Alle inzendingen van G.B.Scipio

misschien vind ik het morgen hoe vaak werd dat gehoopt het is het eeuwig morgen dat mij van binnen sloopt ook gisteren was eens morgen dat geldt ook voor vandaag en morgen is misschien dus blijft het nog de vraag ik kan en wil niet twijfelen hoe moeilijk het ook is na al die vorige morgens toen ging het ook steeds mis toch blijf ik…

Ook jij zult eens de zin van ’t leven zoeken. Dezelfde oude vragen, door Grieken reeds gesteld doch nooit afdoend beantwoord, zullen je gekweld doen grijpen naar Geleerde Boeken. En bij dit naarstig zoeken of er een zin bestaat zal, naast het ‘zeker weten’ van ja of nee, altijd de twijfel blijven, waardoor de geest in strijd verkeert…

Een facelift kan ze wel gebruiken maar ja, zo’n liftboy is vals duur, niet getreurd, op naar het Kruitvat altijd voordelig in plamuur. De groeven dicht, de plooien glad als nieuw kan ze er tegen aan maar na thuiskomst en een bad staart ze opnieuw haar leeftijd aan…

je hebt geleerd vooruit te denken achterwaarts heeft weinig zin doch je toekomst wordt reeds korter dus gis je je de hemel in. je schrikt als je bedenkt wat je er zal tegen komen: zwarte baarden, witte rokken, dus weer Mekka, en weer Rome. je wilt leut in je verdere doodzijn trijn met wijn of jan met bier al naar geaardheid in het hiernumaals…

omdat hij er geen doekjes om wond deed zij op zijn verzoek alles uit de doeken: haar hoofd, haar hals, haar schouders en haar lendenen. het open doekje dat haar ten deel viel bij het vallen van het laatste doek, bleek, bij nadere beschouwing, niets meer te zijn dan een doekje voor het bloeden.…

Hoopvol kuste hij haar zacht Zijn hand daalde reeds lager. Helaas, zij had iets anders in het hoofd Dan hij zichzelf had beloofd. Nu sloft hij naast haar, zwaar bevracht Langs super, markt en slager.…

Burenhulp Haar echtgenoot Had echt genoten Met buurman’s echtgenote Terwijl zijn echtgenote Echt genoot Met de echtgenoot Van de echtgenote Waarmee haar echtgenoot Echt genoot.…

altijd tegendraads als hij staat gaat zij liggen onbegrijpelijk…

Jantje slaat zijn kleine zusje met een knijptang op de mond het arme kind begint te brullen en als moeder binnenkomt ziet zij alle melktandjes van haar lieve kleine meid in een grote plas met bloed op haar nieuw gelegd tapijt mamma schreeuwt in alle staten: ‘Jantje, kijk eens hoe het kleed volkomen naar de knoppen is door wat jij met…

ik zoog de lente in mijn hart en zong de hele laan daar, op de kruising trof ik plots een aardig meisje aan zij nam mij mee naar ‘t groene gras, wees op een bloempje schoon, ik had zoiets nog nooit gezien het was heel ongewoon de bloemkroon die zich opende toonde haar rozig hart met rond een heel klein stampertje het donzig meeldraad…

mijn ogen rustten op de bank lang, en met gemengd gevoel toen stond zij op en ging op weg naar wat zij had als doel wat was haar naam, wie kon zij zijn naar wie had ik gekeken? zíj was het niet, ik wist het zeker op haar had ze geleken mijn droeve ogen keren om en richten zich naar binnen zij zien een dorre open plek eens bron van teer…

de verrotte schuur als eye-catcher in de tuin maakt de tongen los…

moeder mag ik naar de disco nee Yvon wat denk je wel de jongens dáár dat zijn net duivels komen rechtstreeks uit de hel zo’n disco is een poel der zonde zij belagen daar jouw eer het begint met lieve woordjes maar pas op ze willen meer onder invloed van veel drankjes gaan er alle remmen los samen met grijpgrage handjes jij als meisje…

gewogen en te licht bevonden woorden raasden door mij heen ik heb ze letterlijk verslonden en toch vond ik er geen die beter zijn dan zij die er reeds stonden.…

