49 resultaten.
De Vecht
poëzie
3.0 met 26 stemmen 6.482 Er ligt een landhuis aan de stroom, verlaten;
Verbleekt, met donkre luiken, staart het blind,
En laat de stroom, die eenzaam voortglijdt, praten
En luistert niet naar 't fluist'ren van de wind.
Maar vroeger, toen Hoogmogenden der Staten
Daar in de zomer poosden van 't bewind,
En staat en krijg voor…
Kille regen
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.512 Kille regen ruizelt stille
Over 't blekend zomer-lover,
Morgen drijft de zomer over,
Daar het najaar nader toog.
Ik zou wel, berustend, willen
Lichteloze dag verduren
Als uw hoofd maar enkele uren
Zich tot mijn schouder boog.
Maar ik zag de nachtgetijen
Veler jaren gaan en komen
Zonder dat gij van mijn dromen
Maakte uw leven deelgenoot…
Najaarsochtend
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.484 Najaarsochtend. Wijd en wijder
Wijkt de hemel zilverblauw;
Om de morgen blijde glijdt er
Door 't nog scheem'rig bos-gebouw,
Waar de zon met lichte stijlen
Straks de stammen schoren zal,
Vogelkwinklen over 't ijle
Lover schijnend als kristal.
Op de heide drijft een herder
Langs het vochtig morgenspoor
Vroeg-vergaarde kudde verder
In des…
Nachtlied
poëzie
2.0 met 18 stemmen 3.802 I
Ik schrijf U thans
Waar nog de avondglans
Nog nalicht; en van verre
Klokkentoon klinkt: waar langzaam aan
De koeien door de avond gaan
En opblinkt ster na sterre
O weten zoet
Dat gij nu doet
Naar mij, als ik, verlangen…
En de ogen heft, op eender uur
Naar ‘t eender vuur, om, gloed in gloed,
Te geven en te ontvangen.
En, onbewust…
Maannacht
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.548 De maan is achter het huis,
Nu moet gij met mij komen!
Over het bladgeruis
Zijn zilvernachtstromen...
De tuin ligt blank beneden,
Ziet gij het wel?
O! alles was tot heden,
Het héle leven, maar spel...
Kom! en geef mij de hand
En laat mij u leiden door lanen,
Waar bloemen aan de kant
Glinsteren nat van tranen.
Kom! en geef mij uw hand…
Sonnet
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.222 De wereld is dezelfde; overal
De blauwe hemel en de grauwe steden,
Drijvende wolken en, daar vér beneden
De velden en de mensen; morgen zal
Deze aarde mij niet anders zijn dan heden
En dan zij gisteren was; en zonder tal,
Trekken bij zonneschijn, bij regenval
De dagen verder, als zij altijd deden.
Alleen, lief, waar wij vluchtige uren…
ÉÉN WEZEN
poëzie
4.0 met 19 stemmen 3.076 Ik wist wel, dat éénmaal mijn leven,
Dat naast Uw leven zich ontspon,
Zich tot één leven saam zou weven,
Dat niemand ooit weer scheiden kon.
Maar dat het zo volmaakt zou wezen
Ineengevloeid als thans geschiedt,
Twee wezens in één zelfde Wezen,
Dát droomde ik wel, maar wist ik niet....…
Hun lach.
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.692 Zij lopen achter de hagen
In het licht van de glorie-dag
Zij kunnen het niet verdragen
Maar lachen een luide lach.
De landen liggen beneden
Hun zalige voeten gespreid,
En boven hun hoofd is het Eden
Der blauw-gouden oneindigheid.
De wolken beginnen te varen,
De bomen in wiegeling
Hebben gezang van blaren,
En alles - Herinnering,…
VOOR U ALLEEN
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.477 't Is zoet te schrijven, als het licht
Des zomers op mijn handen daalt
En 't rijm zijn blijde plicht verricht
En wat mijn hart voelt U verhaalt.
Mijn handen beven van genot;
Zij dragen de gewijde schat,
Die 'k diep in mijne ziele tot
Nu toe voor elk verborgen had.
Zij zetten bevend woorden…
OVERAL!
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.178 'Liefde, als ge op uw weg ontmoet
Die mij lief is, Liefde, zeg hem
Dat ik lang naar hem op weg ben,
Dat mijn ziel hem groet —
Trek hem strelend tot u dan,
Zeg hem, dat ik hem wil geven
Alles wat men in dit leven
Aan een ander geven k a n . . .
