd aan…

Brandend verlangen en toch ervoor blijven gaan ondanks de vlammen.…

In gedachte warme liefde van een eeuwigheid geleden de heetheid op de achterbank dan kwam ik naar haar toe van Utrecht naar Harmelen gereden de hitsigheid nog in mijn hoofd wilde haar graag van haar werk naar huis brengen in een rood gevaarte dat Renault 5TL heette maar onderweg ging ze al los en stortte zich vol gretigheid achterin op…

Paarden in galop trekken mij niet van je weg wild van verlangen.…

Naar de voorttikkende klok kijk ik alsof ik cyrillisch schrift zie merkt mijn vrouw poëtisch op met meer talenten in haar dan ze vaak zelf erkent bij de middagmaaltijd zegt dat ze als ik al lang en breed, dood en begraven ben journalisten vertellen kan hoe mijn gedichten ontstonden in afwezigheid, glycemisch ontstemd met brie op mijn wangen…

Vallen ze zo maar, zoeken blijf ik naar liefde, zonlicht in de lucht.…

Totaal verduisterd een "zondige" stad in puin en toch de zon zien?…

Voor mij is ze het ondanks al haar gebreken, zo, zo lief voor mij.…