Alle inzendingen van Francien Ossel-Buiter

Het ouderlijk huis. grote dienst bewezen is nu bijna ontruimd we voelen ons wezen Op de lege keukenvloer zes pakketjes gemaakt ieder kind een herinnering gebaar,wat me enorm raakt geen geld,zilver,of goud een gedragen sjaal van ma kerstspulletjes,altijd bewaard oude kapotte werkjas van pa Dan sluiten we dit huis af gedeeltelijk met…

Zomaar een “kopstoot” Die wij aan elkaar geven Freekje mijn “kater”…

Gewichtloos zweef ik Alweer een jaartje ouder Op vleugels van tijd…

Gedragen door de wind mijn lief door de wind gedragen Oneindig ver nooit verdwaald in herinneringen rustend rustend Gedragen door de wind mijn lief door de wind gedragen Onder de maan over golven van de zee voorbij de goudkleurige zon zwevend zwevend Gedragen door de wind te licht om te blijven met een glimlach fluister ik…

pelgrims wandelen om hun hart te verlichten naar verre oorden…

Ik leef mijn leven met humor en pijn Ik zal als het kan er voor een ander zijn Ik droom in dromen Laat gedachten vrij Ik sterf in mijn dood Maar die “laatste zucht” die blijft alleen van mij!…

De bleke nevels omhullen de waterlijn grijsgrauw ademend…

Met gesloten ogen – kijk ik naar de kilte van de grond zo herkenbaar voelt de aarde ik besef nu dat ik al bestond…

Moe van het verlangen naar een ademloze liefde heb ik verloren Maar de rust gevonden En met dit besef voel ik me als herboren…

treurende wilgen dragen een hoedje van sneeuw bovenop hun knot…

Een Afrikaantje staat bibberend van de kou zonder een jasje mijn tuin mooi op te fleuren in zijn oranje truitje…

waterval van woorden overstromen gedachten als ik met je praat in eenzame nachten zoveel te vertellen struikelend over zinnen omarming van de nacht waar ik wil beminnen intense herinneringen zo waardevol en warm beroer de lege plek heel even met mijn arm…

Leven als een nachtvlinder In de morgen pas naar bed Voor de afspraak weer te laat Had de wekker niet gezet Leven als een nachtvlinder De avond gevuld met rust Genietend van de stilte Drukte van overdag gesust Leven als een nachtvlinder Het dichten gaat zo fijn Woorden dansen voorbij Ik zet ze op een rechte lijn…

Het donkert al vroeg De dag is aangevreten Kaarsen verlichten…

Bordurende over het leven zal ik in gouden draden van een schitterend verleden voor de doffe glans van heden uit het weefgetouw diep in mij een kleed van verzoening weven…

Ondergaande zon Spiegeling op het water Herfstkleurig afscheid…

Dwarrelende sneeuw Bedekt de koude aarde In maagdelijk wit…

Mooie blanke waterlelie schoonheid van de natuur Drijvend op het water overweldigend en puur Mooie blanke waterlelie lyrisch als ik je zie Omringd door zoveel water perfect in harmonie…

kurken die knallen gillende keukenmeiden dronkaards die lallen helaas niet te vermijden gelukkig is het zo voorbij niet geheel zonder spijt maar voor de kat van mij is dit een vreselijke tijd normaal toch geen mietje de stoerste van de straat maar hij beeft als een rietje als er weer een knal afgaat…

We zitten gezellig op de grond Een glas wijn binnen handbereik Beroer heel even je mooie mond Terwijl ik je verliefd aan kijk Schat ik hou zoveel van jouw Onze ogen op elkaar gericht Ik ben de gelukkigste vrouw En buig me naar je gezicht We beginnen elkaar te kussen Vergeten de wereld om ons heen Niets kan onze liefde blussen Dan word…

in een winterjas liggen katjes te slapen bovenop een tak…

Met lichte tred – loop ik door gesproken zinnen een nevel van zacht gesluierde woorden daalt - als een voile over mijn gedachten waar beelden vervagen voel ik een streling aangenaam - zijdezacht vleugels van liefde door de wind gedragen beroeren mijn hart…

De torenvalk zweeft Over uitgebloeide hei Loerend naar zijn prooi…

de naakte bomen staan te wachten in de kou op nieuwe kleren…

over de velden liggen grijs grauwe sluiers luchtig gedrapeerd…

Gedachten op papier geschreven woorden vluchtend in een gedicht gearmd met de weemoed genietend van de letters die in stilte verwoorden wat de ziel blootlegt…

De zee danste tot aan de horizon stormachtig - zodat ik het horen kon ik liep op blote voeten langs de kust en voelde de warmte van de zon © Francien (sien)…

We mogen geen grappen meer maken Over het Koningshuis in het algemeen Dan zal deze regering een zucht slaken Want ze vinden dit ongepast en gemeen Maar volgens mij zitten alle oranjes klaar Om op zaterdag ” kopspijkers” te kijken En hebben ze de grootste lol met elkaar Hoe dit komisch team hun vergelijken Zie Alex al zitten met Maxi op de…

sporen in de sneeuw verborgen aanwezigheid afdruk van leven…

Web in ochtenddauw Schitterende juwelen Geweven schoonheid…