Dat er niet een deel zo klein is,
Dat hij niet bezitten zal;
Al wat mijn is, dat het zijn is
Eeuwig…
Judith
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.954 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…
Eens en Nu.
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.784 Wel ben ik blijde om 't Leven, maar de extase
Der Jeugd was nu sinds lang niet meer voor mij,
Gegaan ook 't nauw doorworsteld noodgetij,
Waarmee der wereld stormen om ons razen!
En 'k zie het Leven als door koele glazen:
Een blauwe stroom, een zonbeglansde wei,
Waar 't bruine paard en blanke koeien grazen,
En een wit zeil drijft, achter 't…
In Zwitserland.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.772 Alleen met mijn eigen verlangen,
Alleen met mijn eigen lied,
Alleen met een bloem aan de afgrond,
Alleen met een ster die verschiet.
Lust heeft het hart dat, eenzaam,
In de eenzame zich herkent,
En schoonheid geeft aan zich-zelven,
Den afgrond en 't firmament.
Geen dalen, waar mensen wonen,
Geen massa, maar héél alleen,
Waar de starren…
Ik denk aan u
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.466 De zomer ging, de goud-doorschenen uren
Verkorten hunne loop; de nacht wordt lang...
Hoe eindloos zal me ook déze winter duren,
Hoe bang is 't hart, dat u verloor, hoe bang!
Ik denk aan U, als in de blanke vaarten
De blauwe schijning van de hemel valt,
Door 't nevelblank de Lente-morgen-klaarte
Goudglanst der weiden welig esmerald.
Ik denk…
het Kasteel
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.428 Voor onze blikken rees nu 't oud Kasteel
Met hoge toren tussen iep en eiken,
Waar duizend bloemen stonden stralend geel
Op 't groene grasveld in de zon te prijken.
Die zware wanden zagen de eeuwen wijken,
Trotserend Tijd en Stormwind en Houweel,
Geslachten sterven, val van koninkrijken,
Als viel slechts hun de onsterflijkheid ten deel…
KOEKOEK
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.377 Als de vroege koekoek roept
En de lijster, onder 't fluiten
Van de rode bessen snoept,
Loop ik ook mijn woning uit en
Fluit in zonnige' ochtend buiten,
Waar ik zoeter luiden zoek
Dan de lijsters kunnen fluiten,
Dan de koekoek roept: Koekóék!
Koekoek vroeg in 't koele bos,
Lijster in de groene struiken,
Roep de blauwe blinden los
Die…
De dans der bladeren.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.325 ‘Dans nu in de ronde ring,
Ronde ring van rode bladeren,
Dans nu in de ronde ring!
Zomer werd herinnering’....
‘Dans nu in de ronde ring’
Zingt de wind, ‘wanneer ik zing’
En de rode ronde bladeren
Dansen in de wijde kring,
Zingend: ‘winter zal nu naderen,
Laat ons gaan waar zomer ging!’
't Rode ronde beukenlover
Van de tak en…
Zomer
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.278 Ik zat waar zon op 't warme water scheen
En gele bloemen bloeiden aan de kant;
Het grazend vee ging door de weiden heen,
De zomerlucht hing walmend over 't land.
De wilgen waren zilverbleek en stil
Voor 't stralend blauw, van wolk en nevel vrij;
Een glazenmaker vloog, met lichtgetril
Op 't parelmoerig vleugelgaas, voorbij.
De schuwe…
Zo morgen...
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.224 Zo morgen tussen u en mij
De zee lag met haar vloed onmeetlijk,
Gij waart mij even onvergeetlijk
Als nu, nabij...
Geen tijd, geen afstand scheiden wat
De Liefde zó te zaam gebracht heeft;
Zij is het, die de ziel een kracht geeft
Als zij nóoit had...
Geen macht, die déze macht verwint,
Die, wat de Liefde wil, kan keren;
Zelfs als het hart…
Dat Jaar.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.203 Dat jaar, dat onvergeetlijke
Kan nimmer keren,
Dat gaf de ziel haar zo onmeetlijke
Vreugd na begeren...
Kus mij nog eens, geef 't onuitspreeklijke
In één Vaarwel...
Dan breke, wat scheen 't onverbreeklijke,
... En 't breke snel.…
Zomer.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.188 Ik zat waar zon op 't warme water scheen
En gele bloemen bloeiden aan de kant;
Het grazend vee ging door de weiden heen,
De zomerlucht hing walmend over 't land.
De wilgen waren zilverbleek en stil
Voor 't stralend blauw, van wolk en nevel vrij;
Een glazenmaker vloog, met lichtgetril
Op 't parelmoerig vleugelgaas, voorbij.