oude wilg met vrij zicht over sloot en velden voelt zich toch beknot…

ritmisch dansten onze lijven de dansvloer op en neer plots fluisterde zij zacht: ‘ik wil altijd bij je blijven’ ‘begin maar met vannacht’ zei ik ter stimuleer’ terwijl ik stiekem dacht morgen zien we dan wel weer.…

verwekt als kind van een genie leef ik mij uit in harmonie, van grondtoon tot de hoogste C bruist elke toonaard in mij mee. contra-punt verrijkt de klank, aangevuld vanuit de flank heeft hij mijn partituur geschreven in zijn kort maar vruchtbaar leven. ik heb veel noten op mijn zang staccato kort en largo lang, ze klinken sfeervol met…

vroeger was jij graag gezien het middelpunt bij veel genot echt gemist, gevraagd, brood nodig overal werd jij gespot dunne witte, dikke bruine soms een koppig exemplaar vonden in jouw schoot verpozing jij stond voor een ieder klaar na hun kort maar vurig leven door lustgevoelens opgebrand diende jij als laatste rustplaats, uitgedrukt…

het geheim van een geslaagd leven zit in de afkeer van rijkdom…

met de lippen van Brigitte van Marilyn de titte van Dietrich beide benen en van Gina nog de passie ben ik snel uit m’n jassie…

mijn kater is verzopen en de hond is aan de haal mijn vrouw heeft weer een ander maar waar ‘k het meest van baal dat zijn de kleine dingen, de dingen die ’t ‘m doen zo mis ik al zes dagen mijn link- en rechter schoen dus loop ik op mijn sokken, die zijn al aardig door zij stinken als de neten en zien behoorlijk goor. ook is mijn interlockje…

ik zie jou bezig in de tuin met haar dat alle kanten uitsteekt door de wind de slobber trui en oude wijde broek verbergen de door mij begeerde vormen toch pompt mijn hart het bloed snel rond dat hart dat jou tot aan zijn laatste klop bemint maar weet jouw aandacht is nu slechts gericht op bloemen, struiken, aarde en op wormen…

in de mist zie ik de wazige contouren van een lege fles…

zij wilde blijven slapen ik kreeg een visioen van vrouwelijke schoonheid op omgewoeld katoen. maar zij las de begeerte in mijn groot- doch zondig hart en sloeg de droom in duigen met: ‘wij slapen wèl apart.’ de wedstrijd was verloren de zege mij ontgaan hoe maakt’ ik onvernederd deez’ afgang ongedaan? ik zei: ‘hier blijven slapen…

de ooievaar, de rammelaar en daarna snel gedoopt de basisschool, de pubertijd de mouwen opgestroopt een gladde ring, een hypotheek een blijde kinderlach de midlifecrisis, de golfbaan dan wenkt de herfstdag de stramme loop, verzorgingshuis verleden uitgewist gebroken blik, een laatste snik en daarna zakt de kist…

Een varken wentelt zich vol vreugd rond in zijn eigen drek Hij slokt en slurpt het allemaal op en zet het om in spek Bedenk als u een karbonaad vol smaak steekt in uw mond Dat u dan aan’ t genieten bent van louter varkensstront.…

Knikkeren mamma mag ik buiten knikkeren nee, lief Jantje, jij blijft thuis buiten is het heel gevaarlijk daar loopt allemaal gespuis. voor een zakje glazen knikkers slaan ze je al in elkaar schoppen je aan alle kanten en iedereen die kijkt ernaar. niemand zal een poot uitsteken iedereen op straat is bang dat als zij jou zouden helpen…

Een kwartel is een vogel Vier vogels dus één el En El zo heet mijn zuster 't is waar wat ik vertel Mijn zus woont in haar uppie Ze heeft een eigen flat Maar slaapt wel met haar kluppie Van vier vogels in één bed.…

plots kwam hij op met een kracht die ik niet voor mogelijk had gehouden de broekspijpen fladderden rond mijn kuiten heel even maar alleen de lucht bleef wat langer hangen…