De schuwe vissen…
Hel en Hemel.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.184 "Ik kan u niet van mij weren
Die mijn Hel en mijn Hemel zijt,
Ik moet uw omarming begeren,
Tot de dag, dat de Dood mij verbeidt:
O! neem, als een vrucht, die levend
Rijp-rood voor u is gegroeid
Mijn mond, waarin, zich gevend,
Mijn hartstochtleven vervloeit!
En, kwam al God daartussen
En wees op zíjn Hemel, zíjn Hel,
Ik zou u kussen en…
Melancholia.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.156 Toen zong er, zonder zorgen,
Daar in de vroege morgen
- En dat klonk zo jong, zo blij -
Een boer die was aan 't ploegen;
Hij zong voor zijn genoegen
Een klein, oud lied daarbij.
En altijd weer van voren
Af aan trok hij de voren
Tot in de verte van licht,
Met de beide willige paarden
Door de rulle wolkige aarde
Naar het zilverig…
Herdenken
poëzie
5.0 met 2 stemmen 1.115 De laatste gele boterbloem,
Die bloeide tussen 't dorrend gras,
Deed mij de tijd gedenken toen
Het Lente en zij nog bij mij was.
Die Lente-tijd keert nimmer weer,
O, Leven, wat is uw droefnis groot,
Al wat zo schoon is, is zo teer
Zo broos, — zo wreed de Dood.
Die kent geen bloemen en geen licht,
Die geeft alleen—mag 't zijn—de…
Kleine Sonatine
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.073 Dit is een sonatine
Precies voor jou, die zacht en fijn
Met een viool, een mandoline
Een cello moet bezongen zijn.
Ik kon de taal wel voor jou zetten
Op pauk, bazuin en klarinet,
Het klaar klaroenen van trompetten
En dubbel héél 't orkest bezet,
Maar bij die rozen op je wangen,
Die glimlach om je teed're mond
Die wedergeeft in diep verlangen…
Herfst III
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.033 De wind waait langs de heide,
Waar 't korte daglicht vliedt,
En donkre wolken glijden
Langs 't zilvergrauw verschiet.
Op verre molen draaien
De wieken loom ál-door;
Er zwermen bonte kraaien
Om 't kronklend wagenspoor.
Nu zal het najaar rijzen
Met droevig doodsbegin
En spinnen, met zijn grijze
Lijkwade 't landschap in.…
Heel mijn leven
poëzie
4.0 met 1 stemmen 995 Mijn lief is blij, zij lacht en zingt
En schittert in de zonneschijn
Als zij zó héél mijn leven zingt
Kan nooit mijn leven lijden zijn.
Ja! zang en lachen duren kort
Als bloemen in de zomerdag;
De zomer sterft, de bloem verdort:
Zo sterft der mensen zang en lach.
Maar nu der zonne gouden val
Vloeit langs gelaat en blinkend kleed,
En zij…
Mijn ziel was éens gelijk aan de' opgesprongen krater
poëzie
3.0 met 4 stemmen 932 Mijn ziel was éens gelijk aan de' opgesprongen krater,
Die steden zet in gloed met nooit-vermoede brand,
Dan terugkeert tot de rust, maar voeden blijft voor later,
Diep, het inwendig vuur onder geteisterd land.
Waar éens de vlammenbrand deed daavren 't zwaar gevaarte,
Gapen met brede wond de bergwand in zijn flank
Ligt thans het rustig…
Het kind
poëzie
4.0 met 2 stemmen 927 "Het schoonst geluk, dat gij mij ooit kunt geven
Zal wezen als eenmaal een nieuw gelaat,
Uit u en mij geboren bloeien gaat,
Maar toch het meest heeft van uw stralend leven;
En, zoals naar het gouden pracht-sieraad
Een kleiner wordt in fijner goud gedreven,
Zal 't flonkrend blond zijn voorhoofd-blank omgeven
Als 't graan, dat in de zon…
Het lied van de dorsers.
poëzie
3.0 met 8 stemmen 923 Klik klak klok
Tik tak tok
Klinken de
Vlegels;
Kloppen de
Dansende
Schoof in de
Schuur;
Zingt er het
Hout en weer-
Klinken de
Tegels;
Dorsen de
Boeren er
Uren aan
Uur.
Buiten rond-
Om de be-
Stoppelde
Landen;
Trillert geen
Lied en weer-
Galmt geen ge-
Luid;
Dáár in de
Schuur, op de
Kaatsende
Wanden…